Het vissende en emotionele New England van 'CODA'

Anonim

na regisseren Tallullah, met Elliot Page, en afleveringen van Oranje is het nieuwe zwart, de gevoeligheid van de regisseur Sian Heder Het leek de juiste keuze om een van de grootste successen van de recente Franse cinema aan te passen: de familie Belier. Het verhaal van een dove familie, behalve de jongste dochter, a CODA (staat voor Kinderen van Dove Volwassenen), die door haar omstandigheden sneller groeit, gedwongen om voor haar ouders met de wereld te tolken.

Heder nam de opdracht gretig aan, aangetrokken tot de combinatie van familiedrama en lachwekkende humor. Een emotie waar ze zich prettig bij voelde. En als The Belier Family zich afspeelde op het Franse platteland, besloot de Amerikaanse regisseur de film te maken CODA (Theatrale release 18 februari) en zijn personages aan de wereld die hij het beste kende: Nieuw Engeland.

De familie Rossi.

De familie Rossi.

Geboren en getogen in cambridge massachusetts De zomers bracht hij altijd door aan de noordkust van de staat. En niet precies in luxe vakantiesteden, maar in arbeiders- en vissersomgevingen, zoals Gloucester. Niet alleen het landschap overtuigde hem, maar ook dat de wereld van de visser jaren in constante crisis.

CODA speelt de Rossis: Jackie, de moeder, een voormalige juffrouw (gespeeld door de grote Marlee Matlin, eerste en enige dove actrice voorlopig met Oscar); Frank, de vader en visser van alle leven (Troje Kotsur, dit jaar genomineerd voor een Oscar voor deze film); Leo, de oudere broer, ook doof zoals zijn ouders (Daniël Durant) en Ruby (Emilia Jones), de jongste dochter, de enige luisteraar in het gezin, een tiener met een eigenaardig leven.

Hij staat om drie uur 's nachts op om zijn vader en broer te vergezellen op de familieboot, de volle zee op te gaan, terug te keren naar de haven en op zijn fiets naar school te rijden. Hij moet hen vergezellen naar hun medische bezoeken, naar bepaalde aankopen, naar zakelijke bijeenkomsten. Er blijft voor haar weinig persoonlijk en 'normaal' tienerleven over.

En ze wil gewoon zingen en bij de jongen zijn die ze leuk vindt. Maar haar ouders begrijpen haar passie voor muziek niet, en ze kan het niet eens overwegen een toekomst buiten Gloucester, weg van zijn familie. De universele ontkoppeling tussen ouders en kinderen verteld door middel van gebarentaal.

NIEUW ENGELAND VISSEN

Het succes van de film CODA, winnaar op Sundance 2021, dit jaar genomineerd voor de Oscars, aankooprecord voor de distributie van Apple, en geprezen door het publiek en critici, ligt niet alleen in die reeds genoemde gevoeligheid van Heder, in hoe weet drama en humor te combineren zonder cheesy, of te gezien, of tekort te schieten. Het is een goed begrepen publiekstrekker. Maar het heeft ook te maken met het realisme en de natuurlijkheid waarmee deze regisseur de wereld van deze familie heeft vastgelegd.

Om dit te bereiken had hij Joseph Boreland, dezelfde maritieme adviseur Manchester aan zee, door Kenneth Lonergan. Hij was degene die hen een koninklijk schip bezorgde, de Angela + Roos, en ook echte leraren voor de drie acteurs.

Dagenlang repeteerden ze op volle zee alle geheimen van bodemvissen “zonder enige glamour”, ze leerden al het gereedschap, de netten, te gebruiken om de vissen uit te dunnen... Voor het filmen waren ze overgeleverd aan de tijd en de zee. En ze moesten verschillende keren uitstellen gedurende de weken van herfst 2019 die ze in het dorp doorbrachten.

Eenmaal aan land kwamen ze ook op echte locaties in deze kleine vissersgemeenschap: de dokken van Cape Pond Ice en Cape Ann Seafood Exchange, de Henry's markt beverly of de bar Pratty's, waar de vissers van Gloucester samenkomen.

Bij Pratty.

Bij Pratty.

Het Rossi-huis is ook een koninklijk huis in de omgeving, bij Conomo Point, naast het water. "Het is een heel oud huis, dat al vier generaties in dezelfde familie is. Typische New England-architectuur, en het heeft een balkon dat zich om de bovenkant wikkelt en een patio die open is tot aan het plafond", legt de art director uit, Diane Lederman, dat hij het bijna moest herbouwen omdat het uit elkaar viel.

Van al die plaatsen trokken ze een warm, marine kleurenpalet en vond het ideale fonds voor een verhaal over volwassen worden en menselijke verbondenheid, In een plaats als Gloucester? "pittoreske, typisch Nieuw Engeland, maar ook met zijn arbeidersgezindheid”.

Zie andere artikelen:

  • De tien mooiste steden in New England.
  • 'Little Women', een reis door de mooiste landschappen van New England.
  • Reisverslag: Boston.

Lees verder