De Roca broers en een vriend.
Eten, drinken, reizen, leven. Ze zijn allemaal één. Wanneer de bestemming een goede tafel is, dient de reis om de eetlust nog meer op te wekken. Het is een beetje wat je krijgt en zoekt Van leven tot bord een nieuwe documentairereeks (première op Amazon Prime op 24 juli), wiens doel het is om ons mee te nemen op een reis naar enkele van de beste keukens in Spanje. John Echanove leidt en begeleidt ons op dat pad waarin de deuren van die keukens (letterlijk) opengaan en ook van de emoties van degenen die erachter zitten.
Acht restaurants: El Corral de la Morería, Echaurren hotel, Noor restaurant, Etxebarri, Casa Solla, Ricard Camarena Restaurant, El celler de Can Roca Y Lera . Elk hoofdstuk, een restaurant, een chef-kok, een verhaal.
Met de meester van de jachtkeuken.
“Het criterium voor het kiezen van restaurants is dat ze hadden een familie, een verhaal te vertellen, een generatiewisseling”, zegt Juan Echanove. Toen hij bij het project kwam, hadden de journalist en kenner van grote tafels Alberto Fernández Bombín en de rest van het team de selectie al gemaakt. "En ik zag dat ze inderdaad allemaal de verhaallijn van de show prachtig volbrachten", zegt de acteur en bekende fijnproever. Mijn werk is puur technisch: Ik ben de bezoeker die met ze praat.”
Voor Echanove zijn bijna alle restaurants en hun koks oude bekenden. Deze nabijheid met de gesprekspartner die ook een diner is, brengt de ervaring en geheimen van sommige van deze genieën nog dichterbij. “In 1992 ging ik voor het eerst naar El celler de Can Roca, toen ik de peus de porc carpaccio en de sigaar van Jordi speelde, deed ik een toneelstuk in Gerona dat ze erg leuk vonden en Joan Roca belde me en nodigde me uit omdat hij een menu rond varkensvlees voor me wilde maken”, herinnert de tolk zich. “En vanaf dat moment werden we met zijn vieren heel goede vrienden. Voor mij is het Roca-ding een gebeurtenis in de wereld, want het feit dat drie genieën naast elkaar bestaan en niet in de weg staan, maakt het uniek. Het is een unieke familie."
Met de vernieuwer van de Galicische keuken.
Verhalen zoals deze zijn waar ze naar op zoek waren in de serie. Bijvoorbeeld, louis lera en zijn avontuur totdat hij zichzelf aan het stuur van Lera plaatst, die de bagage van de draagt herberg van El Labrador zijn vader. Lera is het enige restaurant waar Echanove nog niet was geweest, het stond hoog op haar to-do-lijstje. "Ik moet zeggen dat Lera voor mij iets speciaals is, want die keuken die de eenvoud, nederigheid en horizontaliteit van Castilië vertegenwoordigt, dat is de fundamentele keuken en Luis Lera is een zeer goede kok", zegt Echanove. “En de hele geschiedenis erachter in Castroverde de Campos (Zamora) Het is geen gemakkelijk verhaal, vooral omdat het in een stad is die 100% leeg is van Spanje en om daar te eten moet je daarheen gaan. Het is een soort bedrijf waarin gastvrijheid en goede behandeling en goede vibes Ze nodigen je uit om een auto te nemen en zeggen dat ik daar wil gaan eten en dat ik blijf slapen omdat ik me wil amuseren. Lera's risico is wat hem geweldig maakt en wat is het dan? de koning van de duif en als men de koning van een product is, vergeet het maar, je moet een pelgrimstocht maken om het te proberen. De duif van Lera is onverslaanbaar”.
De plaats was het oude kippenhok van zijn vader.
EEN Ricard Camarena het was voor het eerst zeven jaar geleden, schol huis in het jaar 2000 “toen zijn vader nog leefde”. “De eerste keer dat ik naar Noor Het was twee en een half jaar geleden praktisch samenvallend met de opening, maar ik kende Paco (Morales) al uit Madrid”, vervolgt het relaas.
Etxebarri stapte er voor het eerst op in 2001 en de Echaurren het is een persoonlijke relatie met de Paniagua. "We zijn bijna familie, we zijn vrienden, we reizen met enige regelmaat om Luisa en Francis te zien, we hebben veel goede tijden gehad en alle slechte tijden samen, ze hebben te maken gehad met verlies... het is allemaal gebeurd met de Paniegos en ik zijn in zekere zin heel toevallig en op die momenten dat je een vriend nodig hebt, heb ik altijd de Paniegos gehad en zij mij”, onthult Echanove.
De Corral van de Moorse Ik kende hem altijd al, maar dankzij het programma zat hij in het exclusieve restaurant van David García.
Het eerste restaurant met Estrella de La Rioja.
Een gerecht smaakt beter als er een verhaal achter zit. Het is het laatste ingrediënt, onzichtbaar, maar erg lekker. “Het is een emotionele keuken, die oorsprong wordt gezocht en die generatiewisseling, want diep van binnen is wat ze je gaan vertellen een emotie. Die emotie brengen ze over op hun gerechten op een manier die ze uniek maakt. En ik denk dat dat is waar de kijker in geïnteresseerd zal zijn."
Groene vallei en sintels: Etxebarri.