Het verhaal van Alberto is geen gewoon verhaal. Zijn leven en professionele traject is zo buitengewoon dat zijn buren in het dorp nog steeds in hun ogen wrijven om het te geloven.
Alberto López Gómez werd geboren in de gemeente Magdalena, in Aldama, een afgelegen plek in de Altos de Chiapas waar de etnische groep van Tzotzil sinds de prekoloniale tijd leeft. gewend aan een eenvoudige levensstijl, gekenmerkt door een sterke familiestructuur en door traditionele gebruiken met zeer gedefinieerde genderrollen, Alberto's buren konden niet begrijpen waarom de jongen wilde leren weven, iets ondenkbaars voor een man die geacht werd voorbestemd te zijn om andere functies in de samenleving te vervullen.
Dus, voor iedereen verborgen, de moeder van de jonge Alberto, Margarita leerde haar zoon alle geheimen van de oude kunst van het backstrap-weefgetouw, een pre-Spaanse techniek die sommige inheemse gemeenschappen van Mexico tot op de dag van vandaag hebben bestendigd. Hij was het lachertje, de andere, de jongen die wilde breien en degene die nooit wilde trouwen een groot gezin te hebben.
Albert Lopez.
TRADITIONELE STOFFEN
"Ik begreep niet wat er mis was met een man die wil weven. Machismo wint voor ons", klaagt Alberto. Maar ondanks kritiek volhardde hij heimelijk in zijn leertijd –altijd gesteund door zijn moeder– tot Hij besloot het dorp te verlaten en zich in zijn eentje in San Cristóbal de las Casas te vestigen. Deze koloniale en toeristische stad fungeert als economische motor voor de hele regio en de Tzotzil-jongen – zoals zovelen tegenwoordig die handwerk op straat verkopen – zag in haar een uitweg, een beetje licht aan het einde van de tunnel. Maar dat zou helemaal niet gemakkelijk zijn.
Alberto sprak om te beginnen geen Spaans. En hij had niet eens iets te eten. Eerst leefde hij op straat en later kon hij zich in een hok vestigen. wat geld bespaard hij gaf workshops in een stadswinkel en beetje bij beetje begon hij zijn stoffen te verkopen.
"Mijn moedertaal is Tzotzil, maar de Spaanse taal heb ik geleerd van de toeristen die naar de winkel kwamen", zegt de ontwerper. "Terwijl mijn stoffen verkocht werden, Ik heb mijn eigen textielbedrijf opgericht Kuxul Pok. Mijn droom was dat op een dag mijn buren mijn talent zouden herkennen en mij zouden kunnen bereiken heb een catalogus met mijn eigen ontwerpen".
Kuxul Pok-stoffen.
EEN DROOM DIE UITKOMT
En de begin van die droom dat dat werkelijkheid zou worden, kwam van de hand van een journalist die een reportage maakte voor het Duitse Netwerk voor Mensenrechten in Mexico. De video ging viraal in Europa.
"Daarna begon ik veel te verkopen huipiles (traditionele kleding) en alles ging heel snel. Ze hebben me overal vandaan gebeld", legt López uit. “In 2020 werd ik uitgenodigd om te showen op New York Fashion Week, ik, die deze regio nog nooit had verlaten, die niet eens een paspoort had en die natuurlijk nog nooit op een vliegtuig was gestapt. Ik werd geïnterviewd op alle nationale televisiezenders, Ik heb bestellingen van over de hele wereld ontvangen en nu bereid ik de verzameling huipiles voor die ik zal presenteren in de volgende parades die ik heb bevestigd in de Verenigde Staten, Canada en Europa".
Kuxul Pok op NY Fashion Week.
Alberto López ontkende zijn dorpsburen die hem zo uitlachten niet. Tegenwoordig heeft de ontwerper 150 mensen in dienst in zijn gemeente Aldama. De meesten van hen zijn Tzotzil-vrouwen –die ongeveer vijf maanden nodig hebben om een enkele huipil te weven– maar ook (en dit is helemaal nieuw) sommige mannen hebben zich bij het weversteam gevoegd.
"Uiteindelijk, wat ik wil is dat de mannen die we weven worden gerespecteerd zoals de rest. En het is ook nodig waardeer het werk van deze mensen die hun ambachten voor een paar peso's onderverkochten. Het kost maanden om één kledingstuk te maken en dat heeft zijn prijs", besluit de Mexicaan.
Wever in Aldama.
Alberto López Gómez heeft ondanks alle moeilijkheden zijn droom verwezenlijkt. Hij brak de mal, stond op tegen alle stereotypen en niet alleen heeft het welvaart gebracht aan een hele stad, maar het heeft bekend gemaakt (en gewaardeerd) traditionele tzotzil-kleding over de hele wereld. Zijn talent wordt erkend van Vancouver tot Milaan en in 2022 zal hij opnieuw deelnemen aan de Mercedes-Benz (New York) Fashion Week, naast vele andere modemekka's.