In Spanje is nog niet veel bekend, maar in Latijns-Amerika is de zg regeneratief toerisme is een booming model dat sterk groeit in landen als Chili, Peru of Colombia en dat begint nu ook pas in Chiapas, Mexico.
Op deze plaatsen — waar de mens diep geworteld is in de natuur, een voorouderlijk wereldbeeld en oorspronkelijke naties — is de behoefte aan toerisme helpt niet alleen deze rijkdom te behouden (wat duurzaam toerisme zou worden), maar dat het bijdraagt aan de verbetering ervan.
San Cristóbal de las Casas.
DE DOELSTELLING: DE PLAATS DIE WE BEZOEKEN VERBETEREN
ik ben gekomen tot San Cristóbal de las Casas , een prachtige koloniale stad die nog steeds haar Castiliaanse uitstraling heeft, om Nani Angulo, mede-oprichter van Green Pepper Travel, samen met haar partner Juan Andrés Pozueta te zien. Nani is al jaren gespecialiseerd in regeneratief toerisme, evalueert projecten, analyseert ze en traint in regeneratie om het toe te passen op toerisme.
Deze Spaanse vrouw die op Mallorca woont — die in Chiapas is en leert over enkele van de toeristische projecten die door lokale gemeenschappen worden uitgevoerd — licht me in over het onderwerp: " Regeneratie bestaat al meer dan 3,5 miljard jaar , heeft de planeet alleen maar gereguleerd en geregenereerd omdat het zijn eigen methoden heeft om leven te creëren. Het idee van regeneratie is dat reizigers een positieve impact hebben op de plaatsen die ze bezoeken . Het is niet langer de moeite waard om de dingen achter te laten zoals we ze hebben aangetroffen - zoals dat gebeurt met duurzaam toerisme - maar we kunnen ze nog beter achterlaten. Vanuit mijn oogpunt is dit de enige manier om de essentie van elke plek niet te vervormen en de natuur waarvan we deel uitmaken te behouden", zegt Angulo.
"Om hieraan bij te dragen, is het erg belangrijk om te wedden op modellen die rekening hebben gehouden met het behoud van de identiteit van het gebied, zijn gemeenschappen en het milieu. En waar, bijvoorbeeld, de draagkracht die de bestemming kan hebben is aangepast . Het gaat niet om wat er gebeurt op andere plaatsen zoals Mallorca, waar ik woon, waar grote conflicten zijn, niet alleen op het gebied van milieu, maar ook met een lokale bevolking die ontheemd is en met een model dat overleeft in plaats van van het toerisme te leven", zo luidt dit. ontwerper van ervaringen.
Traditionele stoofpot van de Lacandona Jungle.
ELKE STAD BIEDT WAT HET HEEFT
Een andere sleutel tot regeneratief toerisme is dat elke bevolking biedt wat ze heeft: haar cultuur, haar gastronomie, haar authenticiteit, sinds het creëren van geglobaliseerde kunstmatige producten die bij de toerist passen, vernietigt uiteindelijk de culturele identiteit van de mensen.
Om het concept van dit soort reizen met positieve effecten beter te begrijpen, reis ik met Nani naar de Lacandon jungle , al aan de grens met Guatemala, waar de inheemse gemeenschap van de Lacandones al lang een duurzaam, authentiek, kleinschalig model hanteert dat, kortom, perfect past in de definitie van regeneratief toerisme.
Selva Lacandona, de botanische geneeskunde.
Bijna 100% van de Lacandones — een etnische groep waarvan amper 1.400 individuen overblijven — wijdt zich direct of indirect aan het toerisme zonder gedwongen te worden hun traditionele manier van leven op te geven. Daar bezochten we de Top Che eco-lodge, een klein kamp in de jungle dat door de familie wordt beheerd. Chankin Chanoeka.
De architecten zijn Don Enrique en zijn zoon Kayom, die me vertellen hoe ze dit model helemaal opnieuw hebben gebouwd: "Onze stelregel - geleerd van onze voorouders - is om de jungle boven alles te behouden , want voor onze mensen valt er bij het kappen van een boom een ster uit de lucht", zegt Don Enrique. Wij Lacandones waren nomaden tot de jaren 80 en toen vestigden we ons hier. We bouwen deze hutten met onze eigen handen om bezoekers te verwelkomen en zelfs vandaag behouden we het traditionele landbouwsysteem van onze Maya-voorouders , de milpa (de drievoudige oogst van maïs, bonen en pompoen), om onze bezoekers te voeden".
Van wat ik controleer, alles op deze plek is biologisch, natuurbeschermer en is gebaseerd op de circulaire economie. "Mijn moeder Lola maakt het handwerk dat we hier verkopen, mijn vader heeft de leiding over de hutten en ik, samen met mijn broers, combineer het werk op het land met begeleide excursies door de jungle", zegt Kayom.
De Lacandones beoefenen al duizenden jaren regeneratief toerisme.
Bij Top Che werken rechtstreeks 15 mensen uit de gemeenschap, naast het indirect in dienst nemen van vele andere buren. Het is een eerlijk model, dat niets verkoopt wat het niet heeft, gebaseerd op de cultuur en de manier om de wereld van deze mensen te begrijpen. Ze bieden lokale en traditionele gerechten (zoals pozol, de oude Maya-drank); Ze vergezellen toeristen om de Maya-ruïnes — zoals Bonampak of Ciudad Perdida — op hun grondgebied te zien, en ze leren buitenlanders de hulpprogramma's van de planten van deze jungle die hun medicijnkastje is , zijn voorraadkast en zijn heiligdom.
Uiteindelijk is wedden op deze regeneratieve toerismemodellen een win-winsituatie: eindigt positief voor iedereen . Eerst voor de lokale gemeenschappen (of het nu in de jungle van Chiapas is of op het platteland van ons eigen land), want toerisme fungeert als motor van positieve verandering waardoor ze op hun grondgebied kunnen blijven wonen en een model kunnen ontwikkelen dat niet radicaal breekt met hun cultuur, met hun landschap en met coëxistentie.
En ten tweede, het is goed voor de toerist zelf , die een authentieke, eerlijke en rustige ervaring zal beleven. Is dat niet waar we allemaal naar op zoek zijn als we reizen?