Toen we aankwamen stilte overweldigde me en het kostte me een paar uur om te begrijpen waar het spel over ging: jij bent de pion en de natuur, de koningin van het bord.
De enige manier om te genieten? geef je over, stop met haasten op de plank hangen met dingen die je niet nodig hebt (als je erover nadenkt, er zijn er veel meer dan we denken) en focus op luisteren kijk, wees
Bij Juvet Landscape Hotel prestatie is niet nadenken waarom angst verdwijnt tussen populieren, appelbomen en hazelnootbomen; de wereld valt stil en het geluid van het bos explodeert, Het is waar wat ze zeggen: als je niet denkt, ben je echt aan het denken.
Ik verlaat de metafoor voor een tijdje en laten we naar de put gaan, dat Hier zijn we gekomen om te reizen: “Juvet Landschap is de eerste hotellandschap van Europa en het idee is om een ruimte te creëren waarin de moderne architectuur ontmoet de historische cultuur en natuur in zijn puurste staat”, vertelt ons Christopher Schönefeldm (chef en eigenaar) in a raar diner rond een enorme gedeelde tafel, na een dag te hebben doorgebracht (hij) vissen en paddenstoelen verzamelen. Op hout, zalm, wild en natuurwijnen; vers gesneden brandhout, bont voor de kou, kaarsen zonder goedkope boodschappen - alles is authentiek, dat soort authenticiteit dat is ver (heel ver) uit de handen van een interieurontwerper.
Juvet Landscape Hotel, Noorwegen.
de reis is al doordrenkt van liturgie: tussenstop in Amsterdam en vandaar naar de luchthaven van Allesund, mooie scène landing: De Atlantische weg, een van de meest spectaculaire wegen ter wereld, kronkelend door de zee, dikke groene rotsen en honderden eilanden aan de horizon met vragen. In het vliegtuig lijken vissers zonder veel zin om te kletsen de bemanning van goede zee, door Antonio Lucas: stilte, rode wijn en meer verleden dan toekomst. Ik kan me zo'n reis niet herinneren.
“Hoe de natuur ons vergoddelijkt met een paar vulgaire elementen! Geef me een goede gezondheid en één dag, en ik zal alle pracht en praal van keizers voor de gek houden."
Het is Ralph Waldo Emerson in Nature (uitgegeven door Nórdica Libros) en hier, in de laatste hoek van de stad Valldal, begint men te begrijpen dat misschien is het waar, dat we echt niet meer nodig hebben dan een goede gezondheid en een enkele dag. Christopher verzamelt wilde bloemen, paddenstoelen en kruiden, keuken gegrild met zijn zoon boven het vuur, diep in de sneeuw lopen, ze hebben geen haast. goede gezondheid en een enkele dag
We ontmoetten Juvet vanwege Ex Machina (Alex Garland, 2014).
We hebben Juvet leren kennen vanwege ex-machine, het geweldige debuut Alex Garland met Óscar Isaac en Alicia Vikander; niet veel later schoot hij Devs (alweer sciencefiction een beetje filosofisch) natuurlijk deze man houdt van het bos. In de film lijkt het hotel een droom en een droom is: hier we leven naar het geluid van de tijd en het is het weer dat regeert, een warme koffie voor de kou, wandelingen onder de sterren en de liederen van het water (zoals dat geweldige album dat Los Planetas net scoorde).
We verbleven in een landschapskamer met uitzicht op de rivier en de bergen, die zijn er ook huizen hangen aan de bomen en een 'schrijversdorp' waar ik me ons voorstel in een eindeloze winter, een stapel boeken en niets anders te doen dan te zijn. Reizen is dit ook. Reizen is ook elkaar leren kennen. We liepen rond de beek en luisterden naar het ruisen van het mos, wiskundige harmonie van wilde natuur, dat soort schoonheid dat past niet op een doek omdat het niet te tellen is. Er is geen dag dat ik me deze reis niet herinner. Geen enkele dag.