Acteurs Joseph Cotten en Orson Welles
De citermuziek die zijn eeuwige melodie herhaalt, de onverschrokken achtervolging door de riolen, de lichten en schaduwen die een verontrustende en verontrustende sfeer creëren. Weinig films hebben zoveel indruk gemaakt als de derde man , het verhaal dat Carol Reed naar het grote scherm bracht op basis van een scriptroman van Graham Greene. Een meesterwerk van film noir getekend op een scène van honger, duisternis en kou.
Op de achtergrond de stad Wenen met een meesterlijke foto. Niet het Wenen van Strauss en de bombastische paleizen, noch dat van de pracht van de opera en de elegantie van de wals. Het is het Wenen dat zwaar is getroffen door de Tweede Wereldoorlog. Een gebroken en zielloze stad, verdeeld in vier sectoren gecontroleerd door de geallieerde machten, veranderde in een polyglot gebrabbel.
Het is in dit Wenen, met zijn negentiende-eeuwse gebouwen in puin, met de Donau gedegradeerd tot een beerput van lijken, waar de twijfelachtige moraliteit van wezens die uit afgrijzen tevoorschijn komen om hun weg te vinden op de zwarte markt.
Amerikaanse acteur Joseph Cotten als Holly Martins
GEHOUDEN EN GEHAAT
70 jaar zijn verstreken sinds de première van deze film die vandaag een van de grote juwelen van de Zevende Kunst is. Een klassieker die het Oostenrijkse publiek nog steeds met argwaan behandelt: het naoorlogse thema en de beelden van verwoesting zijn niet geheeld in een samenleving die streeft naar een schitterend imago.
Er zijn echter velen die in de voetsporen van deze legendarische film naar Wenen reizen. En geen van hen mist natuurlijk hun museum. ja er is een Derde Man Museum wat eerder is de privécollectie van Gerhard Strassgschwandtner, een fan die 2500 originele voorwerpen wist te verzamelen: van promotieposters in alle talen tot dezelfde projector die werd gebruikt voor zijn première in 1949, door tientallen documenten die de historische context uitleggen.
Carol Reed (links) in gesprek met Orson Welles tijdens het filmen in Wenen
SLIPPENDE ORSON WELLES
De Third Man-tour beslaat gemakkelijk identificeerbare plaatsen, daar werden enkele scènes gefilmd die het beeld van de stad hebben gemarkeerd. Vooral van de hand van die schitterende Orson Welles in de rol van Harry Lime.
Zijn eerste verschijning is al een les in het licht: verstopt op Schreyvogelstraat 8, vlakbij het huis waar Beethoven woonde , wordt een kat aan haar voeten gezet en pas als een dame een raam opent, licht haar gezicht nonchalant op en laat een cynische glimlach los.
Verdrietig en zielloos lijkt heel Wenen in de schaduw te staan, die een sombere sfeer uitstraalt. De lege straten, de natte kasseien, de altijd loden lucht. Dit is wat er gebeurt als Holly Martins (Joseph Cotten) naar Josefs Platz gaat op zoek naar haar grote vriend en de portier haar vertelt dat hij is overreden.
VAN DE HOOGTEN NAAR DE ONDERWERELD
“In Italië, in dertig jaar Borgia-overheersing, waren er oorlogen en moorden, maar ook Michelangelo, Leonardo en de Renaissance, terwijl ze in Zwitserland vijfhonderd jaar liefde, vrede en democratie hadden. En wat was het resultaat? de koekoeksklok ».
Excuseer de onnauwkeurigheid (de koekoeksklok is geen Zwitsers maar Duits), dit verbale duel tussen Harry en Holly is een van de meest sublieme momenten. Een dialoog die zich afspeelt in het reuzenrad Prater, van waaruit de mannen eruit zien als mieren.
Dan is er natuurlijk de gedenkwaardige ontsnapping door de riolen. Twintig scènes uit The Third Man zijn opgenomen in ondergronds Wenen met een netwerk van 2500 kilometer. Geen van hen kon trouwens rekenen op Orson Welles, die weigerde dat 'walgelijk' te doen.
Het bracht inderdaad de driehoekige kisten omhoog die naar de ingewanden leiden en waar tegenwoordig toeristen doorheen glijden op zoek naar de locaties van de film. Ja, u kunt een rondleiding krijgen door de riolen.
Het historische reuzenrad in Prater Park
EEN ULTIEME MUZIEK
Sentimenteel geassocieerd met de film is de eigenaardige melodie, op dezelfde manier als de mars van kolonel Bogey in The Bridge on the River Kwai. Een akoestische afdruk die we te danken hebben aan Anton Karas, een anonieme muzikant die zijn brood verdiende in een taverne in het 19e arrondissement.
Toen Carol Reed het hoorde op een avond na de schietpartij, hij wist dat dit de soundtrack moest zijn.
Word een hitparade op Britse en Amerikaanse radioprogramma's in de jaren 1950, tegenwoordig bestaan ze over de hele wereld om 400 versies van het zogenaamde Harry Lime Theme.
Daarvan zijn er bijna vijftig te horen in het Museum of The Third Man: daar hebben ze een jukebox met oa een optreden van de Beatles... en nog een van het Dynamic Duo.
Een van de scènes uit The Third Man
OOG, WAT IS SPOILER
Voor zijn dialogen, zijn beschrijving van sferen, zijn sinistere karakters, zijn uiteenzetting van spanning, intriges en melancholie, The Third Man, 80 jaar later, blijft de kracht van de anthologische werken van de cinema verspreiden.
En Wenen is dankzij deze film stil een van de best geportretteerde steden op het scherm. Het resultaat, in de grote begraafplaats van Zentralfriedhof, Het is door bioscoopbezoekers beschouwd als een van de beste in de geschiedenis.
Waar de grafmonumenten van Mozart, Brahms of Schubert zijn, is er eindelijk het definitieve afscheid van de charismatische Harry Lime.
The Third Man, een meesterwerk van film noir