Klaar om een authentieke culturele onderdompeling te beleven?
NAAR MAE SALONG KOMEN IS NIET GEMAKKELIJK, WIJ GAAN JE NIET VOOR DE SLAG
Om dit te bereiken klein stadje verankerd tussen bergen waar het lijkt alsof de wereld eindigt - dat wil zeggen, in de noord-noorden van Thailand ** - je moet heel duidelijk zijn. Welnu, wees er heel duidelijk over en vertrouw erop dat je de aanwijzingen goed hebt begrepen die het aardige meisje bij het busstation in ** Chiang Rai, de stad van waaruit je dit afgelegen dorp kunt bereiken, je half in het Thais, half in Engels.
Om te beginnen, moet je neem een bus die stopt bij Ban Pasang, nadat u de chauffeur van tevoren op de hoogte heeft gesteld van uw eindbestemming. Plotseling, wanneer je het het minst verwacht, stopt het midden op een kruispunt en vertelt je dat je op de plek bent aangekomen.
Het zal niet gemakkelijk zijn om naar Mae Salong te gaan, verankerd tussen bergen,
"Hoe? Maar gaat hij me hier echt halverwege achterlaten?”, vraag je. “Ja, lieverd: vanaf nu alleen voor jezelf zorgen”, Je zult voelen dat hij je vertelt met zijn blik. Het zal dan het moment zijn waarop je je geweldige onderhandelingsvaardigheden naar voren moet brengen, want het is tijd om te onderhandelen.
De enige manier om Mae Salong echt te bereiken -want dit kruispunt is natuurlijk nog niet je bestemming- is het lokale vervoer bekend als soorng-taa, enkele blauwe pick-ups waarvan de eigenaren aanbieden een dienst vergelijkbaar met die van een taxi en die je op je zult zien wachten in dat onbepaalde punt van Thailand. Om een prijs te sluiten, moet u: wees geduldig: hij zal je te veel vragen en je zal, zo goed als je kunt, proberen hem te verlagen.
Als de reis eenmaal begint, ja, dan is het tijd om te genieten van het landschap: vol met oneindige bergen en gekenmerkt door een weelderige zoals weinigen die je op deze breedtegraden zult vinden, begint dit geleidelijk te transformeren als je er doorheen stijgt onmogelijke bochten. Eindelijk leidt de afdruk tot de immense theevelden die de economische motor van het gebied vormen.
VAN YUNNAN NAAR DE BERGEN VAN THAILAND
Maar het was niet altijd zo, wat is er? En hier begint onze korte geschiedenisles die u kunt contextualiseren: thee begon op deze breedtegraden te worden verbouwd vanaf het einde van de jaren tachtig, toen de Thaise regering erin slaagde, na jaren van twisten, de lokale gemeenschappen te overtuigen, tot dan toe toegespitst op de opiumhandel met China.
De Chinezen die rond 1949 arriveerden, wisten hun eigenaardigheid tot op de dag van vandaag te behouden
Volg ons advies en ga mentaal naar het midden van de 20e eeuw. EEN 1949 , om precies te zijn: toen maakten het communisme en het nieuwe Chinese regime de leden van de 93e Divisie van het Chinese Nationalistische Leger vluchtten uit Yunnan, de stad waar ze vandaan kwamen, naar buurland Myanmar.
Ook zij konden zich daar echter niet vestigen en werden in 1963 verdreven door de regering van Yangon. Dat was hoe, na het oversteken van de bergen en het oversteken van de grens, Ze kwamen terecht in dit kleine stukje Noord-Thailand, waar ze de vluchtelingenstatus kregen.
Het merkwaardige van dit alles was dat deze emigranten uit China nooit klaar waren met integreren in het land dat hen verwelkomde en ze creëerden een hele gemeenschap naar het beeld en de gelijkenis van degenen die vroeger in hun land woonden oorspronkelijk. De moeilijke wegverbinding met de belangrijkste steden van Thailand hielp ook niet, dus hier, beschut en beschermd door de hoge bergen, ze slaagden erin om hun eigenaardigheden tot op de dag van vandaag zeer latent aanwezig te houden.
Hoe ongelooflijk het ook mag lijken, in Mae Salong vandaag ze blijven in het Chinees praten, ze handhaven de gebruiken die het meest in hun cultuur geworteld zijn, ze kijken naar Chinese televisie en men leeft immers “op Chinese manieren”.
En nu je het hebt ingehaald, wat dacht je ervan om het te proberen?
Theesalon in Mae Salong
LEVEN IN HET DORP
Slenteren door de straten van Mae Salong leidt tot constant op en neer gaan van heuvels. Elke ochtend, vanaf heel vroeg, wordt er een lokale markt gehouden waar kooplieden van naburige stammen handwerk en thee komen verkopen: de ideale plek om de essentie van deze bijzondere plaats te voelen.
Restaurants zonder al te veel parafernalia worden afgewisseld met kleine bedrijven die ook gespecialiseerd zijn in het sterproduct: dat zijn ze theesalons, waarbij het ideaal is dat je opvrolijkt met een van hun proeverijen. Zittend op een oude rieten stoel, en op een houten bar, zal de tijd komen om je onder te dompelen in deze diepgewortelde cultuur door een hele ceremonie om het lokale product te proeven.
Op de achtergrond staan schappen met kleurrijke pakjes gevuld met de meest traditionele variëteiten van het gebied: voornamelijk oolongthee en jasmijnthee. Als je op zoek was naar het ideale souvenir om mee naar huis te nemen, dan is het hier.
Hoewel steeds meer reizigers worden aangemoedigd om deze afgelegen stad te bezoeken, Mae Salong blijft voor velen een groot mysterie. In sommige van de hotels en hostels, verspreid over de steegjes, verblijven die avonturiers die besluiten om een paar dagen door te brengen in het -bijna- einde van de Thaise wereld.
De Chinese tempel Wat Santikhiri
De mogelijkheid om samen te leven en deze culturele vermenging van dichtbij te voelen en de tradities ervan te contrasteren is uniek, dus profiteer ervan. Hoe? Nou, bijvoorbeeld, je een eerbetoon geven op basis van de beste noedels in Yunanese stijl? Wat ga je proeven in je leven? In de Chinese Yunist Noodle Shop , op plastic tafels en met het gedreun van de Chinese televisie op de achtergrond, word je bediend door een charismatische dame die de halve stad moet voeden. En het is niet overdreven.
Het meest religieuze deel vind je echter in de Wat Santikhiri, een prachtige tempel in Chinese stijl -uiteraard- gelegen op 718 treden, in het hoogste gedeelte van Mae Salong. Je zult er ook van genieten prachtig uitzicht op de theeplantages die de stad omringen. Hoewel, om eerlijk te zijn, er gaat niets boven bezoek er een aan de voet van het veld. Iets wat je in Mae Salong zonder twijfel moet doen.
DE KUNST VAN HET KWEKEN
De werkdag begint elke dag heel vroeg in de Mae Salong-plantage 101 , een van degenen die verspreid over de stad bestaan. Vanuit de grote magazijnen, gelegen bij de ingang van de faciliteiten, zult u zien hoe Tientallen vrouwen, gekleed in kleurrijke hoeden en sjaals, vertrokken in één rij richting de immense theevelden.
Elk van de rijen van de plantage loopt over van glanzende groene bladeren wachten om opgehaald te worden. Als ze het eenmaal hebben bereikt, en met enorme manden stevig op hun rug bevestigd, verspreiden ze zich: dan begint alles een verzamelritueel waarbij het vooral gaat om het werken met de grootst mogelijke fijngevoeligheid en zorg. Alleen dan blijft het vel perfect en is het product 10.
Vrouwen die theeblaadjes plukken in Mae Salong
Tussen vluchtige gesprekken door -er is altijd een voorman alert dat het werk zo efficiënt mogelijk wordt uitgevoerd-, wat andere lach en veel, veel concentratie, de vrouwen bewegen zich als kleine mieren tussen de onmetelijkheid van de gewassen en ze geven postzegels die klaar lijken om gefotografeerd te worden.
In een ander deel van de fabriek zijn ondertussen de mannen die verantwoordelijk zijn voor het droogproces: Op de vloer van de hoogste verdiepingen van de gebouwen zijn ze zorgvuldig gerangschikt, uitgevouwen op grote doeken.
Daar zullen ze een paar dagen moeten vertoeven voordat ze worden overgebracht naar een van de laatste fasen van het proces: die een verdieping lager plaatsvindt. Daar, rond enorme tafels, mannen en vrouwen vinden het heerlijk om gender zorgvuldig te scheiden in verschillende categorieën, het scheiden van die optimale bladeren van die van mindere kwaliteit.
Dat je alle details over het verzamelen, drogen en verwerken van thee kunt leren en ervan kunt genieten, is net zo eenvoudig als je aanmoedigen om Volg een rondleiding door een van de plantages rond Mae Salong.
Het werk wordt met de grootst mogelijke delicatesse en zorg uitgevoerd
Ook, ja, dat kan doe het zelf: je hoeft alleen maar te onderhandelen met je geliefde chauffeur om je naar de ingang van een van de fabrieken te brengen en geduldig op je te wachten tot je vindt dat je er genoeg van hebt.
Voor het verlaten van de fabriek, ja, ofwel om terug te keren naar de stad of om de route terug naar Chiang Rai te beginnen, er gaat niets boven maak nog een laatste stop om opnieuw de thee van Mae Salong te proeven. En wat is er mooier dan dat te doen in de beschikbare strandtentjes, de een naast de ander, voor de plantages zelf: kleine stands waar vriendelijke medewerkers u gratis de verschillende theesoorten aanbieden die in het bedrijf worden geproduceerd terwijl ze je met hun interessante uitleg, in perfect Engels, informeren over hun kwaliteiten.
De beste manier waarop je zou kunnen eindigen deze reis naar de oorsprong en essentie van het groene goud van Thailand. Dat is zeker.
De theeplantages van Mae Salong kunnen met een gids of alleen bezocht worden