De beroemdste sandwiches van New York worden 125
WAAROM GAAN?
Omdat het New Yorkse geschiedenis is. **Er zijn maar weinig plaatsen ouder dan die van Katz **: 125 zijn net deze mei geworden (de Empire State is bijvoorbeeld slechts 82, reken maar uit). Maar het is ook een verhaal om van te genieten uw pastrami, corned beef, tong, kalkoen of tortilla sandwiches (met al het bovenstaande), die sinds 1888 hetzelfde recept hebben gevolgd. Ja, Meg Ryan's nep-orgasme in When Harry Met Sally (aangeduid in het restaurant met een bord) maakte hem wereldberoemd, maar daarvoor was hij al een van de drukste delicatessenwinkels - New Yorkers weten waar de goede dingen zijn en ze gaan steeds weer opnieuw. Ze bedienen dagelijks tussen de 400 en 4.000 klanten en verkopen wekelijks zevenduizend kilo pastrami . En zoals de eigenaar zegt: "Als Sally de pastrami had geprobeerd, had ze niets hoeven te faken."
MAAR WAT IS PASTRAMI?
Rundvlees in pekel , later gekookt met een recept in dit geval niets geheims, want ze hebben het op hun website gezet: ze genezen het stuk vlees tussen drie weken en een maand (niet 36 expresuren, zoals ze zeggen, doen andere delicatessen), het is 48-72 uur gerookt (totdat de buitenkant zwart is) en wordt gedurende vier of vijf uur in water gekookt (zonder volledig te worden geconsumeerd). Laatste stap? Ze fileren het (heel dun), leggen een enorme hoeveelheid tussen twee sneetjes roggebrood en voegen er naar smaak mosterd aan toe. Geweldig. De spuitjes vet door je handen zijn het waard . De grote concurrent van Katz is waarschijnlijk Carnegie Deli, maar de absurd grote hoeveelheden komen niet helemaal overeen met de kwaliteit van deze pastrami. Verloofde.
WAT TE VRAGEN?
nou de broodje pastrami (om te delen als je niet erg hongerig vertrekt), maar ook de broodje corn beef , of als je echt de meest monsterlijke en smakelijke wilt proberen, de Ruben : veel (maar veel) plakjes corn beef met gesmolten zwitserse kaas, zuurkool en Russische saus . Ben je al aan het kwijlen? Verplicht, ter begeleiding van de augurken van beide soorten, meer en minder zuur ; En geen friet, duizend keer beter zijn de aardappellatkes: aardappelpannenkoekjes met zure saus of appelmoes.
een heerlijk gedrocht
HOE TE BESTELLEN?
Het lijkt een absurde vraag, maar zijn antwoord is dat niet. Als je binnenkomt, ze geven je een klein groen, roze of geel kaartje . Verlies het niet, ze zullen opschrijven wat je vraagt, ofwel zelfbediening, ofwel geserveerd door een ober (er zijn verschillende tafels, afhankelijk van de gekozen stijl), en met dat kaartje moet je naar de uitgang en betalen. Hoewel ze niets op het ticket hebben geschreven, als je het verliest, brengen ze je 50 cent in rekening, je bent gewaarschuwd.
WANNEER TE GAAN?
Doordeweeks vermijd je de lunchuren van de yuppies en arbeiders in de buurt (tussen 12.30 en 14.00 uur). Het is een van zijn favoriete plekken en er kunnen wachtrijen ontstaan die helemaal rond het gebouw lopen. Het beste? Ga ervoor of erna. En nog beter: een vrijdag of een zaterdag, de dagen die niet sluiten, bij zonsopgang , nadat u de levendige Lower East Side of de East Village hebt bezocht. Een broodje pastrami geneest je en voorkomt een eventuele kater . Wees ook gewaarschuwd, dit kunnen de momenten zijn waarop de meeste potentiële Sally's luide en onnodige orgasmes faken. Volgens de eigenaar Jake Dell, ze hebben gemiddeld één keer per week een orgastische klant.
elke week nep-orgasmes
HOEVEEL KAN IK ETEN?
Dat zeggen de eigenaren van Katz's Bill Clinton bestelde twee pastrami . Afgelopen zaterdag won Joey Chestnut, de grootste hotdog-eter in de Nathan's-wedstrijd, ook de pastrami-eterwedstrijd van het 125-jarig jubileum van Katz. De man at 25 halve broodjes. , dat wil zeggen 12 en een halve boterham. We raden met mosterd. Het is niet nodig om zo ver te gaan, sterker nog, ze zouden het niet eens moeten proberen. Met één voor twee, plus metgezellen, is het meestal meer dan genoeg … Tenzij je Bill Clinton's service hebt.
DE SALAMI EN HET LEGER?
Sorry? Ja, ja, salami en het Amerikaanse leger. Katz's heeft twee beroemde slogans: "Katz's, that's all", die te zien zijn op de gevel die sinds het einde van de jaren veertig niet meer is aangeraakt; en "Stuur een salami naar je jongen in het leger", waarvan de oorsprong teruggaat tot de Tweede Wereldoorlog, toen de eigenaar toen zijn drie zonen liet vechten. Vandaag ze gaan door met deze praktijk en verzenden hun worst (en van t-shirts, petten en schorten, waarvan we het gebruik daar niet zo goed kennen) voor de soldaten aan het front.