Waarom moet je naar Betanzos om tortilla te eten?
In Spanje de omelet het is zo diepgeworteld dat men de bevolking over dit recept zou kunnen verdelen: er zijn de sindsbollistas en de concebollistas , twee onverzoenlijke kanten dat het enige wat ze gemeen hebben hun liefde voor dit gerecht is.
Maar we kunnen Spanje ook verdelen over de liefhebbers van goed gestremde tortilla en aanhangers van sappige tortilla in meer of mindere mate . Het zuiden behoort meestal tot het eerste kamp, met dichte tortilla's , gestremd en meestal langer; het noorden, generaliserend, heeft de neiging om meer vatbaar te zijn voor sappige tortilla's. En in het midden zijn er altijd mensen die, niet te veel en niet te weinig, beslissen voor romige tortilla's, vol maar niet stevig.
Ik ben echter altijd een van degenen geweest die denken dat waarom kiezen, alle soorten kunnen proberen. Elk heeft zijn genade, als het goed is voorbereid. Dus, hoewel ze me om te beginnen meer de kleine gestremde tortilla's toegooien, nemen ze geen opties weg zoals die van Alhambra van Valencia , die van ** Juan José de Huelva ** of de whiskyomelet van Triana ** Casa Cuesta **.
Maar als het op tortilla's aankomt, is er één stad die automatisch in je opkomt: Betanzos . En zoals elk excuus is het een goed excuus om op pad te gaan, vooral als gastronomisch aanbod smakelijk wordt vergezeld door een monumentaal complex dat de moeite waard is om doelloos doorheen te slenteren, het is de moeite waard om hier te stoppen.
Aardappelomelet bijna Betanzos-stijl in restaurant Juan José de Huelva
MAAR WAT IS ER ZO BIJZONDER AAN DE BETANZOS TORTILLA?
Twee dingen: de kwaliteit van de grondstof en de techniek . Een goede aardappelomelet van Betanzos moet worden gemaakt met Galicische aardappel – nu die van de Kennebec-variëteit Ze zijn het gemakkelijkst te vinden op de markt. kwaliteitseieren en een **goede extra vergine olijfolie**, die niet wordt bedorven door overmatig gebruik of besmet door andere smaken. Tot nu toe niets bijzonder ingewikkeld.
Qua techniek zoeken we een niet erg hoge tortilla, nauwelijks goud aan de buitenkant , ja kleine wrongel erin . Sommigen noemen ze coulant tortilla's omdat, als ze goed zijn voorbereid, de binnenkant de neiging heeft om beetje bij beetje op het bord te morsen wanneer ze worden gesneden.
Sorry: de Betanzos tortilla heeft GEEN ui
Maar hier moeten we stoppen. Omdat wie wil er een omelet van rauwe eieren? Hier is de sleutel: in houd het vloeibaar en kook tegelijkertijd . En hoewel het onmogelijk lijkt, is het iets dat kan worden bereikt en dat, naar mijn mening, een geweldige omelet onderscheidt van de rest.
Het ei stremt tussen 61 en 65º van temperatuur . Als we erin slagen om in dat bereik van graden te bewegen, krijgen we een min of meer vloeibare textuur , tussen het bijna vloeibare en het romige, nadat je het ei hebt gekookt. ik zeg het niet de wetenschap zegt het.
Het is dezelfde theorie die achter de mollet eieren of van de zacht gekookte eieren . Met 3 minuten de heldere is honingzoet en de dooier vloeibaar, met 4 is het wit steviger en de dooier bijna smeerbaar ... Dat zijn de tijden die elk van de partijen nodig heeft om te passeren van de 60º.
Dus, dit wetende, zijn dingen niet zo eenvoudig als krijgen strem de buitenkant en laat de binnenkant rauw maar het vereist veel hand, jarenlange ervaring, om het gewenste punt te krijgen, met de nauwelijks gouden buitenkant en de interieur gekookt maar sappig? op het juiste moment en vooral warm . Het ergste dat kan gebeuren, is een tortilla vinden met een koude binnenkant.
Dit is de visuele definitie van hoe sexy koken kan zijn.
En nog een regel: geen ui . Niet in Betanzos, tenminste. Zo veel als men is, zoals ik, een verklaarde concebollista , stellen de regels van de gemeentelijke tortillawedstrijd sinds 2018 vast dat de Betanzos-omelet heeft geen ui.
En dit komt omdat het oudste recept dat in de stad wordt verwerkt, waaronder we kunnen dateren, het niet gebruikt. Het gaat om de Het recept van Angelita Rivera , wat in 1910 opende het restaurant La Casilla , waar hij het recept begon te bereiden dat zijn moeder van zijn grootmoeder had geërfd. Overigens een soortgelijk recept als dat in 1905 de beroemde Hasj gepubliceerd in De praktische keuken, de klassieker van de Galicische keuken.
We hebben dus een meer dan eeuwenoud recept in een stad van middeleeuwse oorsprong. Wat kan er fout gaan? We hoeven alleen maar te beslissen waar we de beroemde betanceira-tortilla gaan proberen.
DE BETANZOS TORTILLA ROUTE IN BETANZOS
Het moeilijkste is kiezen. in Betanzos , met ongeveer 13.000 inwoners, elk jaar ongeveer 25 lokaal . De figuur geeft een idee van hoe belangrijk dit recept is in de plaatselijke verbeelding en vooral van het aantal plaatsen waar het mogelijk is om een meer dan waardige omelet te bestellen. Maar aangezien je ergens moet beginnen, zijn dit enkele van onze favorieten.
tortilla steegje . Het is officieel bekend als Reis van vooruitgang en het is het epicentrum van alles wat er in de stad gebeurt. Aan de ene kant is de Irmáns Garcia Naveira-plein met zijn terrassen. Aan de andere, de Porta da Vila en de klim naar het historische centrum. Net daarachter ligt de taverne Fonte de Unta.
Perfectie is deze tortilla
Ze zijn slechts 140 meter steeg. En daarin zijn vier van de essentiële namen van de lokale tortillerío. Moeilijk om te beslissen. Ze zijn hier Meson O Pot en **Casa Miranda**, twee van de klassiekers, en samen met hen nog twee anderen die recentelijk een behoorlijke impact hebben gehad op de wedstrijd: Naar Verborgen Taverne Y Inn O Progress .
Een paar meter verder, in de steegje van Venela Campos , deze Naar Tixola , nog zo'n van de taverna's met een goede omelet die hier bovendien in pincho-formaat geserveerd wordt, iets wat in het stadje niet altijd gebeurt.
En als we naar beneden gaan Naar Cañota , met zijn kleurrijke balkons met uitzicht op de rivier de Mandeo, kunnen we stoppen bij O lamp , nog zo'n van die gebruikelijke eethuizen waar de tortilla een verdiende bekendheid heeft.
De uitstekende omelet van Casa Miranda
Vertrek richting de snelweg van Madrid, twee laatste sporen: Sinuessa Pizzeria . Ja, een pizzeria. Het is de moeite waard om te stoppen om hun tortilla te proberen. en een beetje verder de doos , waar het allemaal begon.
Maar niet alleen de binnenstad heeft geweldige mogelijkheden. Een plek die het waard is om te weten is Tomé Huis , ook gekend als Een Casa das Omelet , voor het geval er meer borden nodig zijn, die zich op iets meer dan 3 km van het centrum bevindt, in Coiros . Het interessante hier is dat de tortilla's gegrild zijn.
VOORBIJ BETANZOS
Kan er een Betanzos tortilla buiten Betanzos zijn? laten we die meloen openen . En voordat de puristen hun kleren scheuren, laten we het verduidelijken: laten we zeggen dat er misschien tortilla's in Betanzos-stijl zijn. En die zijn er inderdaad.
Laten we aannemen dat de Betanzos tortilla beperkt is tot Betanzos en dat wie het wil proberen daar heen moet. Dat neemt niet weg dat er nog andere tortilla's uit dezelfde familie zijn, met zeer vergelijkbare uitwerkingen , op andere plaatsen.
In Madrid , sommige kunnen bijvoorbeeld worden aangehaald. Maar zo ver hoef je niet te gaan. A Coruña is er , een stap verwijderd, iets meer dan 15 minuten met de auto. En de invloed van Betanzos bereikt de stad.
Daar zijn de tortilla's meestal iets minder vloeibaar, met een binnenkant die dichter bij romig is. Maar de relatie is duidelijk, dus, als we zijn hier om toe te voegen en niet om barrières op te werpen , zijn er ook enkele suggesties, voor het geval u door de provinciehoofdstad wordt betrapt.
O Remo's omelet , op de esplanade van Of Papegaai in A Coruña, Tegenover de haven is het een van die met het grootste aantal onvoorwaardelijke fans. Op hetzelfde niveau van populariteit is dat van de Pontejos , een traditionele bar tegenover de San Agustín-markt, die het voordeel heeft dat biedt de tortilla aan in pincho-formaat en niet alleen per stuk.
Een andere die niet mag ontbreken is de spies van de **Siboney de la Calle Ferrol**. Vers gemaakt en vergezeld van een heerlijke koffie, deze tortilla maakt deel uit van een van die ontbijten die je niet mag missen als je de nacht doorbrengt in de stad.
de van de Cabana Bar , op een steenworp afstand van het Nationaal Museum voor Wetenschap en Technologie (MUNCYT), is er nog een die je niet mag missen. Zoals die bij de ** Taberna Cunqueiro , de Pulpeira de Melide , La Penela of Mesón of Bó **, om de lijst niet veel langer te maken.
Niemand weerstaat de Siboney tortilla
En op weg naar het vliegveld kun je stoppen om de tortilla te proberen op een plek die het midden houdt tussen een restaurant en een sociologisch fenomeen. Misschien vanwege ** Casa Manolo ** weten velen niet hoe ze je de weg moeten wijzen, maar als je erom vraagt Manolo do Raxo, Manolo do Burgo of via de site die het bedient tortilla en raxo (gebakken varkenslende met aardappelen) aan de voet van het vliegveld zal iedereen in de omgeving het je vertellen.
Bij aankomst vindt u een plaats zonder label (bedankt, Google Maps, voor bestaande gevallen zoals deze) die u via een bar van al het leven. De agglomeratie zal je zeker doen beseffen dat er hier iets is dat niet zo veel andere plaatsen is.
Als je geluk hebt, word je meteen naar de enorme en vaak overvolle eetzaal gebracht. Als je in de spits aankomt, geven ze je een afspraak en vragen ze je te wachten. Eenmaal binnen, hoewel er een andere optie is, kiest 99% van de klanten voor één enkel menu: tortilla met sla en tomatensalade en raxo. En als toetje, vlaai.
Meer is niet nodig. Dat en sommige prijzen meer dan inhoud. de raxo Het is prima, maar zelfs als het degene is die de plaats zijn naam geeft, ik Ik bewaar de tortilla . Sappig maar niet overdreven, met een goede hoeveelheid aardappel en lichter gemaakt door de salade. De perfecte plek om de route te beëindigen.