Argentijns koeienvlees
ARGENTINIË
Cecilia Hij is 8 jaar in Madrid geweest. Ze komt aan alle vier de kanten uit Buenos Aires en hoewel ze dol is op de Spaanse keuken en een Asturische vriend heeft (dat is altijd een goede garantie aan tafel), komt ze toch graag een paar keer per maand samen met haar “argento ” vrienden, laat het accent vallen en ga naar Maria of de Argentijnse koe om de geroosterde aap uit te doen. “ De lekkerste kruimels (af en sappig, nog een van de dingen die hij het meest mist) van Madrid ze zijn in entremigas ”, een plaats van Kamer í, waar ze ook empanadas verkopen en je brood kunt kopen. Noch vergeeft het de ijsjes van Giangrossi , "vergelijkbaar met die van Jauja, van Buenos Aires". Hoewel hier geen is calafaat Ze zijn romig, zeer gevarieerd en de beste… ambachtslieden.
Om ingrediënten voor het koken in te slaan "moet je naar" De Argentijnse Franco (Conde Duque, 28), terwijl op de Gran Vía alfajores en andere Argentijnse zoetigheden te vinden zijn”. EEN Martina , een psycholoog uit Cordoba die amper een jaar de stad uit is geweest, gaat graag naar De Recoba . daar bereiden ze zich voor Argentijnse pizza's, Chileense en Argentijnse empanadas en gnocchi. Naast zijn culinaire aantrekkingskracht, zijn de sterke punten dat het: live muziek (meestal tango) en die gaat open tot 3 uur 's nachts.
Diego , gaat echter liever van het onderwerp af en is ijverig Sude-stad (Hij verzekert dat hij gaat "zelfs alleen als hij zich geïnspireerd voelt"). Hoewel het waar is dat de smaken daar niet Argentijns zijn, zijn de eigenaren ... en wanneer het aankomt "voelt het als in Quilmes". Wanneer hij echter de vleesetende ader krijgt, trekt hij vreemd genoeg Spaans: De vader (berg 45). Hij verzekert dat ze de vlees dat meer leek op het vlees dat hij at in zijn geliefde Buenos Aires.
Perfect om de barbecue aap af te doen
MEXICO
Chilanga pro en verslaafd aan pastor-taco's, Kika , woont 12 jaar in Madrid. Hij doet het in het midden en hoewel hij zweert dat het niet de nabijheid was met de Taqueria Mijn Stad wat hem ertoe aanzette om het gebied te kiezen, zijn vrienden geloven hem niet en maken er grappen over. Er zijn echter meerdere keren per week dat hij stopt om " neem wat taquito's en wat chela's (bier)” op weg naar het werk. De plaats is klein en ongekunsteld en de prijzen zijn populair (taco's voor één euro). Voor afterwork en snacks vaak de mestiezen in Recoletos dat dicht bij zijn werk is, terwijl hij voor grote gelegenheden reserveert in tussen zucht en zucht , Mexicaanse haute cuisine en decoratie in stijl. Natuurlijk mag op zijn lijstje – fashionista als hij is – de gewenste niet ontbreken MX-punt (“ er is niemand die zijn guacamole verslaat ”, die live wordt voorbereid).
favoriete restaurant van Jorge , ook van de "defecte ( Mexico DF ) " is hij Chilango omdat er staat dat “ de smaken zijn zo authentiek dat ik me er echt thuis voel ”. Hij beveelt de cochinita pibil-taco's en de pastor-taco's aan, vlees gemarineerd in verschillende soorten, voornamelijk uit de Annatto , die de Maya's gebruikten en ze een speciale smaak geven. De portie is vrij groot en kan genoeg zijn om te eten ( ca. €13 ) .
Tussen zucht en zucht '' heb wat taquito's en wat chela's''
PERU
Naast de mythische Peruanen waar we allemaal van hebben gehoord, Astrid en Gaston, Nikey en Viru , zijn er andere tempels voor dagelijks voedsel (veel betaalbaarder). de lupita Het is zonder twijfel de favoriet van Peruanen. Wat tien jaar geleden begon als een enkele lokale thuiskeuken, is vandaag een imperium van een half dozijn restaurants waar gezinnen zoals de Angel en Valesca in het weekend, vooral de twee emblematische: de Gran Via 73 , in de buurt van Spanje, en de straat Tuinen 21 . Er is een sfeer puur Peruaans en heel vertrouwd en eet een heerlijke gegrilde kip, zeebaars ceviche, guancaine aardappelen en Lima oorzaken . Alles weggespoeld met bier de cusquena.
Ook bezocht door het autochtone publiek (hoewel met veel goed geïnformeerd Spaans) is de Inti of Gold (Ventura de la Vega 11) waar je eet Paul . Ceviche, rijst met kip, soep a la minute, pisco sour, cau cau, noordelijke kip, etc. ontbreken nooit in hun volgorde. Hoewel er helaas niet veel chifa-foodrestaurants zijn ( Peruaanse keuken met Chinese invloeden ) in Chifa , het kleine broertje van de eerder genoemde Sudestada, in Modesto Lafuente, 64.
Ceviche bij Inti de Oro
ECUADOR
onze partner Andrea kwam van Guayaquil om in Madrid te studeren en toen raakte hij verstrikt en verstrikt...tot hij op een dag besefte dat hij niet langer weg wilde Madrid . Elk jaar probeert hij terug te keren naar zijn vaderland om zijn familie en vrienden te zien, maar ondertussen troost hij zichzelf door te gaan eten bij de Ecuadoraanse hoek (Bootstraat, 8). Hij definieert het als een site met " weinig glamour en rijk eten in royale hoeveelheden ”. “Veel”, voegt hij eraan toe, voor het geval we twijfels hadden. "De sfeer is bijzonder, met de tv altijd aan en muziekvideo's, die het een zekere kitsch charme geven." Hij verzekert dat het eten een Ecuadoriaanse smaak heeft (let op degenen die niet genieten van de heerlijke smaak van koriander), en wat hij het lekkerst vindt zijn de kustgerechten al is het volgens haar duidelijk dat de kok uit de bergen komt.
Ze bereiden ook natuurlijke vruchtensappen en smoothies, ideaal voor het ontbijt met wat lekkers zoals humitas of rijpe bananen met kaas. moedigt ons aan om het te proberen gemengde ceviche , de bal bouillon (bouillon op basis van rundvlees en groenten met een gevulde bananenbol) en de droge kip (kipstoofpot vergezeld van rijst en salade) . Ze hebben een dagmenu 8 euro (genoeg te eten en daarna niet te dineren) en je kunt er ook a la carte rond eten 15 euro per persoon.
je zult geen honger lijden
COLOMBIA
Er zijn twee restaurants die teruggeven aan Veronica het gevoel terug te gaan naar je kindertijd: ** La Rochela ** (Manula Malasaña 31) en Patacon Pisao (Lekkernijen 10). Beide zijn van dezelfde eigenaar, dus het eten is in principe hetzelfde. "Eerlijk gezegd heb ik alleen Colombianen zien gaan en af en toe een Spanjaard die een Colombiaanse vriendin of vriend heeft", zegt hij. Hij erkent ook dat het eten van zijn land "niet zo exotisch is als dat van de rest van het continent, daarom doen de meesten van ons die gaan het meer uit nostalgie."
Om een volledige indruk te krijgen van de gastronomie, moet je beginnen met de voorgerechten: empanadas (het deeg is anders dan het Argentijnse, en ze zijn niet gebakken maar gefrituurd; en normaal gesproken hebben ze naast vlees rijst of aardappelen en een beetje " Chili peper ", een mengsel van ui en koriander met pikant) en patacón (geplette en gebakken weegbree waar ze vlees of kip of kaas op leggen en " huis ": ui, tomaat, room en gesmolten kaas) .
Als hoofdgerechten is de echte koning de dienblad paisa , een typisch gerecht uit de koffiezone met rijst, rode bonen (alubias), gehakt, chorizo, varkenszwoerd (torreznos), geroosterde rijpe bakbanaan en waarschijnlijk een gebakken ei. Vanuit de Colombiaanse hoofdstad proef je de ajiaco een soep van 4 of 5 verschillende soorten aardappelen, maïs en kip (klinkt veel saaier dan het is -verduidelijkt hij-). Om te eindigen moet je vragen om een shot Colombiaanse aguardiente als digestief (het is een anijsrietlikeur, die over het algemeen weinig aanhangers heeft buiten de Colombiaanse gemeenschap)
Ajiaco en Paisa Tray bij Rochela Café