Er gaat niets boven het hart van het eiland om de andere kant te ontdekken
De diversiteit van Ibiza Het is niet zomaar een slogan van toeristengidsen. Het eiland verbergt nog steeds geheime hoekjes, ver van het massatoerisme, stranden en feesten, waarmee je in een paar kilometer van 100 naar 0 kunt gaan.
We hebben maar een roadtrip van 30 minuten nodig om van de maalstroom van strandclubs en luxe boetieks naar de meest absolute rust, en de laatste trends in elektronische muziek op het geluid van de chichara's en het gezang van de hanen.
Als een tijdmachine gaan we gebruiken een van de modernste auto's op de markt, een Smart Fortwo cabrio, 100% elektrisch, dus: 0 vervuilende uitstoot en stille circulatie . je kunt er een krijgen in de Hotel Ushuaia Beach van Ibiza, dat de uitdaging van duurzame mobiliteit aangaat. Dit innovatieve hotel, tempel van de nieuwste trends in elektronische en dansmuziek, heeft dit jaar een vloot 25 slimme elektrische.
Dalt-Vila
OMGEVING IBIZA
Aan het stuur van een van deze tweezitters en met volledig opgeladen accu's, dat geeft ons een bereik van ongeveer 150 of 160 km , gingen we op zoek naar andere landschappen op een ander Ibiza.
We verlaten het bruisende Platja d'en Bossa en nemen de ringweg van de hoofdstad, de E-20 , die begint op de naburige luchthaven.
Op deze weg, slechts acht kilometer lang, de motorrijder Valentino Rossi, Als regelmatige bezoeker van het eiland waar hij een huis heeft, maakte hij ooit grapjes over het organiseren van een 'Ibiza Grand Prix'.
Het is ondenkbaar dat op deze snelweg, zelfs als het een dubbele rijstrook is, er geen competitie wordt gehouden vanwege de tunnels, cementmedianen en andere elementen die niet erg compatibel zijn met de veiligheid van een motorrace, maar het is erg handig voor stroomlijnen van het verkeer en distribueren naar voertuigen die naar de verschillende punten van het eiland gaan. Ook, vanaf hier en rijdend naar het oosten is er een spectaculair uitzicht op Dalt Vila , het oude gedeelte van Ibiza-stad.
Na ongeveer zes kilometer nemen we de afslag naar Sant Antoni de Portmany (San Antonio) en bij de rotonde waar we uitkomen gaan we noordwaarts langs de C-731.
Dalt-Vila
De bewegwijzering op deze weg is goed, niet voor niets is deze bedoeld voor bezoekers en bewoners van over de hele wereld.
De eerste kilometers zijn niet alleen erg druk met het verkeer, maar ook niet erg aantrekkelijk: veel rotondes, industriële magazijnen, hypermarkten en in de gaten die overblijven, billboards waar de feesten elke dag worden aangekondigd in de grote nachtclubs.
SANT RAFEL DE SA CREU EN SAINT AGNÈS
De weg wordt een snelweg, met twee rijstroken in elke richting, wat het verkeer versnelt en beetje bij beetje wint het veld op het cement.
We laten, aan de linkerkant, de Amnesia nachtclub achter, die een van de mooiste was toen hij het interieur en de tuinen van een landhuis bezette.
Een paar jaar later maakten de geluidsisolatievoorschriften er een gesloten blok van.
Ongeveer 12 kilometer vanaf het begin van de route verlaten we de C731 . Deze kar eindigt een paar kilometer later in de haven van San Antonio, de drukste van het eiland met het schiereiland.
Saint Agnès, welkom in de stilte
We nemen de PMV-812-2 , naar rechts, nogmaals op een rotonde, richting Sant Rafel de sa Creu . Deze weg doorkruist een deel van de stad en we vinden al snel de aanduiding naar Sint Agnes , ons lot.
Sint Agnes van Corona Het is het hart van een vallei, en l Corona-plan , die ondanks de nabijheid van de hectische Sint Antonius (het ligt net ten noorden van deze stad en behoort tot het stadhuis) behoudt de landelijke essentie die het eiland had toen de eerste hippies landden in de jaren '50 en '60 van de 20e eeuw. En verder zal er niet veel veranderen omdat het momenteel een beschermd gebied is.
BOOMGAARDS EN BOSSEN
Zodra we Sant Rafel verlaten, komen we oog in oog te staan met een ander Ibiza, vergelijkbaar met hoe het moet zijn geweest aan het begin van de 20e eeuw.
Op de smalle tweebaansweg rijden we helemaal alleen tussen boomgaarden van roodachtige aarde, begrensd door stenen muren, met vijgen-, sinaasappel-, citroen- en amandelbomen.
In de zomer kun je een fietser tegenkomen die over het algemeen geen Ibiza of Spaans spreekt, maar we doen het grootste deel van de route alleen. Dit gebied heeft meer bezoekers in de winter , vooral in februari en maart, wanneer het wit wordt geverfd door de bloei van de amandelbomen.
De weg is perfect voor het rijden met een elektrische auto, die vanaf het begin het maximale koppel van de motor heeft, wat hem helpt om met plezier de bochten te beklimmen die we vinden.
Het Kroonplan
de vallei, de pla , is omgeven door kleine bergen ( puig ), elk met zijn naam. Hoewel ze niet hoger zijn dan 300 meter boven de zeespiegel, volstaat het om de weg in een paar minuten te draaien leuke rondingen, gemakkelijk te tekenen , en om het landschap opnieuw in te richten met een weelderig mediterraan dennenbos.
Midden tussen de bomen kun je zelfs oude gebouwen voor dieren ontdekken. Even voelt het niet alsof we op Ibiza zijn.
ARTISAN TORTILLA
Sint Agnes Het is een klein en bijna spookachtig stadje. Het centrum bestaat uit vier huizen en een elegante kerk gebouwd met de typische witte architectuur van het eiland. Ze vertellen ons dat het de originaliteit heeft van twee deuren: een hoofd- en een lateraal onder de veranda die de Ibiza-tempels toevoegen om de gelovigen tegen de zon te beschermen.
Naast de kerk liggen de twee bekendste plekken van de stad. ** Can Cosmi ,** een bar en supermarkt waar ze koken enkele heerlijke aardappel- en groentetortilla's, Y Cas Sabater waar ze te koop zijn traditioneel bewerkte lederwaren (tassen, riemen, sandalen en zelfs schoenen).
Beide plaatsen gaan in hun eigen tempo, met uren die niets met die van toeristen te maken hebben, dus je kunt aankomen en ze zijn gesloten.
We keren terug vanuit het oosten en weer naar het zuiden via de Camí Corona de Dalt , die begint vanaf het plein van de kerk van Santa Agnès en ons naar Heilige Mattheus van Albarca.
Deze route biedt ons een panoramisch uitzicht over de vallei. Het is een gebied waar er meer zijn wijnstok- en olijfgewassen , sommigen zelfs honderdjarigen en met een verwrongen stam. Vanaf een boerderij worden we in de gaten gehouden door een paar burrito's die over de weg leunen.
**DE MYTHISCHE CAS GASI**
Bij de weg VMP 804-1, naar het zuiden verbinden we met de Oude pad van Sant Mateu om nog een van de geheimen van het binnenland van Ibiza te bezoeken, Cas Gasi .
Kerk van Sant Mateo de Albarca
Dit boetiekhotel met 17 kamers , is gebouwd op een 19e eeuws landhuis en is nu al twee decennia het hele jaar open. Het was een van de eerste 'agroturismo's', wat ze landelijke huizen op Ibiza noemen, en sommige van die beroemdheden die het eiland in het geheim bezoeken, verbergen zich binnen de muren.
Cas Gasi is een perfecte voorbeeld van luxe en verfijning zoals traditioneel wordt begrepen op Ibiza. Geen boeddha's en geen bruiloften. Met lommerrijke tuinen en de grootste zorg zodat hun 'gasten' volledige rust genieten , heeft zelfs een kinderbad weg van de volwassenen.
Het restaurant, dat biologische producten uit de eigen tuin van het huis gebruikt, is gericht op de mediterrane keuken, gedreven door de Chef Arnau Sala, een 33-jarige Valenciaan, zes jaar geleden naar Ibiza geëmigreerd.
Gevel van Cas Gasi
Het hotel heeft een elektrische auto voor zijn klanten en een snellaadaansluiting waarvan we profiteren om de autonomie van ons voertuig te herstellen terwijl we eten. Op Ibiza is het echter gemakkelijk te vinden oplaadstations, openbaar of privé.
Voordat we terugkeren naar Platja d'en Bossa maken we een stop bij Sint-Gertrudis , de toeristische versie van een Ibiza-stad in het binnenland, vol winkeltjes, restaurants en zelfs hotels. We raden je aan om weer op krachten te komen in de **Costabar**, gespecialiseerd in heerlijke sandwiches met ham die op het terras worden gegeten, in lage stoelen zoals op school.
VERSCHILLENDE LEZINGEN
Weinig literaire werken hebben hoe Ibiza was vóór de toeristenhausse . Gelukkig heeft uitgeverij Gadir voor het eerst in het Spaans gepubliceerd Leven en dood van een Spaanse stad , een van de beste werken van de Amerikaan elliot paul , die voor het eerst werd gepubliceerd in 1937.
Als een voorloper van Robert Kaplan vertelt Paul over zijn leven op Ibiza tijdens de eerste momenten van de burgeroorlog, in een autobiografische, sociale en antropologische kroniek. Essentieel voor wie op zoek is naar een ander gezichtspunt van de originele Ibiza.
Sint-Gertrudis
Van 100 naar 0 in een half uur