Lopend (en lachend) door New York met Fran Lebowitz en Martin Scorsese

Anonim

Doe alsof het een stad is

Lebowitz als Godzilla in het schaalmodel van New York in het Queens Museum.

'Fran, waarom woon je nog in New York?' vraag voortdurend de schrijver, essayist, komiek, professionele commentator Fran Lebowitz, omdat zijn satirische kritiek op de stad waar hij zo'n vijf decennia heeft gewoond, beroemd is. Waarop ze antwoordt: "Als je me vertelt waar ik heen ga." Als hij wist waar hij heen moest, zou hij misschien vertrekken. Maar hoe kom je voorbij de laatste slechte vastgoedbeslissing die je hebt genomen: een te duur appartement met extra kamers om te huisvesten? zijn meer dan tienduizend boeken. In een van de grappige eindes van hoofdstukken (je moet kijken tot het einde van de aftiteling), bekent hij ook dat... zijn vriend, de regisseur, Martin Scorsese, Dat ze zouden haar waarschijnlijk nergens anders laten wonen, dat waar ze ook ging, ze haar er uiteindelijk uit zouden gooien.

Tien jaar na hun eerste film samen, Spreken in het openbaar, en dat formaat een beetje volgen, maar verdeeld in zeven hoofdstukken, Fran Lebowitz en Martin Scorsese zijn weer bij elkaar gekomen om te praten over New York, sport, cultuur, het leven, om een leuke tijd te hebben en ons een leuke tijd te bezorgen. De titel van de serie Doe alsof het een stad is (Doe alsof dit een stad is) is een ook bekende uitdrukking van de auteur. Doe alsof dit een stad is als je over straat loopt zonder te kijken waar je heen gaat, wanneer je midden op de stoep stopt om op je mobiel te kijken. Volgens Lebowitz is zij de enige die kijkt waar ze heen gaat. help dat geen mobiele telefoon of tablet hebt, of zelfs geen boeken bij je hebt als je uitgaat, neem de metro of de bus, want het enige dat nog leuk is aan New York, zegt hij, is mensen kijken. Dat is waarom, "New York is nooit saai." Je hoeft alleen maar te kijken, te observeren.

Doe alsof het een stad is

Fran Lebowitz en haar glimlach.

Lebowitz stopt niet met kijken, hij kijkt naar de gezichten van de andere voorbijgangers, zij die andere voorbijgangers hinderlijk niet meer ontwijken, hij kijkt naar de etalages, altijd in zijn strijd om de stomerij te vinden, hij kijkt naar de grond. “Er zijn veel dingen op de grond in New York”, Hij zegt. Advertenties, graffiti en veel gedenkplaten, zoals die van schrijvers die de New York Public Library op Fifth Avenue omringen.

“Ik ben een liefhebber van gezelligheid. Ik hou van feestjes".

Pretend It's a City is een gedetailleerd overzicht van de problemen van de stad. Iedereen waar ze om lacht. Het is helemaal geen nostalgische blik op dat New York van de jaren 70 waarin Lebowitz op 18-jarige leeftijd belandde, ja, het was misschien leuker, ook smeriger en gevaarlijker. Als ze iets mist, is het om de stad te zien behangen met de kranten die mensen voortdurend lezen en weggooien. Dat en de oorsprong van die papieren, de 24-uurs kiosk op Columbus Circle, vandaag een fietsverhuurwinkel.

Als er nostalgie in de serie zit, is dat omdat praten over een stad en een pre-pandemische stad laten zien, vol mensen, met toeristen die Fran waarschijnlijk niet zal missen, maar een stad met nog veel bedrijven en waar ze vrijuit naar buiten kon. Toch heeft ze al zoveel veranderingen gezien in een stad die ze net zo haat als waar ze van houdt, dat niets haar meer verbaast.

Doe alsof het een stad is

Scorsese en Lebowitz, twee vrienden.

“New York was nooit bijzonder mooi. Het was niet Parijs, noch Florence. Het was in ieder geval een originele stad.”

Maar Lebowitz ziet het goede en slechte van New York toen en nu. Nu is het een stad waar niemand zich kan veroorloven om in te wonen, zegt hij, en dat was het toen ook. Laat ze haar vertellen en de reeks van waardeloze banen die hij vastgeketend heeft: taxichauffeur, schoonmaakster... allemaal om te voorkomen dat je een serveerster bent. Omdat serveerster zijn betekende dat je met de manager naar bed moest om een nieuwe dienst te krijgen, legt ze uit, en dus haalt ze opnieuw uit naar de wereld gerund door mannen. Waarvoor onder meer voetbalstadions belangrijker worden (en met belasting worden betaald) in plaats van opera's of theaters. Zijn sportbespreking met een andere filmmaker, Spike Lee, Het is weer een geweldig moment in de serie.

Lebowitz knoeit met de nieuwe architectuur in de stad. Ze houdt van Grand Central Station, de Chrysler ("het is de perfecte maat voor een huis"), maar hij heeft een hekel aan al die nieuwe golf van wolkenkrabbers op 57th Street die de stijl van de Golfstaten nabootsen. "Dubai kopieerde New York en nu kopiëren wij Dubai."

Doe alsof het een stad is

Denk na voordat je praat. Lees voordat je denkt.

Hoewel het grote punt van kritiek het transportnetwerk is. De bus die je alleen mag nemen als je jonger bent dan acht jaar “wanneer je tijd genoeg hebt”. En vooral de metro van New York. De metro zou het eerste zijn dat ik zou veranderen als ik burgemeester was, maar burgemeester in nachtdienst, specificeert. "De Dalai Lama hoeft alleen maar een metrorit te maken om een hondsdolle persoon te worden," Hij zegt. En terwijl, de hele tijd, Marty (Scorsese) aan zijn zijde sterft van het lachen. "Ik zou de hele dag kunnen luisteren naar wat Fran denkt", zegt de directeur van... wauw wat een nacht –precies, die film die Lebowitz de schuld geeft van de golf van gekke taxichauffeurs die vanaf dat moment New York bevolkten–.

"Boeken zijn een manier om enorm rijk te worden."

Scorsese en Lebowitz bespreken boeken en films en delen enkele titels die ze hebben gezien of aanbevolen. En, naast gesprek na gesprek, l De serie volgt Fran door de straten van New York, pruilend naar een groep crossfitters, naar die mensen die niet weggaan, of op Times Square in het algemeen... en verdwalen op hun favoriete plekken: de boekhandels Argosy of Strand, de bibliotheek van de Vijfde… Die plek waar ze magneten verkopen met een van hun beroemdste zinnen, geschreven in 1978: "Denk voor je spreekt. Lees voordat je denkt” (Denk na voordat je spreekt. Lees voordat je nadenkt.) 'Een halve zin', verduidelijkt hij. De rest was een reeks aanbevelingen voor jongeren, degenen die hem blijven benaderen, hem op straat lastigvallen met twijfels die hem later veel anekdotes opleveren. Zoals wanneer ze vragen: "Welk advies zou je geven aan een twintiger die naar New York komt?" "Breng geld".

Doe alsof het een stad is

Denk na voordat je praat. Lees voordat je denkt.

Lees verder