De Romeinse brug die leidt naar Ciudad Rodrigo
Ciudad Rodrigo was een stad die in de middeleeuwen werd verloot vanwege de strategische ligging aan de grens met Portugal. Het kan bogen op een van de oudste steden van ons land sinds Het bestond al in de Romeinse tijd, toen het bekend stond als Miróbriga, reden waarom de naam van deze prachtige stad mirobriguense is.
Ondanks zijn grootte, heeft Ciudad Rodrigo veel monumentaal erfgoed om te zien en te bezoeken, wat ons ontroert naar een Middeleeuwen waarin de stad voortdurend in conflict was tussen het koninkrijk Castilië en Portugal.
Dat was het belang van Ciudad Rodrigo dat: Ferdinand II verhief het tot bisschoppelijke zetel, daarom heeft de stad een prachtige kathedraal. Deze zelfde kathedraal is het eerste wat je ziet in Ciudad Rodrigo, een ommuurde stad die verouderd is, gekleed in paleizen en versierd met de intriges en heldendaden van grote geslachten en adellijke geslachten.
Kasteel van Enrique II, huidige nationale toeristenherberg
HET SPOOR VAN DE Edelen VOLGEN
Ontsnappen naar een middeleeuwse stad met zoveel erfgoed heeft meer dan een dag nodig als je goed doordrenkt wilt raken van al zijn culturele rijkdom. Ciudad Rodrigo is sinds 1944 een historisch artistiek complex en dit is een bron van trots voor de Mirobriguenses.
Om te beginnen met het verkennen van Ciudad Rodrigo, moet u er rekening mee houden dat u het historische centrum niet met de auto kunt bereiken. het is dus belangrijk om het goed geparkeerd te laten en niet te verplaatsen als u aan het rijden bent. Als uitgangspunt in dit geval moeten we als referentie nemen: het kasteel van Enrique II, een middeleeuws fort waarvan de huldetoren kan worden bezocht. Het is het hoogste punt van de stad en de huizen in de Nationale herberg.
Van daaruit kun je een route maken door de middeleeuwse muur, Wees getuige van de passage van een geschiedenis vol conflicten door de zeven deuren. Naast de muren is bewaard gebleven een reeks bastions toegevoegd uit de 18e eeuw in een zeer goede staat van instandhouding en een klein uitkijkpunt dat een panoramisch uitzicht biedt op de reis, met als referentie de oevers van de rivier de Águeda, een natuurlijk belang dat niet over het hoofd mag worden gezien.
Binnenplaats van het Paleis van de Adelaars
Naast het kasteel, omhoog naar de Calle de Juan Arias, kom je bij de Palacio de los Águila, een prachtig renaissancepaleis uit de 16e eeuw met een imposant klooster.
Het is niet alleen het hoofdkwartier van het VVV-kantoor, maar ook een kluis authentieke Goya-schatten, een verzameling van 82 gravures uit de Onafhankelijkheidsoorlog. De stad speelt een sterke rol in de wedstrijd, met in de hoofdrol het beleg van Ciudad Rodrigo in 1812, waarvoor het op de Fransen werd in beslag genomen en generaal Wellington tot hertog van Ciudad Rodrigo maakte.
Evenwijdig aan de muren verdergaand, moet de volgende stop worden gemaakt in Kathedraal. Onderweg, richting de Plaza del Salvador, verschijnen het Huis van de Ketting en het Huis van de Markiezin van Cartago naast het bisdom die wel een foto verdienen.
De kathedraal werd oorspronkelijk gebouwd in de 12e eeuw in een Romaanse overgangsstijl en heeft drie portalen. Het interieur verbergt een cluster van barokke kapellen, het mausoleum van adellijke en vooraanstaande families zoals de Pachecos en de Hoofdkwartier van het Kathedraalmuseum.
De toren van de klokken, gelegen aan de Pórtico del Perdón, bewaart nog steeds kanonschoten uit de Onafhankelijkheidsoorlog, vingerafdrukken van de Franse hand die de stad innam met vuur en buskruit. Het bezoek is niet gratis, ja.
St. Mariakathedraal
Vanaf de kathedraal moet je naar de Plaza Mayor, dus verlaat de Puerta de las Cadenas en neem de Julián Sánchez-straat, de kerk van Cerralbo, een 16e-eeuwse Herrerian-tempel die ons herinnert aan de soberheid van deze landen. Het werd gebouwd als een pantheon voor de Pachecos en er wordt gezegd dat het de kathedraal moest overschaduwen. De vernietiging van de Onafhankelijkheidsoorlog is ook zichtbaar.
Aan het einde van de straat is de Plaza Mayor, de aorta van de stad en een ontmoetingsplaats voor reizigers en parochianen. Je kunt nog een keer doorrijden de nabijgelegen pleinen van de Goede Burgemeester en de Graaf om door te gaan met het bewonderen van de paleizen die Ciudad Rodrigo binnen de muren verbergt, zoals: die van Moctezuma of die van de Montarco.
In de Plaza Mayor zijn het stadhuis en het paleis van de eerste markies van Cerralbo, zowel uit de 16e eeuw als waar platereske kunst de hoofdrol speelt. Vroeger was het de plaats die werd ingenomen door de populaire markt, maar tegenwoordig wordt het overgenomen door terrassen waar je de dag kunt afsluiten met een goede lokale wijn en de voldoening iets meer te weten over wat misschien wel een van de mooiste steden van Salamanca is.
Het stadhuis van Ciudad Rodrigo
HUIS VAN FARINATO EN HORNAZO
Als een paar wijnen op de Plaza Mayor niet genoeg is, hoef je niet naar de hemel te schreeuwen. We zijn in Salamanca, een van de gastronomische bastions van Castilla y León, een plaats waar varkensvlees en morucha-rundvlees hun eigen naam hebben.
Meesters in de keuken van gebruik, zoals wordt gedaan met de "menudos" van het lam voor de uitwerking van de chanfaina, ze laten geen gerechten als Castiliaans als de tostón geroosterd in een houtoven, de "meneás" aardappelen en de beroemde Salamancan hornazo, een echte gastronomische instelling in ons land.
Hoewel je hier de "farinato" ontdekt, een worst van brood, Iberisch varkensreuzel en paprika (onder andere kruiden) die nergens in de stad ontbreekt.
En het zit zo ingebakken dat de inwoners van Ciudad Rodrigo zichzelf ook wel farinatos noemen, mocht er enige twijfel bestaan. Als je lui wordt en niet voorbij de Plaza Mayor komt, bij Bar El Sanatorio (Pza. Mayor, 14) wordt farinato geserveerd met gebakken eieren, wat de standaard begeleiding is.
Twee zeer goede opties om aan tafel te zitten in Mirobrigu zijn Zascandil (Correo Viejo, 5) en Mesón La Paloma (Paloma, 3). De eerste is een klein restaurant, ideaal voor wie niet kan beslissen, dankzij het zorgvuldige degustatiemenu waarin niets ontbreekt, inclusief een origineel dessertmenu.
Als jij kiest een goede tafel met Iberisch of Morucha vlees, La Paloma is de perfecte plek, vooral omdat de morucha-entrecote met boletus en foie de betekenis wegneemt. ja, essentieel reserve met enige tijd.
De Parador-ervaring beleven is het alternatief voor wie een alles-in-een wil, van slapen in het kasteel van Enrique II tot slenteren door de keuken van Salamanca en Portugal, een tussenstop maken bij geroosterd speenlam en kabeljauw en bh's. Kenmerkende keuken met wortels in het land. Een tien.
Iberische farinato, typisch product van Ciudad Rodrigo
BONUSSPOOR VOOR DE NIEUWSGIERIGEN
Hoewel het kasteel van Ciudad Rodrigo bekend staat als dat van Enrique II, In werkelijkheid was het Fernando II die verantwoordelijk was voor de bouw ervan, waarbij hij profiteerde van het fort dat al bestond. De reconstructie in de veertiende eeuw door Hendrik II van Trastamara het was wat de naam van het kasteel populair maakte.
In Ciudad Rodrigo is een urinoirmuseum. Daarin vind je 1320 stukken tussen urinoirs en kwispedoorns uit alle perioden, sommige gemaakt van porselein dat ware kunstwerken zijn. Er is kennis van het gebruik van deze elementen sinds de tijd van het oude Egypte en er werd gezegd dat Lodewijk XIV van Frankrijk twee "schoonmakers" had voor deze taken.
Het originele altaarstuk van de kathedraal van Ciudad Rodrigo, het werk van Fernando Gallego, is niet in de kathedraal te vinden. Het werk, uit de late vijftiende eeuw, werd ontmanteld en vervangen door een ander zilveren altaarstuk dat verloren was gegaan in de Onafhankelijkheidsoorlog.
De stukken verdwenen totdat er nog 26 over waren, die in 1877 voor 30.000 reais werden verkocht. naar een privécollectie van Sir Herbert Cook. De tafels kwamen in het midden van de vorige eeuw in handen van de Samuel H. Kress Foundation, die ze schonk aan de Universiteit van Arizona. Tegenwoordig zijn ze te zien in het Tucson Museum of Art.
Behalve dat het een kleine oude stad is, heeft het een van de meest fascinerende erfgoederen in onze geschiedenis.