De Ebro-delta registreert het grootste aantal kalveren in haar geschiedenis.
De flamingo is een zeer unieke soort en zeer gevoelig voor klimaatverandering . De Ebro-delta is het enige wetland in Catalonië en een van de weinige in de Middellandse Zee waar de soort zich regelmatig voortplant, zozeer zelfs dat het elk jaar gebeurt.
Sinds mei hebben zich hier ongeveer 4.303 paar flamingo's voortgeplant, met name in het natuurpark Punta de Banya. **Een historisch getal sinds de oprichting in 1992. **
De telling, die in juli tweemaal werd uitgevoerd door de RPAS-eenheid van het Forest Agents Corps**, registreerde tot 3.260 kuikens die al vliegen of zullen vliegen over de Middellandse Zee**, van Turkije naar Portugal en van Frankrijk naar Algerije , zoals uitgelegd aan Traveller.es in het beschermings- en onderzoeksgebied van het natuurpark Ebro Delta.
Het aantal kuikens dat vooruit komt is nooit 100%, maar in 2020 was het aantal het absolute maximum van de hele historische reeks. Sinds 2006 is er een opwaartse trend ingezet in het gebied, gelegen in de gemeente Sant Carles de la Ràpita, met een historisch maximum van 3.139 paren in 2009.
Het was in 2013 toen de paringen stopten met groeien, en gedurende vier opeenvolgende jaren waren de cijfers omgekeerd, dat wil zeggen minder dan 1.000 paar flamingo's per jaar. Dit was te wijten aan problemen met meeuwen en vossen, de gevaarlijkste roofdieren voor de soort. **Meer uitgebreide bescherming in de afgelopen jaren heeft het tij weer gekeerd. **
De redenen voor deze historische figuur zijn divers, en hoewel het lijkt alsof de opsluiting er iets mee te maken heeft**, zeggen de experts het tegenovergestelde**. "De opsluiting en de opsluiting hebben geen enkele invloed gehad, aangezien het gebied waar ze zich voortplanten een reservaat is en de toegang van het publiek zeer beperkt is (alleen personeel verbonden aan de zoutvlakten en wetenschappelijk personeel)", legt Antoni Curco uit aan Traveler.es, lid van het beschermings- en onderzoeksgebied van het natuurpark Ebro Delta.
Om het fokken van de flamingo succesvol te laten zijn, moet de plaats kalm en beschermd zijn , en dat de kolonie zich kan vestigen en er geen gevaar is van andere landroofdieren zoals vossen of dassen. Daarnaast moeten ze voedsel hebben, het gebied hiervoor moet weinig begroeiing en een hoog zoutgehalte hebben, bijvoorbeeld zoutpannen of endorische lagunes.
“Er zijn verschillende factoren die de reproductie van flamenco beïnvloeden. Enerzijds zijn er lokale factoren in de Delta (meteorologie, zorgen voor bescherming tegen menselijke verstoringen en landroofdieren, voldoende voedsel...). Er zijn ook externe factoren, aangezien: de flamingo's van de westelijke Middellandse Zee vormen een enkele populatie en kunnen zich overal in dit gebied voortplanten , zodat alle positieve en negatieve ecologische factoren die in deze regio voorkomen de ontwikkeling van de broedkolonie in de Ebro-delta kunnen beïnvloeden”, vult Antoni aan.
In die zin is het rinkelen van de soort, dat meestal elk jaar in de maand juli wordt gedaan en waarbij zo'n 250 mensen in het park betrokken zijn, het is niet uitgevoerd vanwege de gezondheidscrisis . Deze activiteit is essentieel om de soort te bestuderen en wordt samen met de Mediterraan en West-Afrikaans Greater Flamingo Network , een entiteit waarbij zeven landen van het Middellandse-Zeegebied betrokken zijn, van Mauritanië tot Turkije.
Tot 2020 zijn er zo'n 4.370 flamingo-exemplaren geringd, waardoor ze in 14 landen zoals Frankrijk, Spanje of Italië kunnen worden waargenomen. Dit jaar moesten de foto's en observaties vanuit de lucht worden gemaakt, maar toch hebben ze geresulteerd in een van de beste gegevens in de geschiedenis.