panelen
Het feest van Allerheiligen is een tijd om onthoud degenen die er niet meer zijn , vul de begraafplaatsen met bloemen en voel me dichter dan ooit bij al onze overledenen. Maar bovenal is het een dag om te vieren met de familie, heilige botten te eten, beignets of panellets te eten en kastanjes te roosteren. Ja, KASTANJES (en niet zo veel pompoenen). Laat de tradities beginnen.
GALICIA: SAMAIN
Galiciërs vieren geen Halloween, ze vieren het Samain (Samhain), een oude traditie die door de Kelten werd herdacht lang voordat de Angelsaksische Halloween de wereld overnam. De Kelten vierden het in de nacht van 31 oktober, toen het oogstseizoen ten einde liep en het "Keltische Nieuwjaar" begon, dat de ingang markeerde van een donkerder seizoen. Gedurende de nacht van Samain verdwijnt de grens tussen de wereld van de levenden en de wereld van de doden.
De traditie vraagt om het versieren van huizen met groteske ornamenten en het leegmaken van pompoenen om kaarsen in te zetten (voorheen werd het gedaan met schedels en later met rapen) om boze geesten weg te jagen; of verkleed je als een van hen met huiden en dierenkoppen zodat ze voorbij komen.
Tegenwoordig gaan gezinnen in veel Galicische dorpen eropuit 's nachts naar begraafplaatsen om bij kaarslicht tot de zielen van de doden te bidden . De vrouwen brengen die dag door met het schoonmaken van de stenen van het heilige veld en het leggen van bloemen om alles klaar te hebben voor de nacht. In Samaín is het ook heel typisch om de tovenaar , een ontmoeting tussen vrienden en familie waar kastanjes worden geroosterd en verhalen worden verteld bij het vuur.
In Galicië leven ze de nacht van Samaín
CANARISCHE EILANDEN: DE NACHT VAN DE FINAOS
Volgens de traditie vieren de Canariërs de nacht van de Finaos, een traditie die ervoor zorgt dat alle leden van de familie thuis samenkomen om hun finans, dat wil zeggen hun doden, te herdenken. Meestal de moeder of de grootmoeder vertelt verhalen, anekdotes en grappen over alle overledenen in de familie . In die familiereünie is er geen gebrek een goede snack met de vruchten van dit seizoen: pijnboompitten, walnoten, appels, geroosterde kastanjes en amandelen bij zoete wijn , anijs en honing rum (om op te warmen) .
Na een tijdje, deze traditie is de straat opgegaan en de steden vieren de nacht van de financiers met muziek, dans en een enorm vreugdevuur. Zo heeft Las Palmas de Gran Canaria dit jaar een avond van de Finaos voorbereid vol klassieke muziek-, dans- en theatershows die worden omschreven als een "lied tot leven na de dood".
In sommige steden van Gran Canaria , zoals San Mateo, San Nicolás, Ingenio, Valsequillo of Teror, is het nog steeds mogelijk om te zien de ranches van zielen die langs de huizen lopen en spelen met gitaren, drums en tamboerijnen en geld inzamelen dat ze later aan de kerk geven om missen te vieren voor de overledenen.
Beter kastanjes dan pompoenen
CATALONI: DE CASTANYADA
De Nacht van de Heiligen in Catalonië is synoniem met Castanyada. Dit festival dat dateert uit de 18e eeuw heeft een grote hoofdrolspeler: de geroosterde kastanje. Naast het eren van de doden, Catalanen vieren op deze manier het herfstseizoen. De oorsprong ervan is gerelateerd aan een oud begrafenisritueel waarbij families zich rond de tafel verzamelden om hun overledene te gedenken terwijl ze typisch herfstfruit aten zoals kastanjes en gegrilde zoete aardappelen, samen met snoepjes zoals gekonfijt fruit en panelen .
Deze heerlijke snoepjes gemaakt van marsepein en bedekt met tandwielen (er zijn ook kokos, koffie en chocolade) gedurende deze dagen staan de ramen van Catalaanse patisserieën vol. Het typische drankje dat erbij hoort: a zoete muskaatwijn
Dit festival is verwant aan personages zoals de campaners, die zich, nadat ze zich volstopten met kastanjes en snoepjes om zich met energie op te laden, de hele nacht de kerkklokken luidden ter nagedachtenis aan de overledene. Een andere hoofdrolspeler van deze festiviteiten is de figuur van de castanyera , een oudere vrouw met een hoofddoek die warme geroosterde kastanjes in krantenpapier verkoopt. Dit festival wordt ook gevierd in andere delen van Spanje, zoals Valencia, de Balearen en Aragón.
De heerlijke Panellets
BASKENLAND: GAZTAÑARRE EGUNA
Spreken over het Allerheiligenfeest in Baskenland is het doen Gaztañerre Eguna , dat wil zeggen, het feest van de geroosterde kastanje. Het is een gastronomische traditie waarin familie en vrienden samenkomen om een snackdiner te vieren dat ze niet mogen missen slakken in saus, motokil (een deeg gemaakt met maïsmeel), en geroosterde kastanjes als toetje , en diep geworteld in het lager gelegen deel van de rivier de Deba, in gemeenten zoals Eibar, Ermua of Soraluze (in Guipúzcoa).
Vroeger mochten alleen mannen dit feest vieren, maar tegenwoordig is er (gelukkig) geen onderscheid tussen de seksen. Natuurlijk wordt er nu niet thuis gegeten, maar mensen gaan naar de restaurants van de stad om dit eerbetoon te brengen ter nagedachtenis aan hun overledene.
CADIZ: HET FESTIVAL VAN TOSANTOS
De inwoners van Cadiz brengen hun specifieke carnaval naar de markt tijdens hun Tosantos-festival. Het merkwaardige is dat het hier niet alleen de mensen zijn die zich verkleden, maar ook de dieren en groenten van de markt. Wees niet verbaasd om een biggetje gekleed in een pruik en kettingen of het hoofd van een lachende vis met een hoed te zien.
Op deze data nemen meer dan 80 kraampjes van de markten Central en Virgen del Rosario deel aan de Exornos-wedstrijd voor de gemeentelijke marktkraam, waarbij komische scènes worden nagebootst met poppen gemaakt van fruit, groenten, vlees, vis en noten die politici en figuren vertegenwoordigen (en bekritiseren) van de Spaanse samenleving. Het festival wordt compleet gemaakt met muziekoptredens, shows, congressen en proeverijen. Herfstfruit zoals kastanjes of walnoten, of zoetigheden zoals santo-botten en met cider gevulde beignets.
Een kermis op de markt
BEGGAR (JAÉN) : PAP OM DE SLOTEN TE SLUITEN
Op Allerheiligen doen de inwoners van Begígar iets heel merkwaardigs: Ze gaan de straat op met potten vol pap om de sloten van de huizen te bedekken. De traditie zegt dat op deze manier de boze geesten van de huizen worden afgeschrikt. Het is ook gebruikelijk om tortilla's met chocolade te eten, olielampen in huizen te plaatsen om het pad van de doden te leiden en de overledene op het kerkhof te eren.
EXTREMADURA: DAG VAN DE JAS
Halloween komt eraan en Extremaduranen laten geen gelegenheid voorbijgaan om naar het platteland te gaan om plezier te hebben op hun bekende Chaquetía-dag. Jongeren en kinderen zijn de hoofdrolspelers. Geladen met kastanjes, walnoten, amandelen, vijgen, granaatappels, kweeperen, appels en wat zelfgemaakte zoetigheden zoals kweeperenjam, cakes of ballen, ontmoeten de kinderen vrienden in de bergen om zich te amuseren.
Volgens de traditie, terwijl de ouderen zich verzamelden rond een goede migas of pap, gingen de kinderen de dag ervoor door de straten van de stad om de buren te vragen naar de herfstvruchten die deze populaire snack zullen vormen. De kleintjes zingen dingen als "Tante, tante, geef me de chiquitía, anders ben je mijn tante niet" of "Tante la chaquetía, de kippen van mijn tante, sommigen zingen en anderen tjilpen, en anderen vragen om gekookte kastanjes!". Deze traditie wordt nog steeds in stand gehouden in steden als Zafra, Torreorgaz, Mérida of Puebla de Alcocer onder vele anderen. Momenteel is het werk van de scholen essentieel, zodat deze voorouderlijke gewoonte niet verloren gaat.
MARO, NERJA (MÁLAGA) : MAROWEEN
In het kleine district Maro vieren ze hetzelfde Halloween-weekend als hun Chestnut and Roasted Sweet Potato Festival - helemaal geen pompoenen. Van het een kwam het ander en de twee partijen waren gemengd, waardoor in 2009 het unieke Maroween ontstond. Een gastronomisch en traditioneel evenement dat zich vermengt met heksen en monsters die iedereen die elkaar kruist terroriseert. Voor deze data vieren ze ook een traditionele ambachts- en gastronomiemarkt en dit jaar presenteren ze als nieuwigheid een gruwelijke Passage of Terror. Iedereen beeft!
Dat klopt Maroween
SORIA: BÉCQUER EN ZIJN BERG VAN LAS ANIMAS
In de nacht van de doden brengt Sorianos hulde aan Gustavo Adolfo Bécquer en een van zijn bekende horrorlegendes, de Monte de las Ánimas, waarvan de etappe een berg is die in Soria bestaat. Elke nacht van 31 oktober verzamelen gigantische poppen, skeletten, middeleeuwse banieren, tempeliers en andere geesten zich in de straten van de stad met het enige licht van fakkels en olielampen.
De stenen brug is uw bestemming, waar de Monte de las Ánimas is geboren en waar Het lezen van deze angstaanjagende legende vindt plaats in het vuur van een vreugdevuur. Later, met de sintels van het vreugdevuur, wordt een deken van sintels gecreëerd waar de dappersten op blote voeten doorheen zullen gaan. Als finishing touch wordt een uitvoering van papieren lantaarns met woorden uit de legende de lucht in geschoten.
Voor wie meer wil, zeven kilometer van Soria, in garray , een Samaín-ritus uitvoeren, een Keltiberische ceremonie ter nagedachtenis aan de overledenen en voorouders. En in Tagueco , elke ochtend van 1 november vieren ze het ritueel van de Ánimas, dat dateert uit de Middeleeuwen. Het is een sombere processie onder leiding van een priester en twee groepen, de een getrouwd en de ander vrijgezel, die het lied van de zielen zingen. Het einde van de processie wordt gemarkeerd door enkele klokken, waarop de inwoners van de stad hun laarzen aandoen met gebak en wijn.
Beignets
ALCALÁ DE HENARES (MADRID) : DON JUAN TENOR
De stad Alcalá de Henares in Madrid brengt op 31 oktober elke avond duizenden mensen samen. De reden: de vertegenwoordiging van José Zorrilla's werk "Don Juan Tenorio" in de boomgaard van het aartsbisschoppelijk paleis. Sinds 2002 is het uitgeroepen tot Festival van Regionaal Toeristisch Belang en wordt het buiten opgevoerd in vijf verschillende ruimtes die door het interieur van het hotel, het plein, het klooster, het huis van Don Juan en de begraafplaats lopen (we kennen de verdeling van dit jaar al, u kan het hier controleren).
Het werk van Zorrilla is tijdens deze festiviteiten ook te zien in andere theaters van Madrid, een perfect plan om de typische windbeignets en heiligenbotten te begeleiden (in de Nunos Pastry Shop zijn ze meesters in het experimenteren met deze gastronomische hoogstandjes).
CANTABRIA: NOCHI DE GEZEGD
Net als in Galicië is de Nacht van de Doden in Cantabrië nauw verbonden met de Keltische traditie van samui . Als je ten volle van je festiviteiten wilt genieten, moet je weten wat de spreuken (grote vreugdevuren), de parade van de gast (een processie van zielen in pijn), de Guajonas (een dunne oude vrouw met een enkele tand die het bloed van kinderen zuigt), de Zon van de Doden (wanneer de doden worden opgewekt), de wratten (de verlichte pompoenen) of de Magosta's (proeverijen van geroosterde kastanjes en zoete cider) .
Botten van Santo, een verleiding.
* Bijgewerkt en gepubliceerd op 30.10.2015