Sommige afstanden zijn korter dan ze lijken vanaf Patkuli...
ONTBIJT VOOR HET ABSURDE VRIJHEIDSPLEIN MONUMENT
Behalve dat het een terugkerend ontmoetingspunt voor lokale mensen, Vrijheidsplein (Liberty Square) is een goede plek om een tour te beginnen waarmee je dichterbij kunt komen twee belangrijke punten: van de basisroute vanuit het centrum van Tallinn: de kerk van sint johannes , een paar passen verder, en iets verder de kerk van Sinterklaas. Maar daarvoor is het de moeite waard om te stoppen om te observeren en de enorme monoliet dat staat op dit doorschijnende plein, gelegen ten zuiden van het historische centrum van de stad.
De Overwinningsmonument in de Onafhankelijkheidsoorlog is een enorme betonnen kolom ingehuldigd in 2009 en gekroond door het Grootkruis van de Vrijheid. Het gaat om de de hoogste onderscheiding van het land, zo verheven dat niemand het ooit heeft ontvangen.
De constructie is bedekt met dure glaspanelen met LED-achtergrondverlichting, en de uitvinding heeft tot nu toe bijna gekost negen miljoen euro aan de Estse belastingbetaler. Velen van hen, helaas, zie in deze kolom a corruptie symbool meer dan een patriottisch icoon.
Symbool van vrijheid... of corruptie?
VOOR EEN VOORGERECHT, ARCHITECTURAAL MACEDONI BIJ LOSSI PLATS
Dat zie je zelden een middeleeuws kasteel herbergt een instelling zo modern als de parlement uit een land. Het is niet zo dat het op het eerste gezicht kan worden geverifieerd in de Estse, maar de waarheid is dat hier ja het gebeurt. Dus, naar de vestingwerken van het kasteel van Toompea , daterend uit de eeuw dertiende en veertiende, één dekt hen barokke gevel en, daarboven, een opvallende kleur pastelroze. De fout, zegt de legende, is Catharina de Grote.
Estland maakte ooit deel uit van zijn enorme rijk en telkens als hij tussen de sobere stenen van dit kasteel moest samenkomen om politieke zaken te bespreken, nou... gaf hem de ondergang . Dus Catherine reikte uit portemonnee (of wat toen het equivalent was) en het opnieuw ingericht naar je zin, zoals iemand die naar Ikea gaat om een Kallax-plank te kopen.
vandaar de vreemde architecturale mix van dit plein. Aan het ene uiteinde staat de kasteeltoren, genaamd pikk hermann . De smeltkroes wordt gecompleteerd met de indrukwekkende Alexander Nevski-kathedraal, een orthodoxe tempel gebouwd aan het einde van de 19e eeuw en die zich net aan de andere kant van de Lossi plats.
Links het roze kasteel; rechts de orthodoxe kathedraal
GOED, MOOI EN GOEDKOOP ETEN BIJ III DRAAKON RESTAURANT
Een plek om te eten in het hart van een stad, die zoveel mogelijk respecteert authentieke lokale smaak en goedkoop zijn is in elk geval een entelechie europese hoofdstad . Maar niet in Tallinn.
Het Stadhuisplein ( Raekoja Plats ) en de aangrenzende straten zijn het hart van de oude stad Van de hoofdstad. Er bestaat III Draakon , een restaurant waar de obers gaan vermomd met de middeleeuwse versie van de traditionele klederdracht van het land, een concessie aan de toerist die, in dit geval, vergeeft graag . Zeker als je er rekening mee houdt dat het geconsumeerd kan worden een lekkere groentesoep, een vlees- of groente-empanada (er zijn verschillende opties voor elk) en een lokaal bier voor weinig euro. Y zonder lange wachtrijen, ondanks de populariteit van de site.
middeleeuwse uitzendingen
**SPIE NA TAFEL IN HET VIRU HOTEL**
Voor de val van het ijzeren gordijn, allemaal internationale persoonlijkheden door de stad waar ze verbleven dit 22 verdiepingen tellende hotel, alleen de site had eigenlijk 23. De laatsten verwelkomden de “verborgen” kantoren van de KGB , van waaruit ze onder meer waakten over meest invloedrijke gasten van de plaats. Volgens de legende was er van binnen meer microfoons dan handdoeken.
De leugen over het aantal verdiepingen van het gebouw, enigszins surrealistisch, kon worden ontmanteld door naar de gevel te kijken en tellen op de vinger Hoe dan ook, met de verandering in politieke oriëntatie, Sovjet-inlichtingenagenten Ze haastten zich het onderkomen uit, laat een flink aantal instrumenten waarmee ze spioneerden aan het personeel. Nu maken deze apparaten deel uit van de permanente tentoonstelling op de bovenste verdieping van het hotel zelf, wat een interessant is geworden? geheime dienst museum Een van die objecten is een zeer retro rode telefoon en zonder knoppen, ontworpen om oproepen te beantwoorden van mensen die zo belangrijk zijn dat ze die van niemand hebben ontvangen.
Het bezoek kan worden gedaan met een rondleiding in het Engels . Een van de verhalen die ze erin vertellen, geeft een goed voorbeeld van de controle waarmee gewone burgers te maken kregen in de meest paranoïde punt van de hoofdstad, en legt uit dat de hotelmedewerkers tegenkwamen? portemonnee vallen . Ze hadden allemaal orders van hun superieuren om... verloren voorwerpen retourneren gevonden in kamers zonder op de inhoud te snuffelen.
Als deze wallets (met opzet achtergelaten) werden geopend, een verfbom ontplofte paarsroze tint die enkele dagen nodig had om van de huid te verdwijnen. De ongehoorzame bleef zo blootgesteld zonder kans om zijn verraad te verbergen. Het museum is ook een 2x1, want het doet ook dienst als pas op met een heel ander perspectief dan patkouli, waarover we het in het volgende punt hebben.
Hotel Viru, een imposante verschijning
DINER (VISUEEL) IN HET PATKULI UITZICHT
Behalve dat het een van de oudste punten in de stad en om een van de beste aan te bieden panoramisch mogelijk, herinnert dit uitzicht op het noorden aan de sterke band van Tallinn met de noordse wereld Op sommige momenten in de geschiedenis bleek het bijzonder relevant . De blauwe horizon die daarbij hoort de daken, torens en muren van de hoofdstad gezien vanaf deze uitkijktoren behoort tot de wateren van de golf van finland , een land dat met de veerboot in slechts een paar minuten.
In de Sovjettijd, westerse televisie was een van de vele dingen die verboden waren door de autoriteiten. Hoe dan ook, de korte geografische afstand en de overdreven grote antennes van het buurland maakten veel huizen in de hoofdstad Als je zou kunnen afstemmen Discreet, de Finse zenders. Sommige Esten hoorden een paar dagen van tevoren van het schema, via mond-tot-mondreclame die de informatie uit televisietijdschriften reproduceerde.
In 1987 zorgde deze technische omstandigheid ervoor dat Tallinn de Perpignan van de Estse samenleving . Erotische filmuitzending Emmanuel, een ondenkbaar evenement voor de kijker van de USSR, samengebracht grote groepen mensen voor de televisie van de gelukkige huizen in de buurt van dit uitzichtpunt. In de straten waren er extra auto's , uit alle delen van het land, en minder mensen. Zoals in een Champions League-finale . Ondanks de enorme verandering sinds 1990, wekt de Franse film in de hoofdstad dezelfde nostalgie op die veel Spanjaarden voelen bij het herinneren De laatste Tango in Parijs.