Gisteren en vandaag van Manilla
Bij het oversteken van Intramuros blijven de glazen wolkenkrabbers van Makati achter, een zakencentrum waar tegenwoordig de meeste bedrijvigheid in Manilla plaatsvindt. Voorbij zijn de vele wijken die deel uitmaken van **de grote metropool Manilla met zijn 16 miljoen inwoners en het lawaai, de chaos, de fascinatie** die zo'n stad oproept.
muren binnen, de kathedraal van Manilla begroet de bezoeker Kerk van San Agustín toont je zijn kunstcollectie en rondleiding 'Casa Manila' neemt je mee in de gebruiken en het leven van de late 19e eeuw , toen de Spanjaarden op het punt stonden de eilanden te verlaten en de Amerikanen om ze binnen te gaan.
Het verleden en heden van Manilla is te zien in zijn 'skyline'
HET WAS 1896...
Ondanks wat er in de achterhoede broeide, was Manilla levendiger dan ooit en de ontvanger van... de vele en gevarieerde invloeden die hem vanuit verre oorden bereikten.
Buggy's dwaalden door de stad. De spaarzaamheid van zijn draf was perfect voor het observeren van de straatpantomimes op straat, genaamd 'mojiganga's' en dat ze in hun vleugels in de vorm van kastelen voorstellingen maakten van veldslagen van 'Moren en Christenen' in ruil voor eten en drinken, terwijl ze op kleine podia of wangen gebouwd met bamboe, de poppenspelers reciteerden Los Infantes de Lara of de beroemde Filippijnse legende Ibong Adarna.
De deuren van de theaters zaten vol. Mannen in smoking en vrouwen in vloeiende pakken, sommige gemaakt van de ananasstof die destijds in Europa zo begeerd was, woonde de uitvoering van Doña Francisquita bij.
Sommige kinderen, die bloemen verkochten bij het licht van gaslantaarns, probeerden zich een weg te banen door de... bataljon verkopers die van alles een beetje verkopen, ensaimadas, 'suman' en 'espasol' (rijstsnoepjes met kokosmelk) en een afrodisiacum eendenei 'balut'.
In de verkoop van de felbegeerde producten en in de expressiviteit van de kinderen die rozen offerden, was er 100 jaar later in Manilla niets veranderd. Naar de saya' en de witte linnen broek, ze werden opgevolgd door cowboys. op straatmuziek, het werd vervangen door digitale spelers en autoradio's.
Buggy's zwierven door de stad
De officiële erfgenaam van de calesas was de yipni, leuke lokale bus, souvenir van de Amerikanen, versierd met eindeloze kralen, antennes en gekleurde lichten. Mix van zigeunerauto of reizende disco die schittert in het Filippijnse verkeer.
Intramuros blijft harmonie behouden ondanks de verwoestende passage van de Tweede Wereldoorlog. De straten zijn sierlijk omzoomd met 'bahays'-huizen in Filipijnse stijl. De onderste verdieping van steen en de eerste verdieping van hout met 'capiz' (parelmoer) ramen.
Het ommuurde Manilla, gebouwd door de Spanjaarden in 1571 aan de monding van de rivier de Pasig, werd beschouwd als een van de best bewaarde middeleeuwse steden.
De rivier was de slagader van de stad waar ze vandaan zeilden Dampen voor binnenlands vervoer die door de moerassen van Manilla binnenkwamen tot... lange schepen . Zonder wat weg te laten merkwaardige schuiten genaamd 'helmen' waarin hele families leefden gewijd aan het vervoer van goederen over de rivier en zijn estuaria.
In het oude Manilla waren er de Puerta Real, de universiteit van Santo Tomás, het stadhuis, de Ateneo en de beroemde bierstokerij van San Miguel, in de buurt van het Malacañán-paleis , residentie van Filippijnse presidenten.
De rivier was de belangrijkste verkeersader van de stad
En in elke hoek het standbeeld van een publieke figuur die zijn zandkorrel had gestoken in de constructie van het kosmopolitische Manilla, zoals Carlos IV of Miguel de Benavides, oprichter van de Universiteit van Santo Tomás.
HET JAAR LOOPT 2019
De betovering van de 19e-eeuwse baai van Manilla, met rijen kokospalmen eromheen en verankerde zeilboten, werd gemoderniseerd in een promenade van waaruit plezierjachten, koopvaardijschepen en banken te zien zijn (boot met bamboe stabilisatoren) van vissers.
De promenade is bezaaid met kiosken die voldoen aan de onverzadigbare Filippijnse wens om op elk moment een hap in de mond te hebben. De romantische lantaarns van Paseo Bulevar Dewey van weleer zijn omgetoverd tot nieuwsgierige lantaarnpalen van verschillende kleuren die de Boulevard Rojas . verlichten vanaf vandaag.
Getrouwe getuige van de revoluties, van de passies, van de geschiedenis van de eilanden, het Hotel Manila bekroont de baai . Sinds de geboorte meer dan een eeuw geleden is er weinig veranderd. Daar gaat het narra-hout dat het plafond en de trappen siert, de indrukwekkende kroonluchters en De geest van MacArthur's Meesteres die in het wit gekleed door de gangen loopt op zoek naar haar herinneringen, toen de generaal van het hotel zijn thuis maakte. De bekleding toont een ander ontwerp, maar de glamour van het hotel is hetzelfde ondanks dat de kleding van haar gasten anders is en de vintage koffers in praktische en rolkoffers zijn beland.
Zelfs vandaag de dag hoor je nog de draf van de koetsen
DE PINOY STIJL (FILIPINO STIJL) VERANDERT NIET
Heerlijke bizarre posters kondigden de ingang van panden aan, waar beignets en churros met chocolade Zij waren de specialiteit. Kleurrijk beschilderde metalen karren verkocht 'puto' en 'bibingka' (rijst- en meelsnoepjes). En daar gaan ze verder de deur van de kerk van San Agustín, de beschilderde metalen karren die ijs aanbieden.
Luister nog steeds naar draf van de buggy's die een tocht door Intramuros maken eindigend in het fort van Santiago, waar de nationale held gevangen zat José Rizal die uit het fort kwam om zijn laatste wandeling naar Luneta, het huidige Rizal Park, waar hij werd geëxecuteerd. Tegenwoordig herinnert een standbeeld in het park hem eraan en rond haar kinderen spelen basketbal met geïmproviseerde manden. In Luneta vinden ze plaats de massale gebeurtenissen in Manilla, of het nu concerten, politieke bijeenkomsten of spontane predikers zijn.
Als je je ogen sluit en de zachte bries voelt die uit de zee komt, kun je de akkoorden raden van de militaire band van de gouverneur die serenades speelt. **De Lunette van de 19e eeuw was het Londense Hyde Park of de Champs Elysées in Parijs. ** Een van de weinige plaatsen waar gemengde mestiezen en inheemse Filippino's.
De wandelaars droegen verschillende kleding
De kleding van de wandelaars was gevarieerd, ananaspakken voor dames of rokken met gekleurde strepen en geborduurde blouses. Donkere outfits met hoge hoeden, veelkleurige rokken en witte pakken haaienhuid voor mannen.
De lokale 'wagens' gingen voorbij aan de 'overwinningen' van de kooplieden of mestiezen. Klassieke noten in de geest van Reeves of Sousa gevulde Luneta, terwijl om de twee voor drie de "kus aan je hand" werd gehoord... Een kosmopolitische stad, vol leven. Moeilijk voor te stellen dat hij 11.000 mijl van New York en 8.000 mijl van Parijs verwijderd was.
Om 23.00 uur, de mannen die de 'tresillo' speelden speelden de laatste truc en de bijeenkomsten werden als voltooid beschouwd sterven op het ritme van een melancholische habanera. De voorbijgangers van Intramuros moesten vertrekken en de bewoners van de muren moesten naar binnen, voordat de klok in St. Augustine de avondklok sloeg, een uur voor middernacht.
In de ochtend de geur van 'kalachuchi' of van ' ylang-ylang' doordrongen van de lucht terwijl de zonnestralen worstelden om door de parelmoeren ramen te dringen en een een verleidelijke verlichting in de herenhuizen van die tijd.
Afbeelding van Manilla genomen tussen de jaren 1920 en 1930
De gordijnen waren van bruin katoen en elke stoel had een bepaalde legende over zijn oorsprong. Er was de monniksstoel, de luie... Ze waren gemaakt van gaas en hadden merkwaardige peddels als armen.
De plafonds van de kamers waren omzoomd een houten ornament genaamd 'la volada', want daar kwam de lucht binnen. En er was een merkwaardige kamer, 'de val', waar de bezoekers wachtten om goed ontvangen te worden. Als, de dame liet de sleep van de jurk in haar hand vallen en vandaar de merkwaardige naam.
Een balkon omringde het huis en diende om de hitte van de tropische nachten te verlichten, verlevendigd door het gezang van de 'toko' (zingende salamander) en het orkest van de kikkers.
De 'toko's' blijven de regen aankondigen, het goede weer en zelfs de liefde voorspellen; de 'ilang-ilang' parfumeert de lucht van Manilla; Y de manillens blijven pronken met hun gastvrijheid en hun witte glimlach die zelden vervaagt.
Tekening van de haven van Manilla gemaakt in 1885