Het overweldigende gevoel te weten dat je deel uitmaakt van de voedselketen
Gelukkig zullen velen niet voldoen aan de vereisten om deel uit te maken van deze exclusieve groep waarin al haar leden iets gemeen hebben: een haaienaanval in Australië hebben overleefd.
In 2011 was Dave Pearson aan het surfen bij Crowdy Head (New South Wales) toen een drie meter lange stierhaai naar hem uitviel en de surfplank en arm in zijn kaak brak terwijl deze hem onder water trok.
De hechtingen die zijn gebruikt om zijn arm weer op te bouwen, vormen een perfecte beet. ; een constante herinnering aan zo'n angstaanjagende ervaring.
Vandaag draagt hij op hen een trotse tatoeage van een haai en het woord overlevende (overlevende). Drie dagen na zijn aanval maakten verpleegsters al grapjes met hem en noemden hem 'haaienaas'.
Gelukkig zullen velen geen deel uitmaken van deze club
Aan het einde van diezelfde gang was Lisa Mondy, die ook net een aanval had gehad tijdens het wakeboarden.
In tegenstelling tot Pearson, nam Mondy zijn geluk nog erger, dus probeerde hij haar op te vrolijken door over het ongeluk te praten, zoals slechts twee mensen met zo'n trauma kunnen.
Dit is hoe Dave Pearson zich realiseerde dat zodra de reconstructies, operaties en rehabilitatie klaar zijn, Er zijn andere soorten gevolgen die niet in ziekenhuizen worden behandeld.
Vastbesloten er iets aan te doen en moe van alle haat die hij op sociale media kreeg (om te surfen bij zonsondergang, om haaiengebied te betreden...) besloten om The Bite Club op te richten.
Het doel is om slachtoffers van een aanslag en hun families ondersteunen, onderzoeken waar het medicijn niet meer voor werkt heel die andere wonden: de nachtmerries, de trauma's, de angst.
Het is een club waar leden hun ervaringen delen; maar uiteindelijk gaat hij verder dan de haaien, en wordt... een ruimte van kameraadschap, van zoeken naar betekenis voor iets zo willekeurigs dat had jou kunnen overkomen en niet met hen.
Dave Pearson-tatoeage
Het begin van de Bite Club was niet de gemakkelijkste. Stel je voor dat je in een ziekenhuisbed ligt als je wordt gebeld door een gek die beweert van... bijtclub …
nutsvoorzieningen de club is zo bekend bij de surf- en watersportfans dat, wanneer een aanval plaatsvindt, het meestal de familie of vrienden zijn die contact opnemen met Dave.
"Het besef dat je slechts een deel van de voedselketen bent, is op zijn zachtst gezegd behoorlijk ontmoedigend", zegt Dave Pearson.
En het is dat ondanks dat het nog steeds iets restant is en dat elk jaar sterven in Australië meer mensen door verdrinking (291 alleen al in 2017) dan door aanvallen van haaien, deze volgen eerste plaats op de paniekschaal.
Hoe dan ook, aanvallen komen vaker voor en de kustlijn van Byron Bay tot Port Macquarie verzamelt veel van de 78 incidenten geproduceerd in de afgelopen drie jaar, waarvan vijf met dodelijke afloop.
We weten het niet de mate waarin Spielberg toekomstige generaties traumatiseerde met Jaws, maar luister Overlevende accounts zijn veel groter dan fictie.
Een van de activiteiten die ze uitvoeren is duiken met haaien
Verhalen zoals die van de bodyboarder Dale Carr , die om zich van een haai te bevrijden, zijn vinger in zijn oog moest steken; Golf van Bruce Lucas , toen hij door de impact van de haai in de lucht sprong. Ze zijn het er allemaal over eens dat ze het zich herinneren alsof een auto hen had aangereden.
De drie, samen met Pearson, ze zijn terug het water ingegaan, zelfs op hetzelfde strand waar ze werden aangevallen.
De rol van Bite Club is de sleutel geweest in dit verzoeningsproces en, in tegenstelling tot wat men zou denken, veel van haar leden ze willen niet dat er willekeurig op haaien wordt gejaagd.
"We proberen te begrijpen" waarom zijn er opeens zoveel haaien op onze stranden. We informeren ons en werken actief samen met de wetenschappelijke gemeenschap”, legt Pearson uit.
Naast het vertellen van zijn verhaal “honderden keren”, de surfer maakt gebruik van de aandacht van zijn luisteraars om te praten over het verminderen van het risico op een aanval, stroming in de zee, enz.
Zijn inspirerende verhaal heeft ertoe geleid dat hij door het hele land lezingen heeft gegeven, evenals: om samen te werken met de Australische regering om de behandeling van slachtoffers op te schalen van aanvallen.
Feit is vreemder dan fictie van Spielberg
“Ik ben trots op wat we hebben bereikt. Ik begon Bite Club gewoon als een ruimte waar wij, overlevenden, konden praten over hoe we ons voelden, zonder aangevallen of belachelijk gemaakt te worden en nu werken we samen met de universiteit en de GGZ om tot een plan te komen.”
Naast elkaar ontmoeten om te praten, doen clubleden activiteiten zoals duiken met haaien in het Manly Beach Aquarium of bloed doneren bij Rode Kruis-campagnes.
Surfers, duikers, triatleten, zwemmers en zelfs vaders en moeders wiens kinderen er niet meer zijn. Overlevenden die, ondanks hun getekende huid, vrede hebben kunnen sluiten met de oceaan en, voor het grootste deel, met de haaien. Zijn ergste verwondingen blijven onzichtbaar, maar dat is waar lid zijn van de Bite Club zinvol is.