Omdat er souvenirs zijn die groter zijn dan het leven
Een souvenir is een object dat wij met verantwoordelijkheid belasten. Het moet ons herinneren aan een plaats, een moment, een tijd in ons leven. Slechte koelkastmagneten, slechte zeep, slechte ventilatoren die het geheugen moeten activeren.
Reizen en een stukje reizen in de koffer willen meenemen is iets menselijks. Meestal is het iets kleins, in massa geproduceerd, sterk en gemakkelijk te vervoeren. Anderen, juist het tegenovergestelde. Er zijn meer dan levensgrote souvenirs, zoals die je deze maand in Monaco kunt kopen. Waarom Monaco? Waarom niet. Het is dichtbij en doet ons denken aan Hitchcock. Er zijn geen redenen meer nodig.
Tussen 18 en 21 juli vindt in Café de Paris in Monte Carlo een veiling plaats van moderne kunst, archeologie, horloges, juwelen en lederwaren. Het wordt georganiseerd door Hotel des Ventes de Monaco , die een naam heeft die gelezen moet worden met Mancini-muziek op de achtergrond.
Neushoorn habillé en dentelle, door Salvador Dalí
Dit veilinghuis is gevestigd in het Prinsdom en organiseert deze zomerverkoop al drie jaar. Er zijn plaatsen die T-shirts verkopen met "Een vriend was bij X en gaf me dit T-shirt"; in andere wordt een Degas geveild.
Twee dagen lang worden de objecten tentoongesteld in de Bellevue Café Lounge, een plek met uitzicht op de haven en het Plaza del Casino en waarvan de boerenstand precies is zoals we ons voorstellen: discreet en kosmopolitisch. Hij is degene die zal bieden op objecten die variëren van de Dali's bronzen neushoorn uit 1956 a een vintage Hermès carré , door middel van een witgouden collier bezet met diamanten.
Tijdens deze dagen kun je werken kopen van klassieke meesters zoals Degas, Cesar of de Chirico. Afgelopen jaar het record werd gebroken door een sculptuur van Botero, die iemand kocht voor 1.300.000 euro. Dit jaar is een van de juwelen van de veiling een Patek Philippe Celestial, met een geschatte prijs van € 200.000. Het is een absolute zeldzaamheid en een ongebruikt stuk.
Naast deze verhoogde objecten zijn er andere, meer betaalbare, zoals: een Louis Vuitton sjaal met een vanafprijs van €40. Bieden in zo'n veiling is niet moeilijk (het kan zelfs online, maar dan verdwijnt de categorie souvenirs) en het is ook niet voorbehouden aan anderen.
Patek Philippe Celestial Vers 2006
Het enige dat te zien zal zijn in dit vlaggenschip Café van het Prinsdom zijn uit de hand gelopen souvenirs, maar toch souvenirs. Ze werken net als de keramische kom die we in Sifnos kopen, zoals de hangmat die we in onze koffer stoppen na terugkomst uit Oaxaca. Ze zijn doordrenkt met die aura die heeft alles wat met grote intentie en in een buitengewone situatie is gekocht.
Het souvenir is zo oud als de reis. Er wordt gezegd dat prins Arkhuf in het oude Egypte luipaardvellen, ivoor en wierook meenam op een reis. Rolf Potts vertelt het in zijn boek Souvenir , waar hij de geschiedenis bespreekt van iets waaraan niemand, zelfs niet de meest snobistische reiziger, ontsnapt.
We reizen om te onthouden. Het woord souvenir begon zich te verspreiden in de 19e eeuw, toen de bourgeoisie begon te reizen voor het plezier. Het is de tijd van de Grand Tour, van de Wereldtentoonstellingen en, iets prozaïsch maar belangrijks, serieproductie. Het verzamelen van theelepels, het schrijven van ansichtkaarten... was een manier om de reis te verlengen. Tegenwoordig is alles uniformer en is het moeilijk om objecten te vinden die slechts aan een plaats doen denken. Bij elke reis probeer je het echter.
Wie koopt op 19 juli een Kelly groene Bambou tas in Montecarlo u herinnert zich altijd de dag waarop u het kocht, het tijdstip waarop u erop bood en wat er uit het raam keek. Dat is een geweldig aandenken.
Hotel des Ventes de Monte Carlo. Parijs café. Monte Carlo. (18-21 juli).
Wie op 19 juli een groene Bambou Kelly-tas koopt in Montecarlo, zal zich altijd de dag herinneren waarop ze hem kochten