Moederdag is de vierde zondag van de vasten. Het feest waarin Moederdag wordt gevierd in Verenigd Koninkrijk . Traditioneel, in het Britse land die dag, genaamd moederdag, het was een dag waarop de dienstmeisjes van het landhuis zich bij hun respectievelijke families mochten voegen. Op die dag het verhaal van Lente in Beechwood (theatrale release 18 februari), bewerking van de roman Graham Swift van 2016, die precies de titel had Moeder zondag.
Over zijn roman Swift, een van de grote moderne schrijvers, legde een paar jaar geleden uit: "Er zijn dagen die een heel leven bevatten." Dagen waarop je leven voor altijd verandert. Het verhaal gaat over die dag.
“We hebben allemaal een dag die ons markeert, die verbonden zal zijn met ons leven, dat wat het zaad van onze toekomst is... Een van de mysteries van het leven, de essentie ervan. Je kunt er zelden de binnenkant van laten zien omdat je er bijna altijd in opgesloten raakt; de rol van fictie is om die verborgen levens aan het licht te brengen”.
Je zou willen dat het je ouders waren.
De hoofdpersoon van Spring in Beechwood heet Jane (Odessa Young) een jong dienstmeisje in een goed huis in het Engelse land, de Nivens (Colin firth Y Olivia Coleman, moeilijk om je vandaag een beter koppel voor te stellen, met haar kun je een geweldige dubbele sessie doen met La dochter donker).
We zijn 1924. De Eerste Wereldoorlog heeft de families hiervan achtergelaten Engeland landelijk gebroken, veel jonge mensen verloren, zoals gebeurt met de Nivens, die hun twee kinderen verloren. Tussen hun beste vrienden, de Sheringhams en de Hobdays, hadden ze er nog maar twee in leven: Paul (Josh O'Connor) Y Emma (Emma D'Arcy), met wie ze een soort vriendschappelijk schijnhuwelijk zijn aangegaan.
Paul stemt ermee in zijn plicht te doen, hoewel hij de verbintenis oprekt, omdat hij in werkelijkheid verliefd is op Jane, met wie hij al jaren een gepassioneerde affaire heeft. Op die zondag in kwestie ontmoeten de geliefden elkaar bij hem thuis, bevrijd, naakt. Het is jouw afscheid. Warm en dramatisch.
De liefhebbers van beukenhout.
Die dag is waar Jane haar "Once upon a time" plaatst. De oorsprong van haar leven als schrijver, dat is het ware middelpunt van het verhaal. We zien nog twee fasen in haar leven: in de jaren veertig, toen ze begon te schrijven, en in de jaren tachtig (gespeeld door Glenda Jackson) wanneer ze al geslaagd is als schrijfster en zich haar leven herinnert.
De film is een reflectie op het geheugen (en verloren liefde, verlies in het algemeen). Die gebarsten en idyllische herinnering waarmee we ons leven herschrijven. Daarom de camera van de regisseur Eve Husson het is warm en intiem. En ze moesten jongleren met de regenachtige, grijze herfst van 2020 waarin ze filmden om er doorheen te komen een hete en heldere lente.
Lente in Beukenhout.
De roman speelt zich af in Henley-on-Thames, een gezellig stadje in het graafschap Oxfordshire, bekend om de zomerregatta. De film is echter niet ver daarvandaan opgenomen in Hambleden, een klein stadje in Buckinhamshire, met een zeer aristocratisch verleden, waardoor ze gemakkelijk prachtige stenen landhuizen en rode daken voor hun statige families konden vinden. Een stad die ze met bloemen hebben gevuld om het in de lente te plaatsen en het de kleur te geven van die eerste liefde die nooit wordt vergeten. Die dag die een heel leven samenvat en verandert.