Casapueblo, in Punta Ballena, Uruguay.
Maurice Pizard heeft veel "hoeden". Hij is architect, kookboekauteur, vergister en ondernemer. Uw onderneming, Gastronomische garage , organiseert de meest geprezen gastronomische festivals in Montevideo: de Potten van de wereld , in de winter, gewijd aan stoofschotels, en de Picknick bij de Botanische , in het voorjaar, dat plaatsvindt in een botanische tuin. Zijn diepste passie is echter stadslandbouw. Achter zijn huis in de tk-buurt kweekt hij een groot aantal knollen, minstens vijf soorten tomaten en een caleidoscoop van kruiden, wat neerkomt op een soort taxonomie van de natuurlijke overvloed van Uruguay.
Dit interview is onderdeel van "De wereld lokaal gemaakt" , een wereldwijd project van Condé Nast Traveler in de zeven internationale edities , die stem geeft aan 100 mensen in 100 landen om te ontdekken waarom hun eigen territorium je volgende bestemming zou moeten zijn.
**Denk aan je stad. Hoe zou je het in je eigen woorden omschrijven? Wat maakt deze plek uniek? Is er een geur, geluid of smaak die je meteen doet denken aan de stad of het land? **
Montevideo - en misschien het hele land - werkt op laagspanning , een beetje opzettelijk en een beetje onbedoeld. Het is een plaats waar de tijd verstrijkt op een anekdotische en niet-hiërarchische manier – zonder grote gebeurtenissen – en je zou kunnen zeggen dat de mensen wat pessimistisch en nihilistisch zijn, maar ik geef er de voorkeur aan te zeggen dat het een vriendelijke plek is met buurtcharmes, behoudt zijn menselijke schaal , het is rustig en gemakkelijk te navigeren, met een zeer goede toegang tot de buitenwereld (in 30 of 45 minuten bent u buiten de stad, aan de kust of op het platteland).
De rust die in het hele land heerst, heeft te maken met het landschap —van zachte weiden , licht golvend, zonder grote natuurlijke oriëntatiepunten - en met het weer hebben we vier goedaardige seizoenen , vrij van klimatologische verschijnselen.
Architectonisch kende Montevideo zijn hoogtijdagen aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw, met veel mooie gebouwen, die sindsdien enigszins zijn verslechterd. Dat gepatineerde oude luxe is bijvoorbeeld te zien in de 18 juli (de hoofdstraat van Montevideo). Het is ook een stad met grote parken en openbare ruimtes, woonwijken met oude huizen en brede stranden aan de rivier. Een perfecte plek om te ontdekken en waardeer de schoonheid van eenvoud , concentreer je op wat belangrijk is, verwonder je over het alledaagse en verdwaal niet.
Vertel ons iets over je connectie met je stad en hoe wat je doet past in het huidige verhaal
Ik ben geboren in Pando - een klein stadje aan de rand van Montevideo - en mijn familie is er nog steeds. Ik ga heel vaak, het is een snelle reis. Ik heb gestudeerd in Montevideo, waar ik woon met TK. Ik begon hier mijn voedsel- en uitgeverijen.
**Als een vriend 24 uur lang de stad zou bezoeken, wat zou je dan zeggen dat hij moet doen? **
In zo'n kort verblijf mag je een bezoek aan de Oude stad : rondlopen Sarandi-straat en zijn antiquairs of de kleine kermis op zaterdag in de Matrix Vierkant , waar de kathedraal zich bevindt; drink een kopje koffie in een van de traditionele cafés zoals? Braziliaanse koffie , of ga naar de nieuwe trendy cafés zoals De apotheek, koffie aanbidding of soms zondag ; ga dan naar beneden naar de promenade voor een wandeling, die zich uitstrekt over meer dan 20 km door meer dan 10 buurten.
Is er een boek of film die jouw stad of land echt vastlegt?
De literatuur die het ritme van de stad het beste weergeeft, is die van pessimisten als Juan Carlos Onetti, en de vreemden zoals Felisberto Hernández en Armonía Somers. Er zijn veel jonge schrijvers die het onopvallende klimaat of ritme van Montevideo overbrengen, het gevoel dat er niet veel gebeurt: Cordón Soho, van Natalia Mardero, of The Common Passages, van Gonzalo Baz. Er is ook de film 25 Watts, die een lokale hit was en nu 20 jaar oud is.
Wat is je favoriete buurt?
de weide Het is mijn favoriete buurt. Het ligt in de westelijke sector van Montevideo en er is veel groen: u kunt een bezoek brengen aan de Botanische Tuin, de Japanse Tuin in het Blanes Museum of het grote Prado-park en de rozentuin. Het omvat een joggingpad dat langs een kreek loopt, cipressen die rood worden in de herfst en honderden prachtige botanische planten. In de middag ga ik graag naar de bar en het restaurant De kinderopvang om de ervaring te voltooien en de dag te beëindigen.