De 'hot spots' van de stad
1. EEN CINEMA WANDELING DOOR DE HAUPTBAHNHOF
Het centraal station van Leipzig is een filmreferentie: in dit gebouw, waar vorig jaar de 100 jaar opening , zijn er talloze films en series gefilmd, nationaal en internationaal. Heeft ook een ondergronds winkelcentrum en in december 2013 een van de oudste lijnen in de stad: degene die het centraal station verbindt met de Leipzig Bayerischer Bf, door de Leipzig Markt, het belangrijkste plein van de stad.
Bij het centraal station staat de mythische Hotel Astoria , een imposant gebouw dat in 1915 als hotelcomplex werd gebouwd en dat tijdens de jaren van de RFA werd geconsolideerd als het toonaangevende luxehotel. Na meer dan 20 jaar leeg was het medio dit jaar gekocht door een Franse hotelontwikkelaar en geruchten gaan dat het binnenkort weer de deuren mag openen... althans, dat hopen de inwoners van Leipzig. Voor het geval dat er al een populair initiatief is dat zoekt red dit historische hotel van de ondergang? of uiteindelijk neergehaald om een ander gebouw te bouwen.
Een zeer fotogeniek seizoen
twee. HERINNEREND AAN DE MONTAGSDEMO
Hoewel het heel gemakkelijk is om Leipzig met de tram te verkennen, We raden aan om door het centrum te wandelen. Vanaf het centraal station duurt het tien minuten om het marktplein te bereiken: via de Nikolaistrasse bereikt men de Nikolaikirche, beroemde enclave in de recente geschiedenis van de stad. De gesprekken begonnen hier montagsdemonstraties , de vreedzame maandagprotesten van de burgers van Leipzig die zich verspreidden naar andere steden in de Duitse Democratische Republiek en die Ze maakten de weg vrij voor de val van de Berlijnse Muur.
Beginnend in Leipzig op 4 september 1989 begonnen Oost-Duitse burgers massaal naar de grote DDR-steden te stromen om te schreeuwen van: “Wir sind das Volk” (Wij zijn de mensen), “Auf die Strasse” (naar de straat) en Keine Gewalt (zonder geweld) om vreedzaam protesteren tegen de politieke situatie. Op 9 oktober 1989 bracht de Montags-demonstratie enkele 70.000 mensen. Die dag viel de DDR-politie de demonstranten niet aan en liet ze hen de hele mars lopen, beginnend en eindigend bij de Nikolaikirche. De reden is nog onbekend waarvoor de Stasi niet optrad; dat keerpunt zou markeren verandering naar systeemverandering. Voor de kerk staat een monument dat die protesten herdenkt, en van daaruit bereikt men de Grimmaische Strae , wat de hoofdstraat zou zijn.
Nikolaistrae, vol leven
3. HET MARKTPLEIN, GOETHE EN BACH
Als we de straat aflopen, dat wil zeggen, naar rechts draaien (dan gaan we er weer omhoog) is het marktplein van Leipzig, dat opnieuw de het neuralgische ontmoetingspunt van de stad tijdens Kerstmis, wanneer de kerstmarkt wordt gehouden. Het domineren van het plein stijgt de oud stadhuis gebouw (Altes Rathaus) gebouwd in de 16e eeuw en heeft nog steeds een weelderige barokke toren. Binnenin herbergt het stadsmuseum.
Naast de markt, iets zuidelijker, staat de thomaskirche (Igleisa de Santo Tomás), waar de stoffelijke resten van Johann Sebastian Bach. De componist was 23 jaar directeur (Cantor) van het kinderkoor van deze kerk. Het koor (Thomanerchor), bestaande uit meer dan 90 kinderen, is een van de beroemdste in Duitsland en treedt drie keer per week op.
Naast de ingang van de kerk is een beeld dat aan Bach doet denken. Voor de tempel staat ook het standbeeld van een andere beroemde Duitse componist, Felix Mendelssohn , die dirigent was van het Gewandhaus-orkest, waar we na onze terugkeer in de Grimmaische Straße naartoe zullen gaan.
Het Altes Rathaus maakt indruk
Vier. HET GEWANDHAUS VOLGEN NAAR AUGUSTUSPLATZ
Verder met bekende Duitse artiesten en de Grimmaische Strae de A . op uerbachs Keller, een wijnkelder (en restaurant) al beroemd in de 16e eeuw. Aan de poorten staan twee beelden met twee scènes uit Faust of Goethe, die deze bar vaak bezocht? tijdens zijn studententijd aan de Universiteit van Leipzig en die dit restaurant vastlegde in een van de scènes van zijn beroemde drama. Tegenover, bij de Naschmarkt-stands een standbeeld ter ere van deze schrijver naast een van de fonteinen van de stad, de Leeuwenfontein (Löwenbrunnen).
Als we door deze straat in de richting van Augustusplatz blijven lopen, komen we de Zeitgeschichtliches Forum Leipzig, een museum over de Duitse geschiedenis vanaf de partitie tot 1991: het museum portretteert dagelijks leven tijdens de DDR-jaren , evenals het herenigingsproces.
De Grimmaische Straße eindigt om Augustusplatz, het muzikale centrum van de stad. Hier is het operagebouw, het op twee na oudste van Europa, waarvan het belangrijkste kenmerk is dat het geen eigen orkest heeft: het is het Gewandhaus-orkest, waarvan het hoofdkantoor zich aan de andere kant van het plein bevindt, dat deze functie vervult.
Het Gewandhaus Orkest is een van de beroemdste en oudste ter wereld. Hoewel de oorsprong teruggaat tot de 15e eeuw, werd het aan het einde van de 18e eeuw opgericht als orkest en sindsdien verwerft het nationale en internationale bekendheid. Sinds 1981 bezetten ze het gebouw aan de Agustusplatz en hebben ze 175 professionele muzikanten.
De prachtige Augustusplatz
5. DE KARL MARX UNIVERSITEIT
Op Augustusplatz was de Paulinkirche, verwoest tijdens de Sovjetjaren. De tempel, oorspronkelijk eigendom van de kerk, was geschonken aan de universiteit tijdens de protestantse reformatie en ingehuldigd door Luther; bovendien was Bach hier dirigent. Sinds 2009 staat op zijn plaats een nieuw universiteitsgebouw, het Paulinum, dat een ruimte voor religieuze diensten en een auditorium heeft. De voorgevel, gelegen aan de Agustusplatz doet denken aan de oude kerk. Ernaast staan verschillende campusgebouwen, op dezelfde plek waar de oude universiteit is ontstaan.
De universiteit van Leipzig, in de tijd van de Duitse Democratische Republiek bekend als de Karl Marx-universiteit, is de op één na oudste in Duitsland. Het werd opgericht op 2 december 1409 en is sindsdien in gebruik, zelfs tijdens de Tweede Wereldoorlog . Hier studeerden ze prestigieus Nobelprijswinnaars en wetenschappers (Paul Ehrlich, Goethe, Heisenberg, Leibniz, Lessing, Nietzsche, Wagner...) en zelfs de huidige Duitse kanselier Angela Merkel, evenals de huidige president van de Republiek Chili, Michelle Bachelet.
Ook op Agustusplatz is de Stad Hochhaus, het hoogste gebouw in de stad, die oorspronkelijk deel uitmaakte van de universiteitsgebouwen. Het gebouw, dat heeft de vorm van een open boek , staat bekend als de tand van wijsheid, en op de bovenste verdieping kunt u genieten van uitzicht op de stad vanuit een restaurant-uitkijkpunt dat bekend staat als Panoramatoren.
Voor deze wolkenkrabber en achter het Gewandhaus zie je de enige overblijfselen van de stadsmuur: de Moritzbastei. Van 1974 en tot 1979 was hij herbouwd door de studenten van de universiteit (waaronder Merkel) en in 1982 werd het ingehuldigd als studentenclub. Elf jaar later was het geen eigendom meer van de universiteit en werd het opgericht als een commerciële stichting. Het is momenteel een cultureel centrum en een club.
Het Gewandhaus, opera zonder eigen orkest
6. VANAF DE HOOGTEN
Niet alleen vanaf de Panoramatoren (142 meter hoog) zie je Leipzig van bovenaf: de Neues Rathaus-toren (nieuw gemeentehuis) steekt bijna 100 meter boven de grond uit en heeft een uitzichtpunt. Dit gebouw, dat ondanks zijn naam dateert uit vroege 20e eeuw , is sinds 1905 de zetel van het gemeentebestuur en ligt niet ver van de Moritzbastei, langs de Schiller Straße.
Maar daarnaast is er nog een ander gebouw met een behoorlijke hoogte, 91 meter, gelegen ten zuidoosten van de stad (en bereikbaar per tram of auto): de Völkerschlachtdenkmal , dat wil zeggen het monument voor de strijd der naties. Deze betonnen kolos, bedekt met granieten platen en met meer dan 500 treden naar het bovenste platform, werd in 1913 ingehuldigd en had als gast de Keizer Wilhelm I.
Het monument herdenkt Napoleons nederlaag bij Leipzig in 1813, in een bloedige strijd waarin een coalitie van naties (Pruisen, Rusland, Zweden en Oostenrijk) tegenover de troepen van Napoleon stond, en denk aan alle gevallen soldaten tijdens de strijd. Voor het is er een kunstmatig meer dat symboliseert bloed en tranen gemorst tijdens die oorlog. Naast het monument kun je de De grootste begraafplaats van Leipzig.
Vanaf hier kunt u met de tram terug naar het Hauptbahnhof of naar het centrum.
Het imposante nieuwe stadhuis
WAT TE ETEN IN LEIPZIG: GASTRONOMISCHE SPECIALITEITEN
Natuurlijk omvat het bezoek ook het proeven van de specialiteiten van de stad, en we kunnen het beginnen in de Luke koffie , waar je een kopje koffie kunt drinken met een stuk taart, of in de al genoemde Goethe's Faust-restaurant . En hoewel er zijn veel etablissementen met internationale keuken om alle soorten smaakpapillen te verrassen, heeft de stad verschillende specialiteiten :
- Leipziger Allerlei: Het wordt meestal geserveerd tijdens het aspergeseizoen, hoewel het het hele jaar door kan worden genoten. Het is een groentegerecht met erwten, wortelen, asperges en champignons. Bloemkool kan worden toegevoegd en kan als hoofdgerecht of als bijgerecht worden gegeten.
- Leipziger Bachpfeiffen en Bachtaler : ze kunnen worden geproefd in de ** René Kandler patisserie ** die ze creëerde ter herdenking van de 250ste sterfdag van J.S. Bach . In de vorm van een munt of een pijp zijn ze twee chocolade bedekt snoep en gevuld met ofwel hazelnootcrème (Bachpfeiffen) of ganache (Bachtaler).
- Leipziger Lerche : een soort muffins op basis van pastaflora en gevuld met marsepein
- Leipziger Raebchen : zoiets als sommige Donuts gevuld met pruimen en marsepein Ze worden warm geserveerd en bestrooid met poedersuiker.
- Leipziger Allasch: een distillaat van karwij (komijn) dat meestal koud wordt ingenomen na een zware maaltijd.
- Leipziger Gose : de bier uit de stad.
Een redelijk betaalbaar restaurant waar u een aantal van deze specialiteiten of andere Duitse culinaire hoogstandjes kunt proeven, is het ** Bayerischer Bahnhof **, dat, zoals de naam al doet vermoeden, zich aan de kop van dit station bevindt (bereikbaar met tram of trein ).
Naast de restaurants in de binnenstad is het ook de moeite waard rondlopen en eten in de Südvorstadt , die zou kunnen worden genoemd de Kreuzberg uit Leipzig.
Zin in een Leipziger Allerlei?
EN NOG MEER: OM HET BEZOEK TE VERLENGEN
Clara Zektin, Albertina en Gastehaus am Park
Als u nog tijd over heeft en het weer het toelaat, is het de moeite waard om door Clara Zetkin Park te slenteren, waar een van de belangrijkste evenementen van de gothic festival , een van de grootste ter wereld. In de buurt van het park is de universiteitsbibliotheek de Albertijn. De belangrijkste schat, afgezien van het gebouw zelf, is: 43 vellen van de Sinaïtische Code en de Ebers Papyrus, een van de oudst bekende medische verhandelingen.
Ook in de buurt van het park is de Gästehaus am Park , het gastenverblijf dat in de DDR-jaren werd gebouwd om plaats te bieden politieke en aanverwante bezoeken aan het regime. Verlaten sinds de val van de Berlijnse Muur, is de toekomst van dit gebouw onzeker. Momenteel lijkt het erop dat het bedrijf dat het bezit van plan is sla het neer in het licht van klachten van de buren, die hopen dat het pand om culturele en architecturale redenen behouden blijft.
Na de wandeling even uitrusten in het park
De Spinnerei en het Karl-Heine-Kanal
Een andere mogelijke route brengt ons naar het oosten van de stad. Naast de wijk Lindenau ligt de Karl-Heine-Kanal, die Venetië niets te benijden heeft: vijftien zijn de bruggen die dit kanaal heeft en bij mooi weer kunt u genieten van een romantische boottocht.
Ook in deze buurt is de katoenen ijssalon (Baumwollspinnerei). Ooit de grootste katoenspinnerij van continentaal Europa, had het ooit tot 240.000 spindels en in de behuizing waren kinderdagverblijven, supermarkten en zelfs recreatiegebieden . Na de sluiting van de fabriek in 1993 is een deel ervan geworden een kunstencentrum met galerijen, restaurants, ontwerpers, architecten en allerlei soorten artiesten.
Venetië of Leipzig?
Leipzig Messe en de dierentuin
De dierentuin van Leipzig is de thuisbasis van ongeveer 850 soorten en sinds 2000 wordt het bestuurd door het concept van de "dierentuin van de toekomst", wat inhoudt dat er gebouwd wordt een natuurlijke ruimte met zes verschillende thematische zones. Van dit nieuwe concept zijn de reeds afgewerkte projecten van Pongoland, het gebied voor dieren van de orang-oetanfamilie , Gondwanalad, en l grootste overdekte rivierbos van de wereld) en de tentoonstelling (en het fokken) van katten.
Aan de rand van de stad is de nieuwe locatie van de Leipziger kermis. Dit gebouw heeft zoveel traditie en belang in de geschiedenis van Duitsland dat tijdens het nazi-tijdperk de naam van de stad werd veranderd in Reichsmessestadt Leipzig , "de keizerlijke handelsstad" . Het belangrijkste evenement dat het organiseert is de Boekenbeurs, de Leipziger Buchmesse, die jaarlijks wordt gevierd. Het is de op één na grootste in Duitsland en richt zich op: relatie tussen schrijvers en bezoekers.
De boekenbeurs is hier een serieuze zaak