Calanque d'En-Vau
Marseille is een stad van oneindige buurten neergestreken op oker heuvels van waaruit de zee te zien is. De minst Franse stad van Frankrijk het is vanwege zijn wilde eigenaardigheid, vatbaar voor feestvreugde en het leven op straat omarmen , seculier erfgoed van zijn inwoners, die arriveerden van over de hele Middellandse Zee.
Marseille werd Grieks geboren, gemuteerd in Romeins , en heeft zich nooit helemaal op zijn gemak gevoeld om bij "Groot-Frankrijk" te horen, zoals niemand vroeger deed naar de wijn, het strand en de spiesjes bij zonsondergang zou kunnen lijken op een nuchtere heer tussen de benauwden bourgeois van Parijs.
De Franse stad doet haar best om het te bewijzen, maar de mediterrane ontsluiting komt naar voren zodra de zon opkomt: overdag is de stad een jungle, en er is geen wandelaar in hun buurten stoppen om op de klok te kijken.
Het kasteel en het eiland If
Het gevoel van verstikking geproduceerd door Marseille, met zijn claxons, verkeerslichten, ingewikkelde steegjes van een enkele richting en onbeheersbare drukte van mensen in eeuwige beweging, kan het worden verzacht, totdat het volledig verdwijnt, weglopen naar de zee.
Het is dezelfde route gevolgd door de karakters van de Graaf van Monte Cristo, door Alexandre Dumas , evenals talrijke rebellen, revolutionairen en personages vervolgd door gerechtigheid en onderdrukking vertegenwoordigd door het chaotische Marseille.
Velen vonden hun botten in de kerkers van het kasteel van If , gelegen op een rots voor de haven van de stad, en zeer weinigen wisten daaruit te ontsnappen.
Slechts enkele gelukkigen, zoals de literaire Edmond Dantes of de legendarische "Man in the Iron Mask" Ze ontweken de waakzaamheid van de bewakers en de golven, en lieten zich meevoeren door de zeestromingen, Ze kwamen aan bij de laatste schuilplaats van de Côte d'Azur, een bergmassief, huis van piraten en vervolgd, een plaats van legendes en mysteries, in wiens baaien Nereïden bewonen nog steeds: De Calanques.
Les Calanques: een bergmassief, thuisbasis van piraten
Door te zwemmen of per boot was het eerste dat de voortvluchtigen die ontsnapten uit het Marseille-kasteel van If ontdekten, toen ze begonnen aan hun vlucht weg van Marseille, was een bergketen van sneeuwwitte toppen wiens toppen? duik in de middellandse zee abrupt en krachtig, met de wens om de wateren van de zee te kneden.
Dat is de agressiviteit van het massief, dat weinig zeelieden hopen onderdak te vinden aan de voet van zulke bergen. Zijn rots, heldere en lichte kalksteen, werd gebruikt om te bouwen de vuurtoren van Alexandrië en het Suezkanaal, zowel Engels als Romeins wetende dat de steen van De Calanques het zou nooit breken onder de kracht van het water.
Die rots was echter wel degelijk gebroken: tussen de toppen bedekt met witte dennen van de Provence tevoorschijn komen kleine baaien en inhammen waar de stromen die uit de bergen stromen afsterven en zich vormen smalle en schaduwrijke kleine valleien die de Provençaalse naam krijgen van calanco.
deze r Amblas gecomprimeerd tussen bergen , waarvan alleen de waterlopen herleven tijdens de herfstregens , ze zien er verlaten uit, met niet meer leven dan dat van de zomerbars en de vier vissersboten die op het zand doezelen.
Het water is doorschijnend en de zon brandt hard en verlicht de ingang van duizend grotten, holtes en schuilplaatsen gunstig gestemd door de kalksteen, waardoor Les Calanques eruitziet als een enorme Gruyère kaas beplant met gaten: de ideale plek voor verberg een piratenschat.
Calanque van Sugiton
De zeeroute wat gebeurt er tussen Genua (Italië) en Marseille (Frankrijk) was, en is nog steeds, een van de belangrijkste verkeersaders in Europa tussen twee van de belangrijkste havens in de Middellandse Zee.
De baaien en havens van Les Calanques ze hebben deelgenomen aan de totstandkoming ervan, zowel ten goede als ten kwade; hun natuurlijke jassen Ze waren zowel nuttig voor kooplieden die door een storm werden verrast, als voor de piraten dat, gehurkt achter de kapen en rotsen, Ze wachtten op de nacht om hun slachtoffers te bespringen.
Ze waren veilige havens voor outlaws en overlevenden, oplichters en outlaws. De grot van Trémies, in het hart van Les Calanques , verbergt een van de laatste Gallische toevluchtsoorden van Homo neanderthalensis, beperkt door de verspreiding van Homo sapiens en veranderingen in het Europese klimaat , met behoefte aan bergen, dammen en eenzaamheid.
hetzelfde wat ze nodig hadden de monniken Dat, ontsnappen aan de mosliminvasie van het Iberisch schiereiland, vonden hun laatste toevluchtsoord in Les Calanques.
Calanque de Sormiou
Je kunt een glimp opvangen van de schoonheid van dit land zonder heer, van de witte bergen zonder eigenaar, wet of orde, die zich openen voor de poorten van Marseille bezoek de calanques van Sugiton, met zijn karakteristieke rots het bewaken van de ingang van de baai; de Calanque du Devenson, wiens toegang alleen kan worden verleend per boot ; Golf Calanque de Sormiou , te voet bereikbaar na een mooie wandeling die door dennenbossen loopt naar een inham waar het water is kristal en het zand, een boete wit schelpen tafelkleed
Paradijs schuilt aan de Côte d'Azur
Degenen die hun toevluchtsoord willen vinden, hun specifieke kreek waar ze de wereld kunnen vergeten door te dansen tussen het schuim en voetafdrukken op het strand achter te laten, hebben een hele smeltkroes naar keuze: Morgiou, l’Oule, Cortiou, la Mounine, Marseilleveyre…
Ze zouden allemaal kunnen verschijnen in een videoclip die bestemd is om wek ons verlangen naar het paradijs op , of in een allegorische advertentie over de voordelen van de zomer. De Middellandse Zee bedekt hen, en de bergen bedekken de koude noordenwinden: Er is geen toevluchtsoord in Frankrijk zoals Les Calanques.