De noviciaatstraat is niet mooi; is veel meer
Laten we eerlijk zijn: zeggen dat de Noviciaatsstraat mooi is, zou liegen. Maar het is een van de weinige bevoorrechte die ons verwijzen naar een verloren vers van een lied van een singer-songwriter. Het is vreemd, moeilijk, bijna onmogelijk om niet te neuriën dat 'Gisteren zag ik je in de metro van het noviciaat, ik herkende je ondanks hoeveel je bent veranderd...' dat Nacho Vegas en Christina Rosenvinge als duo dansten. En waarom noviciaat? Wat is er zo lomp, bijna cartoonesk aan het steegje van de stad? Allemaal.
Als we alles zeggen we bedoelen tot incunabelen . We ontmoeten elkaar in de nummer 3 , in de **Marqués de Valdecilla Historische Bibliotheek van de Complutense Universiteit van Madrid**, het op een na grootste boekvolume van vóór de 19e eeuw in de Gemeenschap. Tussen lage gebouwen, auteursgraffiti, nieuwe bars en traditionele kruidenierswaren passeert het enige gebouw met ongerepte muren en glas-in-loodramen bijna onmerkbaar; muren die bewaken meer dan 6000 manuscripten en meer dan 700 incunabelen , levende geschiedenis van de rol waarvoor Aurora Díez Baños ons regisseert.
De digitalisering heeft plaatsgemaakt voor andere archiefsystemen... Maar deze verliest zijn charme niet
De bibliotheek is een ruimte voor onderzoek en vooral voor conservering. Het werk dat tussen koudlichtscanners wordt uitgevoerd voor het digitaliseren en restaureren van alle soorten boeken, unieke exemplaren en manuscripten, is essentieel om de levensduur van elke pagina te verlengen. En van elke reis: de collectie reisboeken van de bibliotheek bestaat uit meer dan 2.300 werken die reizen tussen Japan, Paraguay, Rusland, Tibet... Werken die ooit dienst deden als borstwering voor de ramen van de universiteit tijdens de burgeroorlog, leden onder plagen, branden, vochtigheid... En vandaag overleven ze dankzij de zorg van de restauratoren. Voordat ik vertrek, nodigt de directeur, Marta Torres, me uit om de ingewanden van het noviciaat, de patio's, het onbekende gezicht van de straat te observeren.
Bladeren nieuw leven inblazen in het noviciaat
MAAK JE KLAAR Het contrast is heel dichtbij, op nummer 7 . Hij opent de deuren van zijn boetiek voor ons Roos van Madrid het overweldigende Maria José Gonzalez , bekende verliefd op de stad en haar geschiedenis. Het is niet voor minder. María José ervoer de explosie van een Spanje dat net begon met democratie en vrijheid, van een nieuw land waarin ze zich onderdompelde door middel van cinema en films zoals 'Chillen' , waar de lichamen naakt werden na zoveel jaren bedekt te zijn. Nu heb je ze gezien, naar ze geluisterd, ze in de watten gelegd : “Verkleden is een therapie en ik probeer een promotor te zijn. Ik wil dat mensen hier tevreden en gelukkig vertrekken."
Rosa de Madrid is zeker de bloem van het noviciaat: kleurrijk, warm, gastvrij, vol details tot aan de rand... En met een kleedkamer die een sterretje waardig is: beter dan thuis. Pailletten, dierenprints, transparante stoffen, studs, tule... Ja, alles wat we van een boetiek kunnen verwachten. Maar laten we zijn lichtarmatuur toevoegen als een theaterkleedkamer, het boek 'Sinfonía del alma' dat de backstage van de winkel voorzit, de kleine patio die uitkijkt op dat onbekende noviciaat (en waar vroeger de pauw van een buurman naar binnen sloop) ... En de verhalen van María José in het Madrid van La Movida en in deze straat waar hij al 22 jaar zit : “Novitiate was vroeger een oude straatmarkt; mensen kwamen hier om alles te kopen... En ik heb altijd geloofd dat het weer zo zal zijn”.
María José González: therapeut in mode en geschiedenis van Madrid
We weten niet of het 'zo' is, maar in de Noviciaatstraat is plaats voor de meest primitieve vorm van economie: ruilen in Open Sesam! En we openen de deur van nummer 9. Wat we vinden zijn bergen kleding zover het oog reikt, bordspellen, boeken, accessoires... Deze dichte maar opgeruimde mengelmoes is niet te koop: wordt uitgewisseld. José en Emanuela Ze openden de winkel twee jaar geleden met een simpele handeling: afhankelijk van de kleding die je deponeert, betaal je een toeslag in ruil voor een puntenkaart om te besteden in de winkel.
Tussen porseleinen kittens en allerlei soorten boeken kun je vinden wat je zou vinden na het uitspreken van de woorden 'Open Sesame': schatten uit bijna elk tijdperk . Zelfs vintage kleding en overtollige collecties om mee naar huis te nemen voor een belachelijke prijs. Maar het is niet genoeg: culturele barrières ze blijven een belemmering vormen voor een vorm van verantwoorde consumptie die in landen als Nederland vanzelfsprekend is”, vertelt Jose me nadat hij een grijze tweedjurk in de zak had gegooid voor Rita, een Portugese vaste klant op Open Sesame die zeker zal terugkeren, totdat de punten van uw kaart op zijn.
Van verantwoord consumeren tot duurzaam transport. Noviciaat cycli Het is de volgende stop, de verplichte stop voor elke zichzelf respecterende 'fietser'. Hier parkeerden Eduardo, Larry en Andrés de twee wielen. "Het begon allemaal in een werkplaats die we boven hadden en twee jaar geleden besloten we om de winkel te openen waar we reparaties uitvoeren en waar we onze eigen frames maken en verkopen", zegt Larry, wijzend naar een gloednieuwe rode fiets met het opschrift van 'Ciclos Noviciado' in je box.
Ongetwijfeld heeft de vintage-koorts voor de restauratie van oude fietsen de hobby van deze drie partners geholpen, die bovendien ze hebben een reizend verleden (Londen, Zweden, Verenigde Staten...) waarin ze de fietscultuur herontdekken die ze nu beetje bij beetje zien opbloeien in de hoofdstad. Het advies van de deskundige? “Het belangrijkste bij het kopen van een fiets is dat hij gemakkelijk te onderhouden is, om voortdurende onevenwichtigheden te vermijden, maar toch is het essentieel om een aantal begrippen te kennen en een set-up te doen” (een taak waarvoor Ciclos Noviciado biedt cursussen van een basisniveau tot een gevorderde monteur).
Eduardo tussen toer- en racefietsen
MADRID OUD BLIJVEN Met de fiets klaar gaan we naar de meest opvallende etalage van onze straat: **de Gonzalo González viswinkel**, die ook nummer 9 deelt. Het staat hier al sinds 1927 en die ons aan de andere kant van de toonbank bijstaat is Gonzalo zelf, zoals 85 jaar geleden zijn oudoom zou doen : "De werkdag op de vismarkt begint met een goed afdingen om 16.30 uur in Mercamadrid." En vandaar naar de toonbank met de stukken van de dag, ten dienste van de wijk Conde Duque en voor degenen die het pad van krabben volgen (een paar maanden geleden werden ze geschilderd op de vloer van dit noviciaatspad) naar de deuren van Gonzalo González: "We hebben ook thuisbezorging: we bereiken zo'n vertrouwenspunt dat we gevallen hebben van levenslange klanten die de visboer niet kennen " . Nog tips voor deze kerst? “Je mag de zeebrasem, de zeester van dit seizoen, de haan en natuurlijk de schelpdieren niet missen”. En wat voor zeevruchten. Ga bovagantes begroeten vanuit de aquaria van de vitrines...
Gonzalo González: 85 jaar het beste van de zee in Madrid
KUNST & AMBACHT LIEFHEBBERS Er zijn mensen die stress bestrijden met een goede trap, met een beetje winkelen of met cursussen naaien, haken, breien, amigurumi... Arts & Crafts die DIY schreeuwen! En ook daarvoor is er een noviciaat. **Er is ook PeSeta**. Met een herkenbaar eigen merk zijn haar producten uit Florida besteld: "het sterproduct is zonder twijfel de tas ” Jaime vertelt ons, “hoewel je ook de kunt vinden Primavera Geluidspakket en miniatuur digitale camera's Harinezumi ”. Een hele reeks diverse 'cucadas' die originaliteit als hun vlag hebben.
Waarom noviciaat? Laura, die op Noviciadostraat 10 woonde (samen met haar vriend Andrés, oprichter van Ciclos Noviciado... Alles blijft thuis), startte in 2006 dit project dat nu de officiële tassen ontwerpt voor het Primavera Sound Festival of de petten voor wielrenners voor de New Museum in New York... hetzelfde dat samenwerkt met Marc Jacobs. PeSeta stopt niet. Maar wie het voor de winkel doet, is verzekerd van een warm en kleurrijk onthaal. onder de stoffen van de wereld , gedessineerde vlinderdassen en allerlei instrumenten om de fantasie de vrije loop te laten met naald en draad.
PeSeta: doe het zelf
BROOD, BROOD EN WIJN, WIJN En om de dag in het noviciaat af te sluiten, verwelkomen we een nieuw geopende plek in de buurt: Brood en wijn. Wat opvalt bij het oversteken van de deur van de oude bar El Castillo, is een grote kar waarop meer dan smakelijke producten staan: hammen, empanadas, likeuren, oliën, ambachtelijke chocolaatjes en als, veel brood en veel wijn. Jezus Allvare z heeft net de zaak geopend, ze zijn pas drie weken nieuw in de buurt, maar op dit tijdstip van de dag zijn er nog maar zes broden: “Ik hou van de buurt, het heeft veel leven en de buren zijn geleidelijk binnenkomen, vooral voor hem Cea brood ”. Van Cea? Een snelle blik en we beseffen dat hier iets verdachts aan de hand is: koffielikeur, orujoroom, ceabrood, empanada... Galicië hangt in de lucht. En het is dat de vrouw van Jezus Galicisch is (Lucense) en het laat zien dat de Terras Gauda en de Rosal-wijnen door de aderen van deze kokette hoek lopen.
Brood en wijn: weinig meer toe te voegen
Maar het einde van de dag is nabij. En de finishing touch moet altijd worden gelegd op La Gustava. Sinds Gustavo en Olga ze openen de deuren van deze bar op nummer 2, ze laten automatisch de deuren van hun huis open en ze geven je het gevoel dat je er één bent. Cane tussendoor, Gustavo vertelt hoe het een jaar en drie maanden duurt “De goede vibes worden geademd onder de 'peseta's', de 'bivoladors'... iedereen” . Een week geleden vierden ze het feest 'Operación Departures' en nu proberen ze een lekker en goedkoop menu te bedenken om het nieuwe jaar te vieren bij La Gustava.
En wat valt er te vragen aan La Gustava? Olga antwoordt: "de baby-inktviskroketten, de tonijnlendesalade en tomatenjam en de minihamburgers zijn een hit ... helemaal niets!". En de stok van dienst natuurlijk. Zeker als het donker wordt en vanuit het huis van Las Gustavas en het grote huis dat het noviciaat is, moet je vertrekken. Tot de volgende dag.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Madrid met een vergrootglas: straat Gabriel Lobo
- Alle artikelen van María F. Carballo
De finishing touch: La Gustava