Bologna: een plek in Italië die je misschien niet kent
recht in de hart van Bologna , op een enorm open plein voor de kerk van San Petronio, staat een van de gekste barokstukken die je ooit hebt gezien . Het is een standbeeld van Neptunus in piramidale vorm. Op de top staat de oude god van de zee, naakt, met een volumineuze marxistische baard . Een hand is uitgestrekt, alsof hij de kop van een onzichtbare hond streelt, en vier mollige cherubijnen hurken aan zijn voeten, elk met een vis als een gitaar. Onder ze rusten vier onaantrekkelijke zeemeerminnen , zo gebogen dat hun kin op hun sleutelbeenderen rust. Waterstralen spuiten in een onvoorspelbare boog uit haar borsten.
Als kunst is het zo slecht dat het goed is , en des te vreemder omdat het het symbool is van een plaats die zo ver van de zee, het binnenland, als een Italiaanse stad kan zijn. Maar de mensen van Bologna zijn dol op dit beeld: Het is een ontmoetingsplaats voor geliefden , en het is waar de gelukkige studenten van de oude universiteit komen om de fles prosecco, de Italiaanse cava, te ploffen op hun afstudeerdag. Ik vind het ook leuk : Neptunus is slechts een van de vele gelukkige en gedenkwaardige dingen over deze kleine verkende stad.
Bologna staat in Italië bekend als 'La Rossa' vanwege zijn linkse politiek, zijn terracotta daken en zijn scharlaken geschilderde luiken. Deze rode kleur van de stad is het best te zien vanaf de top van een van de 12e-eeuwse torens die als industriële schoorstenen in de skyline staan. Negen eeuwen geleden waren er meer dan honderd en ze maakten van Bologna een pioniersstad in wolkenkrabbers van die tijd, een 'middeleeuws Manhattan', In de woorden van een historicus. Nu staan ze er gewoon bij 20 van deze reuzen , en slechts een paar van hen kunnen worden bezocht. Een is de asinelli toren, die zich naast zijn jongere zus, de Garisenda-toren, bevindt. Samen zijn ze een ander symbool van de stad. Een derde toegankelijke toren is de 13 verdiepingen tellende Prendiparte, omgebouwd tot een bed and breakfast van een eenpersoonskamer. Het is een van de meest authentieke en romantische plekken om te verblijven in Italië.
De merkwaardige Neptunus van Bologna
De ruimtes waarin mensen leven in de winden u op ze stapelen zich op elkaar. Een trap leidt vanuit de hal naar de woonkamer, naar de slaapkamer, vervolgens naar de keuken en vervolgens naar de eetkamer. Boven de knusse accommodatie, met zijn dressoirs en tafels uit het begin van de 20e eeuw, zijn er nog negen verdiepingen, allemaal leeg, waar een onpraktische en zeer steile gammele houten trap is. Dus het uitzicht vanaf het terras wordt verkregen op basis van zweet om naar boven te gaan en duizeligheid om naar beneden te gaan..
Maar het betoverende uitzicht is de reis waard. Het is de beste plek om naar de zonsondergang te kijken. Heel Bologna ligt aan je voeten: de steile lijn van golfplaten daken; mensen van minuscule grootte, meestal te herkennen aan de lijnen die door hun schaduwen worden getrokken; pleinen met dambordvloeren en parken met plantenbakken; Eenzaam basiliek van de Madonna di San Luca, beschermer van Bologna, op haar heilige heuvel, buiten de stadsmuren. Ik dacht dat ik deze gevreesde klim niet meer dan één keer zou willen doen. Maar ik merkte dat ik elke dag naar het dak klom, soms twee keer, omdat ik gewoon geen genoeg kon krijgen van dit uitzicht.
Bologna is net zo opmerkelijk op straatniveau. In het centrum van de stad zijn lange stukken weg bedekt met galerijen, een gevolg van de middeleeuwse stedenbouwkundige planning van een deel van de stad waarbij de gebouwen zich vanaf de eerste verdieping uitstrekten en de overstek werd ondersteund door kolommen. Dit alles maakt de stad statig en beschermd. En dat men zich, wanneer men op het terras van een café of een bar zit, altijd kan beschermen tegen de gure zomerzon of tegen een plotselinge herfstbui.
Maar je moet naar binnen gaan om het beste van de stad te waarderen . Een van de redenen waarom Bologna niet meer bezoekers ontvangt, is omdat het te bescheiden is qua ongelooflijke plekken die zich verschuilen achter hun prachtige gevels . Een goed voorbeeld is de zaal van het anatomische theater van de Archiginnasium, het oude hoofdkwartier van de universiteit. Deze prachtige, 500 jaar oude hal met houten lambrisering is een monument voor het Verlichtingsdenken, een tempel van de wetenschap. Hier, aandachtig gadegeslagen door kotsende medische studenten, deden vroegmoderne anatomen enkele van de baanbrekende verkenningen van wat zich onder de oppervlakte van het menselijk lichaam bevindt. Om hygiënische redenen werkten ze alleen tijdens de koude wintermaanden, en elke dissectie was een non-stop marathon van 48 uur voor zowel de docenten als het publiek. De meest opvallende dingen in deze indrukwekkende ruimte zijn de spelat , twee houtsnijwerken van twee gevilde mannen die het onderhuidse spierstelsel in detail tonen. De zaal is open voor het publiek, en het is net zo onvergetelijk, in zijn seculiere vorm, als de Sixtijnse Kapel.
middeleeuws manhattan
Bologna zit vol met schaduwrijke schatten. In de diepten van Palazzo Poggi, Als onderdeel van de universiteit is er een wetenschapsmuseum vol curiositeiten zoals modelschepen, opgezette krokodillen, wassen harten en levers. In een ander deel van de stad, en aan de andere kant van het geloofsspectrum, is het opvallende heiligdom van Heilige Catharina van Bologna, wiens onvergankelijke overblijfselen, gekleed in een non's habijt, voor eeuwig op een gouden troon zitten in het klooster waar ze als abdis diende.
Meer zichtbaar, maar gemakkelijk te missen omdat het slechts een korte wandeling van het centrum is, is MAMbo, het museum voor moderne kunst van Bologna. Het is de moeite waard om uit te zoeken, al was het maar voor de omgekeerde wereldkaart bekleed met leer als een omgekeerd cartografisch hoofdeinde. Blijf tot de laatste minuut voor de MAMbo om samen te vallen met het aperitief: aan de bar bereiden ze een van de beste stuzzichini in de stad - een brede selectie van canapés en tapas die in alle bars worden geserveerd bij aperitiefcocktails. Deze gewoonte is iets nieuws in dit deel van Italië – het is iets meer typisch voor Milaan – en het is nog een van de verrassingen van de stad.
Maar van alle verborgen geneugten van Bologna, mijn favoriet is een kunstwerk verborgen achterin de kerk van Santa Maria della Vita . Hier is een verbazingwekkende reeks 15e-eeuwse levensgrote terracotta figuren die de vrienden van Jezus Christus afbeelden rond zijn lichaam dat op het punt staat begraven te worden. Elke figuur is bevroren in een moment van ondraaglijke pijn. Dubbel van de pijn, de moeder van Christus ziet eruit alsof ze in de solar plexus is geslagen. Maria Magdalena rent met een stille kreet op haar gezicht naar het lijk van Jezus en lijkt zich op hem te werpen. Sint Jan van het Kruis, vreemd komisch, laat zijn kin theatraal op één hand rusten. Als geheel zit de scène vol emotionele waarheid. Het ontleedt de menselijke psyche precies zoals het anatomische theater deed met het menselijk lichaam. en wat Bologna nu doet met de mensen die het bezoeken: het kruipt onder de huid.
Het Museum voor Moderne Kunst in Bologna
WAAR TE SLAPEN?
TOREN PRENDIPARTE. Alleen voor twee personen, het heeft geen televisie of wifi, als een goed romantisch toevluchtsoord . Bij aankomst vindt u de eikenhouten tafel voor het ontbijt de volgende ochtend en de koelkast goed gevuld, ook met wijn. Help jezelf (Piazzetta Prendiparte, 5; HD: vanaf € 280).
HET KLOOSTER VAN DE FIORI VAN DE SETA. Het Convento de las Flores de Seda is een klein en charmant boetiekhotel in een rustige hoek in het zuiden van de stad, op korte loopafstand van het centrum. Het fungeerde tot voor kort als een klooster en behoudt nog steeds die sfeer van stilte. De kamers zijn minimalistisch, maar de ontbijtzaal, in wat ooit de nonnenkapel was, heeft een met sterren versierd plafond en een beschilderde Christus in de hoogste nis (Via Orfeo 34/4; HD: ongeveer € 117).
GROOT HOTEL MAJESTISCH. Het enige vijfsterrenhotel van Bologna is onbeschaamd traditioneel. De ingang wordt voorgezeten door geüniformeerde portiers en er zijn gigantische opzichtige sofa's op elke overloop. Het hotel is trots op de duizelingwekkende geschiedenis van de plaats: Ava Gardner en Frank Sinatra verbleven hier, net als Paul McCartney en Lady Di (Via Indipendenza, 8; HD: vanaf €315).
Speelkaarten bij Osteria del Sole
WAAR TE ETEN
In Bologna vind je nergens spaghetti bolognese. De vleessaus die ze noemen? ragoût Het heeft weinig of geen tomaat en wordt altijd geserveerd met tagliatelle, nooit met spaghetti.
PAPPAGALLO. Een goede plek om te proberen? de traditionele keuken van Bologna en Emilia-Romagna. De naam betekent 'wortel' en het is een instelling die zeer wordt gewaardeerd door de Bolognezers sinds de jaren 1950. Ze bereiden tortellini in brodo als geen ander, maar beter dan bestel het vijfgangen degustatiemenu niet tenzij je een echte pastafreak bent (Piazza della Mercanzia, 3; twee personen, ongeveer € 130).
OSTERIE VAN DE ENIGE. Het is een 550 jaar oud restaurant waar geen eten wordt geserveerd? . Koop je picknick op een markt naast de deur en neem hem mee naar deze bar, waar je mousserende wijn en een broodmes krijgt. Het is een fantastische plek - Buffalo Bill bracht hier een grote nacht door, zeggen ze, in 1904 – en, we weten niet hoe, het lijkt de huidige antirookwetten te hebben omzeild (Vicolo Ranocchi 1/d; tel. +347 968 0171; ongeveer € 5 per persoon plus wijn) .
ALL'OSTERIA BOTTEGA . Deze bescheiden, bescheiden plek is bijna onmogelijk te vinden als je geen lift krijgt, want het is aan het einde van een weinig belovende straat, dicht bij de stadsmuren. Maar het is waarschijnlijk het beste en meest huiselijke restaurant dat ik ooit in Italië heb gegeten. Begin met de bologna, geserveerd met een rijpe peer en prosecco, en maak je keuze. Gebakken aardappelen zijn ongeëvenaard (V_ia Santa Caterina, 51_).
Aubergines en gevulde pasta bij Via Con Me
WAAR TE DRINKEN?
LE STANZ. Een hippe plek in de voormalige privékapel van de familie Bentivoglio. De vervaagde heiligen aan de muren kijken met milde afkeuring naar de serene Boeddha die aan de bar ligt. De plaats vult 's nachts? maar het is perfect om een rustige koffie te hebben die ontsnapt aan de hitte van de middag (Via Borgo di San Pietro, 1).
CAMERA NAAR ZUID . Een charmante armoedige bar in het hart van de oude Joodse wijk. Drink een wijntje of een donker biertje en blader door paperbacks en politieke literatuur. Als die jonge mensen op de hoek eruitzien alsof ze een revolutie beramen, komt dat waarschijnlijk omdat ze dat ook zijn (Via Valdonica, 5).
MERCHANDISE LOUNGEBAR . Een kleine bar vol mensen die overloopt naar de straat. Het gratis buffet is misschien wel het beste in het stadscentrum. Eens stond de dichter Dante Alighieri in de buurt, wachtend op de mooie vrouwen die voorbij kwamen. Zevenhonderd jaar later is er niet veel veranderd _(Piazza della Mercanzia 2/a) _.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Het andere Bologna-plan
- De oudste (en grappigste) universiteitssteden van Europa
- Florence, uit liefde voor kunst
- Venetië Gids
- De decaloog van het Italiaanse aperitief
Een drankje in de Mercanzie Lounge
Een van de gewelfde straten van Bologna