Ontdek het luxe eco-resort in het Yasuní National Park in Ecuador
in het midden van zijn de Amazone-jungle nadat ze een kudde van ongeveer 100 pekari's hebben opgejaagd -een soort wild zwijn, zeer vergelijkbaar met wilde zwijnen-, en ze bellen op de radio om te vragen of je wilt dat ze de jacuzzi het is geen normale situatie. Nou, in het Napo Wildlife Centre wel.
Voorbereid?
Het is een luxe eco-resort in de Nationaal Park Yasuni , een gebied dat door UNESCO is aangewezen als Wereldbiosfeerreservaat, een van de meest biodiverse plekken op aarde.
Om een idee te krijgen: dit gebied van bijna 10.000 vierkante kilometer wordt bewoond door de Tagaeri en de Taromenane, twee inheemse groepen die tot op de dag van vandaag geen enkel contact hebben gehad met moderne samenlevingen.
MAGIE
Om dit aardse paradijs te bereiken, moet je eerst twee uur de Napo-rivier op aan boord van een boot die vertrekt vanuit de stad Francisco de Orellana. Dan moet je overstappen op een kano met peddels om toegang te krijgen een kleine zwarte rivier -door de ontbinding van de bladeren die erop vallen-, wat niets te maken heeft met het lichtbruine van de grote Napo, een zijrivier van de Amazone.
Zodra je het domein betreedt, word je ondergedompeld in een overvolle en dichte caleidoscoop van vegetatie, waarin bomen staan met stammen wit als ivoor, hangende wijnstokken , palmbomen en eindeloze planten die meerdere pagina's in beslag zouden nemen om ze op te sommen.
Geluiden zijn ook erg aanwezig: de scherpe krekel kriebel van insecten, de luide kreet van ara's en van ver, de doordringende echo's van de brulaap.
Knuffels en respect in de natuur
DE PECCARY REDDEN
Tot onze verbazing blijkt een babypekari met ernstige problemen te zwemmen; ze is gevallen en kan niet terugkeren naar de kust, erg lang voor haar lengte. Voor haar staat de moeder, die luid snuivend heen en weer beweegt. Tegen alle verwachtingen in komt het kuiken op ons af.
Ondanks zijn korte leven lijkt hij te beseffen dat dit de enige manier om te overleven . Onze natuurgids Jorge Rivadeneira, een lid van de Kichwa-gemeenschap, pakt het in zijn handen. "Ze is niet meer dan 24 uur oud, haar navelstreng is erg zacht", legt hij uit voordat hij haar op het droge zet.
Na de daaruit voortvloeiende afgifte van adrenaline gaat de reis verder. Het tempo dat wordt opgelegd door het roeien stelt je in staat om in elke hoek te recreëren van dit wonderbaarlijke tafereel: een groep doodshoofdaapjes springt van de ene boom naar de andere, ze zijn erg nieuwsgierig, ze komen de nieuwe bezoekers zien.
Van verre verschijnt een kapucijnaap, soberder en eleganter. Er is een veelvoud aan vogels, zoals de ijsvogel of de toekan, en vele anderen met namen die alleen geschikt zijn voor experts in het veld.
Stel je voor dat je de dag hier eindigt
VOGELS IDENTIFICEREN
Bij deze kunst van het ontcijferen van de jungle is de aanwezigheid van de natuurgids essentieel, aangezien het stedelijke netvlies, gewend aan grijstinten en de neonlichten, ze is helemaal de weg kwijt. Rivadeneira, die meer dan 30 jaar de lokale fauna heeft bestudeerd, vooral vogels, onthult een verborgen wereld.
Gewoon door het silhouet van een vogel te zien of zijn triller te horen, noem onmiddellijk zijn naam in het Engels en in de omgangstaal. Hetzelfde geldt voor de voetstappen in de modder , weet perfect of het miereneters, herten en zelfs jaguars zijn, waarvan we er enkele vrij vers zagen.
Wanneer je het het minst verwacht, richt hij zijn laserpointer tussen twee verre takken en zegt: “ er is een luie beer ”. Op het eerste gezicht lijkt het onmogelijk, je ziet niets, het is zo'n 25 meter hoog, maar als je door je verrekijker kijkt, verschijnt het wonder: een drievingerige luiaard die op een tak slaapt.
"Roer, roei, op weg naar geluk..."
Na anderhalf uur onvergetelijk wandelen begint de rivier zich te openen en verschijnt de lagune in al zijn pracht, met de wolken die zich op het oppervlak ontvouwen. onderaan is er een enorme uitkijktoren met zeven verdiepingen en meer dan 30 meter hoog met rieten daken, die doen denken aan Balinese tempels, maar die eigenlijk Kichwa-architectuur is.
Op de kleine houten pier verwelkomen ze ons met een natuurlijk sap en een vochtige handdoek om af te koelen. Ze nodigen ons uit in de hal, de basis van de toren, er is de eetkamer, de bar en enkele gemeenschappelijke ruimtes. Het is onmogelijk om weg te kijken van de enorme infrastructuur gemaakt van hout en versierd met glazen bollen . De beheerder legt uit dat alle stukken van het resort per roeikano zijn ingenomen om het milieu niet te schaden.
TRADITIONELE HUTTEN
Het resort heeft 20 hutten in traditionele stijl ; sommigen van hen zijn letterlijk opgehangen boven het water , door middel van metalen structuren, die een suggestief optisch effect genereren. Binnen vinden we alle comfort: een terras met een hangmat en uitzicht op de lagune, een ruime woonkamer met banken en koloniale meubels, een groot bed met een klamboe, een badkamer met een regendouche en een jacuzzi op het achterterras, met de loerende jungle op slechts een paar meter.
De inheemse gemeenschap van Kichwa Añangu
Allemaal het project wordt 100% beheerd door de inheemse Kichwa Añangu-gemeenschap -wat in hun taal mier betekent-, inheemse bewoners van de regio, een feit dat hen verschillende internationale onderscheidingen heeft opgeleverd. 75% van de winst die ze genereren is bestemd voor projecten op het gebied van onderwijs, gezondheid en verbetering van de levenskwaliteit van de 180 mensen in de gemeenschap. Alle medische diensten en medicijnen zijn gratis, ze hebben moderne klaslokalen in de school en uitstekende leraren. Ook Ze hebben beurzen voor 30 jongeren met beperkte economische middelen in het gebied.
Ook er is gelijkheid van mannen en vrouwen in de vergadering , die om de twee jaar een president kiest. De laatste was een vrouw. Een belangrijke factor in het succes van dit model is gebaseerd op het verbod op alcoholgebruik binnen de gemeenschap, aangezien het een zeer wijdverbreid probleem is in de regio. Klanten die het Napo Wildlife Centre bezoeken, komen op een middag om te leren hoe het leven in de gemeenschap is en deel uitmaken van hun culturele uitingen.
Een hypnotiserende luchtchoreografie
PAPEGAAIEN ZOUTKAMER
De volgende dag is er veel te zien. In de ochtend bezoeken we een zoutgebied voor papegaaien, ara's en parkieten. Deze vogels komen meestal om de mineralen te consumeren die in de modder zijn afgezet, om de vertering van de vruchten en zaden die ze eten te verbeteren. Je moet in absolute stilte wachten, zodat ze niet bang worden.
Eerst verschijnt er alleen een parkiet, met groen, geel en blauw verenkleed, die zijn metgezellen op missie sturen om te controleren of er geen roofdieren zijn. Nadat ze er helemaal zeker van zijn dat het pad vrij is, begint de rest beetje bij beetje af te dalen; de stilte maakt plaats voor een scherp getjilp dat de hele plaats overneemt, ze duiken neer, 80, 100, 150 verschijnen, onmogelijk te tellen, glijden van de ene naar de andere kant en tekenen elliptische vormen in een hypnotiserende luchtchoreografie.
In de middag maken we een kanotocht door de mysterieuze overstroomde bossen. Drie andere soorten apen en verschillende hoatzíes verschijnen, een vreemde vogel die lijkt op de patrijs, maar slanker en kleurrijker is, die een stinkende geur afgeeft en kleine klauwen op zijn vleugels heeft, een feit dat hem positioneert als een ontbrekende schakel tussen de oude vogels prehistorisch en actueel.
Maar het beste moet nog komen: een gezin van vijf reuzenotters waardoor we kunnen zien hoe een vis een paar meter van ons vandaan verslindt, terwijl de jongen non-stop huilen omdat ze de buit niet delen. Ze maken ook hun opwachting zwarte alligators, drie en vier meter lang en een anaconda die op enkele waterlelies rust.
gastronomische uitmuntendheid
GASTRONOMIE
Paiche. Het is een van de grootste riviervissen ter wereld, met een gewicht tot 250 kilo. Hij is erg nieuwsgierig omdat hij door de kieuwen ademt, maar hij haalt ook zuurstof uit de lucht. Het vlees is erg lekker en zacht.
chontacuros. Het zijn dikke witte wormen die gegrild worden gegeten. Ze smaken naar pinda's. Je wordt beschouwd als een delicatesse uit de Amazone.
Guayusa. Het is een plant uit het Amazonegebied met kleine witte bloemen en bevat cafeïne. Het wordt ingenomen in de vorm van koude thee of infusie.
INTERESSANTE PLAATSEN
** Archeologisch Museum Cultureel Centrum van Coca (MACCO) **. De belangrijkste collectie Amazone-keramiek in de regio toont ook een groot aantal archeologische en culturele overblijfselen van inheemse bevolkingsgroepen.
Stadsmarkt. Een idyllische plek om je bewust te zijn van de enorme hoeveelheid en variëteit aan voedsel dat de jungle produceert en om enkele van zijn typische gerechten te proberen, en om uitzonderlijke foto's te maken.
Napo River-brug. Het steekt de rivier over die het zijn naam geeft. Het is 740 meter lang en torent 85 meter hoog. 'S Nachts licht hij op dankzij de 590 meter licht die zijn structuur heeft.
Wil je een aandenken?