De Argentijnse schrijver Mauro Libertella zegt dat zijn nieuwe boek, Un futuro anterior (Sexto Piso), een autobiografische roman dat vertelling en essay combineert. Een hybride werk waarin hij van het ene register naar het andere springt zonder enige schaamte om een soort verhandeling over liefde te creëren.
Een verhaal dat vertelt evolutie van een paar van jong tot volwassen en dat gaat gepaard met interessante reflecties op de veranderingen in de liefde. Zoals de auteur samenvat met Condé Nast Traveler, "het is een liefdesverhaal, van groei. En het is, denk ik, de vertelling van drie momenten in het leven van... twee geliefden".
De schrijver Mauro Libertella.
Een verhaal waarin de stad Buenos Aires Bijna nog een personage werkt. Om deze reden aarzelt Mauro Libertella niet om zijn werk te omschrijven als: een stadsroman in een "sterke, constitutieve" zin, voor zover: de stad is geen versiering (of het is niet alleen een decoratie), maar de woon-werkverkeer daarmee vestigen ze een manier om relaties aan te gaan”.
BUENOS AIRES BESTE (EN GEHAAT IN GELIJKE DELEN)
Een werk zijn autobiografisch, de roman moest door de straten van de Argentijnse hoofdstad, want het is stad die hem zag opgroeien, degene die hij het beste kent, waar ‘zijn’ sentimenteel onderwijs, om het zo te zeggen literair”, Uitleggen.
Een stad die definieert als ondraaglijk en de beste stad ter wereld. Allemaal tegelijk, hoe tegenstrijdig het ook mag lijken. “Het is ondraaglijk als het verzadigd is met auto’s, wanneer… het geluid is oorverdovend als mensen erg geïrriteerd lijken, als het te warm is, als het te vochtig is, als alles lijkt op de rand van instorten dramatisch".
En het is buitengewoon "wanneer je er voor de eerste keer naar kijkt, wanneer je waarneemt" zijn lommerrijke bomen, zijn prachtige gevels, zijn gekke beweging, zijn breedte en zijn kleine straatjes, Gelach van het volk en het insulaire karakter, van juweel van het einde van de wereld".
Enkele paradoxen die je door de stad ziet lopen. Omdat het zo groot is, wordt Buenos Aires bevolkt door heel verschillende buurten en in "hetzelfde blok kan een zeer moderne toren, een oud huis, een koffie van 80 jaar geleden en nog een heel chique en gentrified. Die gekke mix definieert het unieke karakter van de plek en is een materiaal fantastisch schrijven".
Een eerdere toekomst, door Mauro Libertella.
WIE VERANDERT, DE STAD OF ONS?
Nagel tegenstellingen dat Mauro Libertella heel goed op zijn roman heeft overgebracht. Dus in eerste instantie trouw aan die autobiografische reis plaats het werk in een palermo die hem heeft zien opgroeien en waarin het feest en de straat de hoofdrolspelers zijn. Een buurt die volgens de schrijver ingrijpend is veranderd en nu de meest toeristisch en gentrified uit de stad.
“De scènes van het boek die zich daar afspelen, lijken mij, misschien zonder ernaar te zoeken, te getuigen van dat moment van overgang tussen de oud palermo en de huidige buurt”, legt hij uit. En naarmate het paar evolueert, wordt gevoeld hoe de stad ook verandert. Vanuit de wijk Palermo verhuizen de hoofdrolspelers naar Caballito, nog een woonwijk en rustig.
Wijk Palermo, Buenos Aires.
"De straten zijn misschien hetzelfde, maar met het verstrijken van de tijd is de persoon die ze bewandelt al een andere, dus dat" de stad wordt ook aangepast. Dus, terwijl de personages groeien en transformeren, vergezelt de ruimte hen met zijn eigen mutaties. Soms is het moeilijk te bepalen wie wie heeft aangepast: als de ruimte naar de mensen of andersom. En zelfs van wie is het gemaakt? radicalere manier met meer moed”, stelt de schrijver.
Naast die relatie die we met steden ervaren, spreekt de roman ook over het moment waarop we ze voelen als Ons huis. En dat, ongeacht hoeveel we er jaren en jaren in hebben gewoond, het onmogelijk is om te bereiken ontmoet ze allemaal samen. Zoals het hem overkomt met Buenos Aires. “Steden veranderen. zo snel dat elke keer dat je de straat op gaat een andere is, waardoor we er doorheen kunnen gaan duizend keer alsof het altijd de eerste is”. EEN eigenaardigheid speciaal dat maakt het moeilijk voor ons om het moe te worden.