De Plaza del Obradoiro in Santiago is het hoogtepunt van de bedevaart
De Obradoiro in Santiago: Op een regenachtige nacht (er zijn veel van dergelijke nachten in Santiago, het zal niet moeilijk zijn om er een te vinden) moet je onder de arcades van het stadhuis -het landhuis van Raxoi- blijven en de gevel van de kathedraal aanschouwen die mos groeit in de regenen. Stilte, steen en water en wie heeft er meer nodig.
Maria Pita-plein in A Coruña:
Het standbeeld van María Pita in het midden herdenkt de vrouw uit Coruña die, jawel, een snoek in de borst stortte van een van Drake's Engelsen die de stad kwamen binnenvallen. Na een paar minuten te hebben besteed aan het oproepen van de figuur van deze vrouw - of die van de... zeerover drake , wiens leven niet oninteressant was - de imposante aanwezigheid van het stadhuis, een van de weinige modernistische gebouwen in Galicië, kan worden vergeleken met de structuur van de andere gebouwen: bogen, ballonnen en de emblematische witte galerijen van de stad. Om het bezoek af te ronden, is het de moeite waard om naar ** La Penela ** te komen voor een aardappelomelet en rosbief.
Plaza de María Pita, een eerbetoon aan moed
Brandhoutplein in Pontevedra : Het beste perspectief wordt bereikt in het Stadsmuseum, vanaf het balkon met een balustrade die de gebouwen verbindt; dat is het punt om -in een siliciumgeheugen of in ons hoofd- het uitzicht op de arcades, transept en huisjes met kleine houten ramen die een van de meest mondharmonica's en coquetuela's uit Galicië . De fans (die er zijn) van de film "De taal van vlinders" je zult het herkennen als het decor voor de slotscène waarin de jongen de leraar achtervolgt terwijl hij 'tilonorrinco! geest romp!”
Brandhoutplein in Pontevedra
Fefiñáns-plein in Cambados: Groot, ruim en geleid door de gelijknamige Pazo, er is weinig twijfel over de beste activiteit om hier te doen: drink een glas Alvariño terwijl u beslist welke van de vele wijnhuizen u wilt bezoeken.
De Pazo de Fefináns geeft zijn naam aan het centrale plein van Cambados
Hoofdplein van Celanova: Het stadje is een van die plaatsen met literaire wortels die een plus van traditie en charme bieden. Enkele van de beroemdste Galicische dichters en schrijvers zijn hier geboren en schreven over de plaats. Om hen te eren en een beetje romantiek aan het bezoek toe te voegen, is het een aanrader onderdak in de schaduw van het klooster van San Salvador en lees bijvoorbeeld een gedicht van Celso Emilio Ferreiro die als volgt begint: "Nacin (modestia fóra) /nun lugar waar o mundo/chámase Celanova".
Plaza Mayor de Celanova, de perfecte plek om Celso Emilio Ferreiro te lezen
Plaza van Spanje in Lugo: Alameda, Stadhuis, Círculo de Bellas Artes, tuinen met rozenstruiken… ja, het is het burgerlijke leven van de provincies dat hier in al zijn pracht verschijnt. Je moet jezelf eraan overgeven en de buren navolgen door je te wijden aan die levenslange activiteiten die even eenvoudig als aangenaam zijn: vermout en koffie . En houd altijd een gat in je maag, want de overvloed aan tapas in Lugo zou wereldberoemd moeten zijn.
Het Spanje van Lugo
Hoofdplein van Ribadavia: Het prachtige stadje Ourense is de perfecte plek om af te reizen naar de Middeleeuwen en vooral om de Joodse aanwezigheid in de regio op te roepen. Een bezoek aan Joods Informatiecentrum van Galicië , op dit plein, is de vorige stap om door de smalle straatjes van de Joodse wijk te lopen, inclusief de verrassingen. Bovendien, aangezien de Joden de belangrijkste promotors waren van de commercialisering van Ribeiro-wijn, is het gepast om een -of meer- glazen te hebben ter ere van hun werk.
Plaza Mayor de Ribadavia, de opmaat naar de Joodse wijk, tijdens 'A Festa da Historia'
Naar Quintana in Santiago: Als het Xacobeo-jaar is, beslaat de rij pelgrims die wachten om door de Heilige Deur binnen te gaan de helft van het plein. Je kunt ervoor kiezen om je bij hen aan te sluiten om de ritus te voltooien of gewoon op de trap aan de voet van het huis met de wijnstok te zitten en naar links te kijken naar de lange muur van het nonnenklooster van San Paio de Antealtares . De getraliede ramen van de omheining behouden het gevoel van soberheid, maar er was er een waaruit veel gekleurde bloemen ontsproten. Een nogal stille intentieverklaring.
Plaza de la Quintana: zitten in de schaduw van de kathedraal