Juvet
Als ze me vragen hoe we de reizen organiseren, geloven ze het antwoord niet, maar het is waar: met Google Maps , een netwerk van goede dealers gastronomisch, mooie foto's om te razen en de bioscoop **(dus, to the beast) **.
Wat betreft het waarom, soms (zo vaak) is het een restaurant de boosdoener van de reis en anderen is het gewoon de schoonheid . graven of schoonheid als zodanig : zonder pretentie of excuses, schoonheid als de plot van het werk, zonder verder oponthoud (meer alibi's heeft het niet nodig).
Ibsen schreef (Noors, precies) dat “ schoonheid is de overeenkomst tussen inhoud en vorm "maar ik ben niet zo duidelijk over de vergelijking of dat" protestantse obsessie met harmonie omdat schoonheid ook in de gebroken en in elke prachtige onvolmaaktheid van de natuur zit; en ik kan me geen meer wilde, onvolmaakte en totemistische aard voorstellen dan... dat andere Noorwegen weg van het voor de hand liggende toerisme.
Noorwegen is niet de hemel (maar bijna)
Meer redenen? Fictie . Ik ben duidelijk dat reizen is een ontmoeting met de wereld maar het is ook een ontmoeting met jezelf , daarom is de boosdoener van de reservering zo vaak een fictief werk: een boek, een lied of een film.
In dit geval was de film voormalige machine , het speelfilmdebuut van Alex Garland (later deed hij Annihilation voor Netflix, nog een verontwaardiging) over de kunstmatige intelligentie en een dystopische toekomst waar androïden dromen van elektrische schapen en de dienstdoende Steve Jobs (enorme Oscar Isaac, met een Jackson Pollock thuis) woont en werkt op een podium dat niet echt kan zijn.
Bestaat zo'n plek? Je hebt gelijk, bestaat en is een hotel in the middle of nowhere.
DAG 1: DE ZEEMEEUWEN OVER LESUND
Een opmerking voor de route: deze 'roadtrip' bevindt zich in de de antipoden van backpacken en koortsachtig zwerven : geen avonturen om je kleinkinderen te vertellen en gevaar om elke hoek. Liever, kopjes warme koffie, fleece dekens, mooi ingerichte hutten , beschaafde hotels en Spotify-lijsten in CarPlay van de huurauto.
Eerste stop, Allesund . Met een kleine luchthaven bevolkt door Noorse zeilers (grootschalig visgebied) Ålesund is een klein stadje dat op een sprookje lijkt, mede doordat het bijna volledig is herbouwd, onder een Art Nouveau-architectuur , in 1904 na een verwoestende brand.
In Ålesund brengen passerende reizigers meestal hun dagen door boswandelingen, wandelpaden en om als uitvalsbasis te fungeren om de fjorden : Het is een geweldig idee. We kozen voor het Brosundet hotel om drie redenen: het is leuk, het is betaalbaar en het heeft kamers met uitzicht op de baai , maar de realiteit overtrof de verwachtingen omdat het ook een voorbeeldig ontbijt , fantastische filterkoffie en een enorme open haard die het hele gebouw draagt.
We hebben gegeten bij Polarbjörn omdat Michelin het voorstelde en ik dacht aan dat advies van Alfred Hitchcock: "Als je in Parijs fotografeert, laat de Eiffeltoren dan gezien worden". In Noorwegen moet je om wilde vis vragen : zalm, forel of kabeljauw.
DAG 2: ZO VEEL SCHOONHEID KAN NIET WAAR ZIJN
"Op een afgelegen plek in een afgelegen dorp in een afgelegen regio van Noorwegen"... Dat vertellen ze me en ik ben al binnen. Maar het is dat bovendien blijkt dat het de storytelling is van Juvet (waar de film is opgenomen) Guirlande en dat is ook een must-have hotel? ) gaat veel verder dan de decoratie: “het Juvet Hotel is de Europa's eerste landschapshotel en het idee is om een ruimte te creëren waar moderne architectuur historische cultuur en natuur in zijn puurste staat ontmoet”, vertelt hij Christopher Schönefeldm , chef-kok en eigenaar van deze ruimte die lijkt te zijn ontleend aan een droom tussen de liturgie en de stendhalazo.
Elke avond, in zijn eetkamer, alle gasten ontmoeten en dineren aan een gemeenschappelijke tafel : “Ik maak alleen gebruik van lokale leveranciers en we groeien ook een boomgaard op slechts vijf minuten van het hotel ; Daarom geniet ik elke dag het meest van het verzamelen van wilde bloemen, paddenstoelen en kruiden (samen met mijn zoon) en koken buiten, op de grill en boven het vuur midden in de natuur”.
We hadden een diner met twee Finnen en twee Noren -liever sieso's- voor een open haard en ik herinnerde me **waarom ik van gastronomie hou**: omdat het ons verbindt met de wereld.
Christopher Schönefeldm
DAG 3. HET IS TIJD VOOR FJORDEN
Laten we bekennen dat ik niet zo'n uitkijk ben (de auto stoppen en naar de horizon kijken terwijl een man uit Kyoto foto's maakt van Akane, die een beetje moe is van haar hoekje bij het Kyushu Instituut) maar dat kwam omdat Ik kende de standpunten niet die naar de Geiranger Fjord leiden, UNESCO werelderfgoed.
Met name de standpunten van Ørnesvingen en Utsikten, van waaruit de schoonheid bijna pijn doet (wat doet het pijn). Watervallen die van de besneeuwde bergen naar beneden tuimelen, honderdduizenden bomen rond het oker en olijfgroen vallen voor je ogen (en je hart) voor het kobalt en de indigo's van de zee ; de mist op de berg, paden uitgehouwen in steen en dat oergevoel dat je voelt je zo klein als je voor iets groots staat.
zijn ding is tocht door de fjord per elektrische boot, observeer hoe de tijd stilstaat, boek een kamer met uitzicht op de show (we deden het in de Hotel Union) en wees je volledig bewust van deze zekerheid: we zijn hier op doorreis en Uit dit leven haal je alleen liefde... en schoonheid.
Geirangerfjord