Melbourne wil in 2030 zelfvoorzienend zijn
Als we dit jaar iets hebben gerealiseerd, is het dat: we moeten onze manier van leven veranderen. We genereren afval zoals automaten, waarbij we onze acties baseren op een continue verspilling, en hetzelfde gebeurt met de infrastructuren die ons omringen. In Australië is deze behoefte aan verandering ook vergezeld door bosbranden en een reeds verre klimaatcrisis dat valt als een plak op de rest van de wereld. In Melbourne is de uitdrukking "vernieuwen of sterven" letterlijk genomen, en hebben een nieuw normaal gepromoot, een project dat gericht is op het creëren van een zelfvoorzienende stad in 2030.
A New Normal, een verwijzing naar deze nieuwe normaliteit van vorig jaar waaraan we nog niet gewend zijn. Melbourne wil het creëren in de meest letterlijke zin van het woord. De Finding Infinity-organisatie is het denkhoofd van een project dat echt de geboorte gaat worden van een getransformeerde stad, gebaseerd op duurzaamheid, hernieuwbare energie en het elimineren van afval . De kosten bedragen 100 miljard dollar, maar het leven dat hen wacht is onbetaalbaar.
De belangrijkste doelstellingen, afgezien van de reeds genoemde, zijn het uitvoeren van een economisch herstel, zijn eigen energie- en watervoorziening veiligstellen, meer dan 80.000 banen en inkomen creëren in 7 jaar en Melbourne de leidende stad maken in economische en ecologische transitie . Een dergelijk grootschalig voorstel zou een zeer verre toekomst kunnen voorspellen, maar A New Normal is van plan om hoogstens tegen 2030 . Momenteel bevinden ze zich in de verzamelfase (die, zo berekenen ze, zal worden vervuld bij het bereiken van 100 miljard dollar).
VAN CONSUMENT NAAR PRODUCENT
Dat is de metarfose die ze willen ervaren. Ervoor, hebben tien belangrijke initiatieven gelanceerd de weg op te gaan. Maar eerst wilden ze demonstreren waarom Melbourne een radicale verandering in zijn vorm nodig heeft . Met 5 miljoen inwoners, tienduizend vierkante kilometer en meer dan een miljoen gebouwen, consumeren boven hun stand en dit voorspelt een vroege uitputting van hulpbronnen.
Om de kosten te visualiseren, hebben ze als maatstaf gebruikt: de Eureka-toren, bijna 300 meter hoog . Op het gebied van energie, Melbourne verbrandt genoeg steenkool om de toren 100 keer per jaar te vullen, olie om hem 40 keer te vullen en genoeg aardgas om hem 30 keer te vullen . Als we op het water letten, verbruikt de stad zoveel dat ze de toren 1.000 keer per jaar zou kunnen vullen. En als het op afval aankomt, kan het afval dat de stortplaats bereikt, het 50 keer per jaar vullen.
DE MAATREGELEN VAN DE TOEKOMST
Om deze cijfers te bestrijden, in de eerste plaats zijn ze van plan het vervoer te elektrificeren . Zijn bedoeling is om het aantal auto's te halveren, de rest om te bouwen naar elektrische auto's en zo 600 miljoen dollar per jaar te besparen aan medische zorg en 1.400 miljoen aan brandstof. Maar net als bij een ketting moet je de schakels één voor één losmaken, en om het aantal auto's te verminderen, ze moeten eerst het openbaar vervoer verbeteren en carpoolen aanmoedigen . De rest komt alleen.
De volgende stap is, stap niet alleen over op 100% duurzame energie, maar creëer ook opslag die volledige toegankelijkheid garandeert. Om dit te doen, moeten ze zet alle parkeergarages, zowel openbare als residentiële, om in laad- en losplaatsen voertuig. Zo zouden ze fungeren als batterijen voor de stad om uiteindelijk een compleet opslagnetwerk te creëren.
Wat architectuur betreft, hebben ze twee missies: het elektrificeren en het efficiënt maken . Voor de eerste heb je nodig: sluit gas af van 90% van de huizen in de stad die het gebruiken. Hiervoor moeten gaskachels, fornuizen en ovens worden vervangen door elektrische equivalenten, zoals warmtepompen die op elektriciteit werken. Ten tweede moeten ze alle gebouwen verplicht moderniseren. Als ze energiezuinig zijn, zal de impact op het milieu verminderen, huiseigenaren en huurders geld besparen en ze sterker en gezonder maken , met systemen die bijvoorbeeld de luchtkwaliteit verbeteren.
Wat architectuur betreft, hebben ze twee missies: het elektrificeren en het efficiënt maken
Omdat het niet mag ontbreken, is een ander van de voorstellen: installeer zonnepanelen op één op de twee daken in de stad . Ze hebben berekend dat minder dan 1% van de oppervlakte van Melbourne nodig is om stroom te produceren die 38% van de stad van stroom voorziet. In dezelfde lijn beweren ze dat: Latrobe Valley in Victoria wordt de nieuwe hub voor hernieuwbare energie van Australië . Een derde van zijn oppervlakte, momenteel gewijd aan steenkool, gaat naar zonne-energie, windparken en zelfs zonnelandbouw en windbosbouw , met de bedoeling om banen te creëren.
Een van de fundamentele aspecten als we het over duurzaamheid hebben, is: hergebruik van water . Melbourne zal naar verwachting zijn watervoorraden vanaf 2028 uitputten, wat op zijn zachtst gezegd alarmerend is. Om het te vermijden, willen ze de doorlaatbaarheid van de straten vergroten, rioolwater behandelen zodat het opnieuw kan worden gebruikt en regenwater opvangen om een onuitputtelijke bron te creëren.
De kaart van de basisdiensten van de energievoorziening in de toekomst Melbourne
Gezien de Melbourne vervoert elke dag 1.500 ton voedselafval naar de vuilstort , was het noodzakelijk om maatregelen te treffen die aan het probleem zouden voldoen. Het doel is om anaërobe vergisters te bouwen die over de hele stad worden verspreid en die elk 10 ton afval per dag ontvangen. Via biogas zou deze organische stof worden omgezet in energie en kunstmest . Maar naast dit hergebruik willen ze het bewustzijn vergroten en consumenten, het bedrijfsleven en de overheid informeren om stop de verkoop van producten die bestemd zijn om te worden gestort en leer, door middel van speciale faciliteiten, om onze materialen repareren en hergebruiken.
Al deze maatregelen samen zijn gericht op het laatste voorstel, creëer een positieve architectuur die alle middelen combineert . Het resultaat zijn gebouwen die meer energie opwekken dan ze verbruiken, meer water behandelen en exporteren dan ze verbruiken en geen afval produceren . Zo gezegd, het lijkt een fantastische idylle, maar A New Normal heeft zijn realistische mogelijkheden laten zien en is van intentie naar actie gegaan.
BEGINNEN
De onweerlegbare tests hebben de afgelopen Melbourne Design Week geparadeerd , die begon op 26 maart en eindigde op 5 april. Daar hebben ontwerpers, studio's en architecten gepresenteerd 15 projecten aangepast aan elk van de tien voorgestelde maatregelen . De resultaten lijken een reis naar de toekomst, maar het is juist nodig om te beseffen dat de toekomst duurzaam zal zijn of niet.
Hoe zelfvoorzienend Melbourne wordt georganiseerd?
Zo zijn ze gezien Benzinestations omgebouwd tot oplaadpunten voor auto's en recycling en hergebruik van reserveonderdelen; treinen die een hotelervaring worden het luchtvervoer kunnen verlaten; parkeergarages die hun grijze identiteit achterlaten om transformeren in culturele ruimtes ; multifunctionele gebouwen bestaande uit: van basketbalvelden tot coworking spaces ; of verwarmde zwembaden die werken dankzij de omzetting van afval in biogas.
We zouden deze maatregelen allang niet meer als iets futuristisch moeten zien, rekening houdend met het feit dat de klimaatcrisis wacht niet . Dus, Melbourne heeft de giftige lus van passiviteit willen doorbreken waarin we elkaar lijken te ontmoeten. De rest van de wereld zou hun voorbeeld moeten navolgen, een manier van leven die, meer dan innovatief (ook), al een realiteit zou moeten zijn. Dat is waarom ze het hebben gedoopt als Een Nieuw Normaal, en dat is waarom het einde van zijn project luidt: "Welcome to a new normality".