Krishna
naast de stad Buendia (Cuenca) , aan de oevers van het gelijknamige stuwmeer, vinden we een van die uithoeken van het onbekende Spanje waar we zo van houden: ** de Route of the Faces .**
Er zijn verschillende routes van een uur vanuit Madrid om er met de auto te komen. Onderweg hebben we besloten ga voor de A-2 en, na het passeren van Guadalajara (hoofdstad), we nemen de N-320 naar Sacedón. Neem dan gewoon de CM-2000 naar Buendía.
Kilometers voor aankomst beginnen we te genieten van de ansichtkaarten die de rivierbedding is gebeeldhouwd tussen de rots in de nabijheid van Entrepeñas moeras, dat naast de overlappende moerasdam van Buendía de Taag wateren en verschillende zijrivieren die een gigantische hoefijzervorm vormen.
maitreya
Na het passeren van de Entrepeñas-dam en het achterlaten van de Hermitage van San Andrés en de oude stad Buendía (waar vroeger de reservoirarbeiders woonden) komen we aan bij de Buendiadam, waar we niet anders kunnen dan de auto stoppen om onze camera op te schieten de indrukwekkende uitzichten die het aan beide kanten achterlaat. Aan je linker kant, de gigantische val , waarvan de zwaartekracht alleen kan worden getrotseerd door de talrijke zwaluwen die op de muur nestelen. Aan de rechterkant, de onmetelijkheid van een turkooisblauw water die dient als een natuurlijke grens tussen de provincies Cuenca en Guadalajara. Van voren hebben we, hoewel we het niet kunnen onderscheiden, ons lot uitgehouwen aan de overkant.
We laten het servicegebied voor caravans (die de enclave vrij vaak bezoeken) achter ons en komen al snel aan in de stad Buendía. Het is voldoende om deze over te steken en de indicatieve borden te volgen om de Route of the Faces te bereiken , bij wiens ingang we een parkeerplaats en een hokje zullen vinden voor het ontvangen van bezoekers.
De route is te allen tijde bewegwijzerd (geen verlies) en is geschikt voor alle leeftijden (kinderen zullen niet ophouden verrast te zijn, maar ook de ouderen) .
En waar gaat deze waanzin over? Een handvol gigantische gezichten uitgehouwen in de rots? Nou, de 'fout' van alles ligt bij de artiesten Jorge Maldonado en Eulogio Reguillo, wat in? 1992 Ze begonnen dit project door gebruik te maken van de kneedbare aard van de zandsteen die zich aan de oevers van het moeras in de schaduw van de dennenbossen bevindt.
Chemie
In 1992 eindigden de eerste twee, de non Y Beethoven , en de laatste werden voltooid in 2007, maitreya Y arjuna . Er zijn er in totaal achttien, waarvan de afmetingen variëren vanaf 30 centimeter (Indian Goblin en Paleto, de kleinste) naar vier en een halve meter (Maitreya, de grootste).
Ze zijn verdeeld in drie grote groepen, en Ze zijn allemaal te zien in slechts een half uur. Sommige hebben kleine herenhuizen verklarende posters waar de gegevens van het werk worden vermeld (auteur, naam, datum, afmetingen...), en we hebben ook de mogelijkheid om in te schrijven voor een van de de rondleidingen die in het weekend worden georganiseerd.
Het is precies een van deze gidsen die zijn groep uitlegt over de oorsprong van het meest gefotografeerde en herinnerde gezicht van de set bij aankomst: Van de dood, een schedel gebeeldhouwd op een rotsachtige hoogte naast een uitkijkpunt waar je het panoramische uitzicht op het stuwmeer kunt aanschouwen. Volgens hem vonden de kunstenaars daar de skeletresten van een vrouw die als model en inspiratie dienden.
Het gemak waarmee deze stenen worden gehanteerd, heeft ook aangemoedigd vele andere beeldhouwers om hun eigen amateurgezichten te creëren, hoewel hun kleine consistentie ertoe heeft geleid dat sommigen van hen zijn ingestort. Er zijn ook honderden handtekeningen van bezoekers die erop staan hun naam vast te leggen, in sommige gevallen en helaas op de originele werken zelf.
Het meest gefotografeerde gezicht: Dood
Naast de vele vissers die naar de kusten trekken, mensen maken meestal gebruik van de reis om te picknicken in de picknickplaatsen , geniet van het weekend in uw camper en in de zomer baden in het Buendía-water (We hebben ook de mogelijkheid om naar het gemeentelijk zwembad van de stad te gaan).
Nadat we de gezichten hebben gezien, keren we terug naar de stad om de rieten route. Terwijl we ontdekken de deze van je muur a, de grotten die dienst deden als kelders op de heuvel van La Fuente en de prachtig hoofdplein arcaden, we dronken een paar biertjes op de terrassen van de ** Casa Obispo ** en de ** Julmi-bar.**
Maar de hoek die ons boeit is de binnenplaats van de huis van artsen , landelijk huis en restaurant waar we hun . realiseren garnalenkroketten en zijn gesneden entrecote met aardappelgarnituur. Gezellige plek en goede keuken om de excursie af te sluiten met een goed eerbetoon.
Op de terugweg, om niet dezelfde weg terug te gaan, gaan we door de groene breedtes van de vallei van altomira totdat je de bereikt Valencia-weg (A-3).
Als we meer wilden, zullen we, voordat we teruggaan, moeten kijken naar de ** Site van de Maagd, ** de hermitage gewijd aan Onze Lieve Vrouw van de Verlaten uitgehouwen uit de rots aan de oevers van de rivier de Guadiela. Een plek op ongeveer dertig minuten rijden met de auto die eruitziet als iets uit The Lord of the Rings met een eigen recreatiegebied om van het landschap te genieten.
arjuna