Waarschuwing: zo rustig zal het niet zijn
Kies een weekend. Carnavalsweekends zijn twee plus één fooi. De eerste omvat een vrijdag waarop de groepen de finale betwisten in het Falla Theater (dit jaar valt het op 8 februari) en een zaterdag die het oude deel van de stad vult met vermomde mensen, dichter bij de 20 jaar dan bij de 30. , en die eigenlijk drinkt en aarzelt. Het volgende weekend is het tijd om de groepen op straat te zien, illegaal -degenen die niet deelnemen aan de officiële wedstrijd- of niet. En er is een derde, het carnaval van de kruiken (koppig zou de vertaling zijn), dat bijna uitsluitend Cadiz op zondag van de volgende week samenbrengt, met meer carnaval op straat.
Kostuums dragen. Als je op 9 februari in Cádiz bent, zul je je vreemd voelen als je niet verkleed bent. De rest van de dagen, als je een kostuum draagt, is dat waarschijnlijk omdat je iets gaat zingen. Terwijl op Tenerife het populair is om je te verkleden als iets met borsten en in Las Palmas glitter en pailletten, in Cádiz is het heel goed gezien om iets anders te veranderen wat je thuis of in de winkel van alles vindt op honderd . En kom in de rol. Het is de juiste plek om je als smurf te verkleden en smurf de smurf alle smurfen.
Slaap. Slaap Het is niet essentieel op het carnaval van Cadiz, maar als je erop staat, moet je zeker naar El Puerto de Santa María . Het is waar er nog kamers zijn tegen een redelijke prijs (vanaf 80 euro voor een tweepersoonskamer) en het is goed verbonden met de stad, vooral met de veerboot op de heenweg en met de taxi op de terugweg. Het stoombootje was een schip dat al sinds 1929 die reis maakte -die in Cadiz niet zo oud is-, maar een paar jaar geleden zonk op een van de reizen lijkt het uit liefde voor het carnaval en om de groepen aan te bieden een thema om eeuwenlang te zingen.
Wees begrepen. In tegenstelling tot wat je zou vermoeden, is Cadiz geen dialect, het is een accent. Er is dus geen handleiding. Gebruik de context en de handen om iets te weten te komen. Als je het doorhebt, bereid je dan voor op de geografische differentiële feiten hier. **Zoals te horen krijgen dat er ergens in de buurt van de arena is (die al tientallen jaren niet meer bestaat) **, te horen krijgen dat ze naar Cádiz gaan als je in Cádiz bent (Cádiz of "Cadi, Cadi" is alleen het historische deel) of dat als je naar de haven vraagt, ze je naar El Puerto de Santa María sturen, omdat hier de haven voor schepen een dok wordt genoemd.
torens: De beste manier om een idee te krijgen van de stad en zie ze allemaal als kleine vermomde mieren is om de toren van de kathedraal te beklimmen. Op deze data zijn de daken gevuld met waslijnen met kostuums in een parallel wascarnaval. Als je geluk hebt en een vriend maakt met een toren, is het effect nog beter. En zo niet, probeer dan de Torre Tavira, waar je heel Cádiz in een omgekeerde spiegel kunt zien.
De wijngaard. Het is de buurt waar de actie is. Zelfde te veel. De omliggende straten zijn een goede plek om groepen te zien, maar je loopt het risico vast te komen te zitten in een zwart gat tussen de garnalenomeletten in El Faro en de stierenvechttaverne Casa Manteca, waar het typische product pure kunst is en non-stop grappen.
** De nieuwe Parador .** Dit jaar hebben ze de Parador de Cádiz gerenoveerd. Alsof dat nog niet genoeg is, heeft het uitzicht vanaf de terrassen van de twee forten en het strand van Caleta een moderne sfeer toegevoegd op basis van glas, hout, marmer en staal. Het neemt je mee uit het negentiende-eeuwse Cádiz en een beetje gechipt om in een andere 21e eeuw te komen is dat ook niet slecht. Dit jaar kom je niet, kijk of je nu reserveert voor de volgende kermis.
De Caletta. Nu spelen de dames geen bingo, het zomerkenmerk van wat wel eens het mooiste stadsstrand van Spanje zou kunnen zijn, met toestemming van La Concha de Donosti. Maar de boten zijn er nog. En de zonsondergang tussen de twee forten.
Dus?
Groeperingen. Om te weten waar het thema van carnavalsgroepen over gaat, hoef je alleen maar een couplet te leren dat dat kwam zeggen de chirigota is lachen, de comparsa is emotie en het koor is een heleboel mensen . Nou, dat, je telt hoeveel mensen er zingen en je weet wat ze zijn. Er zijn ook de kwartetten (van 3 tot 5 personen, don't ask) en de ballads: een enkele man die de rol speelt van de blinde die ballads zong, maar met meer grappen en minder grootsheid.
tablao's. Degenen die deelnemen aan de wedstrijd zingen in tablaos door de hele stad. Koop iets om van te snacken, iets anders om het in te weken en verdien Cadiz-punten door ruimte voor jezelf te maken in de menigte om het van dichtbij te zien zonder te ellebogen en zonder dat je drankje naar je wordt gegooid.
Eten. Hoewel het mogelijk is dat in carnavalsweekenden de koning de boterham is, je kunt ook garnalentortilla's, garnalenkegels eten of, als je in El Puerto bent en ze maken ze nog steeds, de garnalentortilla's in een kegel bij Ángel León in Aponiente, twee in één. Kenmerkend voor het carnaval zijn de zee-egels en de oesters. Ze worden verkocht door spontane vissers met kraampjes in de buurt van de bars in de wijk La Viña of de markt. Om te controleren of ze echt vers zijn, hoef je alleen maar te kijken of de man die de egels opent nog het duikpak aan heeft en hoeveel er druppelt.
Cultuur. In uw stad bestaat de populaire cultuur waarschijnlijk uit flesavonden die zijn gekruid met liefde voor straatmeubilair. In Cádiz komen de kinderen samen om te repeteren of naar de groepen te kijken. Ik ben in het kippenhok van de Falla geweest en luisterde naar de Selu met een kind-jeugd respect Ik heb niet meer gezien sinds ik mijn eerste communie deed.
Carnaval ins en outs. De eerste stap is om de tekst van Carnaval een beetje te begrijpen. De straatgroepen verkopen de libretto's zodat je verrast zult zijn over wat er gaat van wat je had begrepen tot wat ze zongen. En dan al, als de roeping naar je toe komt, kun je proberen je kennis op internet uit te breiden . Op ondacadiz.es en cadiz.es kun je de optredens dagelijks live volgen. En op de forums wonen de taarten tussen volgers bij. Enkele van de meest doordrongen van Razón zijn die van comparsista Juan Carlos Aragón, die meestal bijdraagt om het feest een beetje in vuur en vlam te zetten voordat het begint. Om een idee te krijgen schreef hij een paar jaar geleden “Carnaval zonder achternamen. Een grote kunst voor een selecte menigte' en dit jaar publiceert hij 'Het naamloze carnaval. Noch de kunst is groter, noch het gepeupel' waarin hij zich terugtrekt op basis van collega's.
De Selu. Voor het geval het nog niet helemaal duidelijk was, in Cádiz is carnaval dit: