Herinneringen aan het Erasmusjaar
(Originele versie in het Spaans ) We nemen voortdurend beslissingen. Sommigen van hen zijn cruciale anderen, gewoon gewoon. Sommige bepalen onze nabije toekomst, terwijl andere ons heden bepalen. maar dan, er zijn er die ons leven kunnen veranderen . Erasmus is een van hen en degenen die de ervaring hebben meegemaakt weten waar ik het over heb.
Het begint allemaal met een bestemming, een enkeltje en een koffer vol hoop en verwachtingen, maar ook met angst, twijfel en onzekerheid. Met het gevoel een grens te overschrijden naar een nieuwe horizon.
Jaren later, en met achterlating van de nostalgie van de vreugde die het brengt om herinneringen op te halen, kan ik luid en duidelijk zeggen dat ik me niet vergis. Dat elke dag die ik daar doorbracht helemaal niet was zoals ik dacht dat het zou zijn. Dat elke persoon die ik ontmoette, totaal anders was dan ik me eerst had voorgesteld. Ze waren in feite veel beter.
Ik verliet het huis met duizend redenen om mijn vertrek te rechtvaardigen en kwam terug met een miljoen redenen om te blijven? . Ik ging weg omdat ik een plek in de wereld voor mezelf wilde vinden en kwam terug met een gezin dat werd geboren binnen de vier muren die ik al snel thuis begon te noemen.
Wie had gedacht dat ik zou slapen in treinstations, luchthavens en zelfs vaporetto's. Dat we zouden moeten dineren in de gangen van onze slaapzalen omdat we niet allemaal op dezelfde plek konden passen. Dat het het eerste jaar in mijn leven zou zijn waarin ik niet wilde dat de zomer zou komen.
Als Erasmusstudent je ontdekt al snel dat alle stereotypen waar zijn , te beginnen met bureaucratie: een nieuwe mobiele telefoon, een bankrekening, een universiteits-ID en de twee meest gehate woorden ooit: "Leerovereenkomst", de moeilijke taak van het valideren van opdrachten.
Je zou in een appartement of een studentenhuis kunnen wonen, naar de les gaan of ze overslaan, je eigen maaltijden koken of iemand vinden die graag in de keuken staat. Sommigen leren de taal terwijl anderen thuiskomen met een accent dat meer lijkt op hun buitenlandse kamergenoot dan op het land waarin ze zich bevinden . Sommigen vinden liefde elke nacht en één nacht, sommigen vinden de liefde van hun leven.
Maar als er iets is voor alle Erasmusstudenten, dan is het het feest. Wie herinnert zich niet die kleine kaartjes met de letters ESN? De sleutel om de deuren van elke club te openen. Ja het is waar. En het valt niet te ontkennen: Erasmusstudenten gaan bijna elke avond uit . Er zijn momenten waarop de gedachte om thuis te blijven om van een rustige nacht te genieten misschien bij hen opkomt, maar dan rijst altijd de vraag: wat als deze van alle nachten de meest opwindende van allemaal blijkt te zijn?
Beste ouders, we geven het toe: jullie dachten dat we naar school gingen, maar de echte reden dat we om 7 uur opstonden was niet omdat we net wakker waren... Er is ook de mythe dat het makkelijker is om een goed cijfer te halen in het buitenland en, het is meestal zo. Hoewel, Ik zag een behoorlijk deel van mijn medestudenten zich wijden aan de inhoud van hun boeken om het mogelijk te maken.
Dus, wat is er te doen als Erasmusstudent als het feest voorbij is? Nou, een van de beste dingen in het leven. Reis. Doorkruis Polen van noord naar zuid, ontdek Amsterdam op de fiets, knal het Oktoberfest in München, vier een chocoladefeest in Brussel, rijd door Italië of kijk naar de zonsondergang in de Seine.
Zoveel herinneringen, zoveel momenten ... tien maanden die zo intens zijn als het leven zelf en waarin alles groter lijkt en alles sterker wordt gevoeld dan gewoonlijk.
Tien maanden waarin je echt leert dat je vrienden de familie zijn die je mag kiezen . Dat je twintiger jaren maar één keer voorkomt en dat ze een te korte tijd zijn om vol wroeging of spijt te zijn, maar dat ze tegelijkertijd lang genoeg zijn om een kater te doorstaan, om te vullen met heerlijke en zoete ontbijtjes, om te beseffen dat strijken niet nodig is en dat een schema overschat wordt.
Dan, op een dag, verbaas je jezelf terwijl je door de straten van je nieuwe stad loopt zonder richting, naast de mensen die een essentieel onderdeel van je leven worden en besef je dat je thuis niet meer hoeft te missen, want dit is precies waar je thuishoort .
En hoeveel jaren er ook verstrijken, hoeveel steden je ook hebt bezocht, geen enkele zal ooit te vergelijken zijn met de stad waar je woonde als Erasmusstudent.
Wat je vandaag bent, komt allemaal door dat moment in je leven. Alle wegen leiden naar dat plein, naar die oude schoolbar, naar dat metrostation... Als je momenteel de ervaring beleeft, maakt het niet uit waar je vandaan komt of waar je naartoe gaat. Geniet er gewoon van. Dit is jouw moment om enkele van de beste herinneringen van je leven te creëren.
Gelukkig Erasmus.