Omdat er een heterodoxe Toledo is waar je nog nooit van hebt gehoord
Ze zeggen dat de duivel meer weet omdat hij oud is dan dat hij een duivel is. En Toledo is oud, heel oud. Veteraan, beter; Het zal niet zo zijn dat deze man uit Castilla-La Mancha ons overweldigt en zich in de armen laat vallen van gentrificerende facelifts die zijn straten doen verwarren met die van een andere stad.
Toledo is ook wijs, heel erg. Het koestert en bewaart in het geheugen van zijn moederrots, degene waarop het zit en dat heeft hem zoveel hoofdpijn bezorgd, de verhalen en ervaringen die door de eeuwen heen zijn opgetekend door de drie culturen die het bewoonden. Enkele ervaringen die verborgen zijn achter de kathedraal - Alcázar - Zocodover-as, dat orthodoxe Toledo dat de hoofdrol speelt in de meeste bezoeken, waardoor het naar de achtergrond verbannen wordt heterodox , degene die ons vertelt, tussen zelfverzekerd gefluister dat alleen geschikt is voor nieuwsgierigen en mensen zonder angst om door hun plannen te worden geschokt, dat Toledo is magisch, underground en sinister. Letterlijk.
Toledo is magisch, underground en sinister. Letterlijk
Toledo is rijk aan legendes, het moet geven en weggeven (de mens leeft niet alleen van marsepein); het verleden is bewaard gebleven onder de kasseien, die nee, ze verbergen het strandzand niet, maar dat doen ze wel Arabische baden, Romeinse baden of Joodse huizen ; en, in overeenstemming met wat ze zeggen dat de muren de herinnering bewaren als er veel pijn is geweest, het kan angstaanjagend worden.
Ze weten er veel van Routes van Toledo , een toeristisch bedrijf dat met zijn rondleidingen de bezoeker onderdompelt in de B-kant van de stad, in minder voor de hand liggende straten maar evenzo vol geschiedenis en verhalen en waar ze je een leuke tijd willen bezorgen tussen legendes, feiten en verhalen over ongewone gebeurtenissen. Want nee, je wist niet alles van Toledo.
Hier hopen ze zich op magie, moeilijk te geloven gebeurtenissen en open geheimen die de mogelijkheden van enig begrip te boven gaan die ons doen erkennen dat Toledo magisch is, als een feit, niet als een bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om zijn overtreffende trap te beschrijven.
Luis Rodriguez Bausa een van de gidsen van Rutas de Toledo, legt uit in zijn boek Ongebruikelijk Toledo dat dit te wijten kan zijn aan een aantal factoren, waaronder hij noemt: “een onzekere oorsprong - zelfs mythologische - van de stad; de aanwezigheid gedurende vele eeuwen van de joodse en islamitische culturen in vermeende coëxistentie met de christelijke; de kracht van de christelijke ascese vertegenwoordigd door de orde van de tempel samen met de strengheid van onze contra-reformistische rechtbank van het Heilig Officie (...) ".
De iconografie van fabelachtige wezens in de kerken draagt bij aan die magische toets
Hij spreekt ook over "(...) de Graal-legende van Eschembach, het immense culturele werk dat voortkwam uit de School of Translators; de vele magiërs, astrologen en necromancers die hun kunsten op onze grond beoefenden; de verlichte reizigers die hier kwamen, verlangend naar kennis en verboden kennis; de belangrijke tovenareskern die in de 16e en 17e eeuw in de stad leefde; een donker stedelijk landschap, spelonkachtig en daarom bevorderlijk voor dromen en wonderen; een bijzondere iconografie van fabelachtige wezens in onze kerken en kloosters…”
Ze dragen ook zaken bij zoals de skelet huis, wiens verhaal Luis vertelt tijdens de route van het ** sinistere Toledo .** In dit joodse herenhuis dat een architect uit Toledo kocht kwamen ze aan het licht skeletten van kinderen van ongeveer 200 jaar oud toen ze begonnen met het afbreken van muren in de rehabilitatiewerken. Hierna gebeurden er vreemde verschijnselen: stemmen die ze bij hun naam noemen, het geluid van voetstappen die naar het terras gaan, tekeningen die op de muur verschijnen, het gelach van kinderen... Het door een Mexicaanse sjamaan voorgestelde ritueel maakte een einde aan het fenomeen.
Dit soort situaties doen zich meestal voor in plaatsen waar de zielen nog niet klaar zijn met het maken van de transit omdat ze iets hebben laten wachten in het leven, ze waren gehecht aan de plek of ze wilden hun onenigheid met iets uiten. Waarschijnlijk is een van deze redenen de reden achter wat er gebeurde in een van de herenhuizen die deel uitmaken van de route. Een echtpaar uit Valladolid arriveerde in 1998: zij, een neuroloog; de monteur.
Na het installeren, ze begonnen op zolder rennende voetstappen te horen, Ze moesten twee kamers sluiten, een vanwege thermogenese (lagere temperaturen door de aanwezigheid van mensen) en luchtstromingen die boeken dichtsloegen en pagina's omsloegen, de andere, die dienst deed als strijkkamer, omdat ze, alleen thuis, ze merkte dat iemand haar haar borstelde en haar rug streelde; en, onder andere, de lichten begonnen uit de hand te lopen en eindigden met overmatige intensiteit te schijnen terwijl de stroom zelfs was afgesneden.
Hij was de vader van de jezuïet José Maria Pilon samen met Luis zelf, die naar het landhuis kwam om... laat een radiocassette-opname achter en controleer of je iets hebt gehoord. Op minuut 28 herhaalde een vrouwenstem drie woorden en een zin: “Varkens, moordenaars, fascisten. Laat ons alleen." En het is dat ze hier waren Republikeinse vrouwen doodgeschoten tijdens de dictatuur; en, weet je, de muren hebben een geheugen. Momenteel is het huis bewoond en het is niet bekend of dit soort fenomeen zich blijft herhalen.
Het spel is tussen vrouwen, dit keer tussen die in de buurt van de Pozo Amargo, ook wel de buurt van de heksen genoemd... We praten over tovenaars zoals Elisabeth de Doper , die zei met de kaarten te raden of een persoon geluk zou hebben in de liefde; of Ana de la Cruz, expert in flirten met mannen , dat wil zeggen, om hen machteloos te laten, om te voorkomen dat ze ten strijde trekken of als herder met andere vrouwen vertrekken. Om dit te doen, maakte hij vijf knopen in een van de kleding van de man, die dan onder de plaats moest worden gelegd waar hij sliep.
beatrice koning, gids van de route van de ** Magische Toledo **, vertelt ons ook de geschiedenis van Eleanor Barganza , een Joodse bekeerling die in Toledo rondliep, verkleed als non en zich wijdde aan vul de maagdelijkheid van jonge vrouwen aan met onhygiënische praktijken die eens te meer de precaire situatie van vrouwen door de geschiedenis heen aantonen.
Duivelssteeg
Waarschijnlijk was de tovenares die het het moeilijkst had Catherine Sanchez , die werd aangeklaagd door 224 buren, hoewel zonder succes omdat ze haar niet konden veroordelen voor hekserij omdat ze haar nooit hadden gepakt communiceren met de duivel door er dieren voor te gebruiken, wat ze beweerden te doen. Hij eindigde zijn dagen met de zorg voor syfilispatiënten in het balsemziekenhuis.
In die tijd, de zestiende eeuw, Inquisitie beschouwde heksen (de naam die hen vanaf de Taag werd gegeven) als zeer gevaarlijk, terwijl toonde een zekere tolerantie jegens tovenaars (vanaf de Taag naar beneden). Het bewijs hiervan is dat er was 400 lichte veroordelingen voor tovenarij en 11 voor hekserij, die stierven in het vreugdevuur dat werd aangestoken op de Plaza de Zocodover, op dezelfde plaats waar, oh ironie van het leven, nu een reeks hamburgers inneemt, van degenen die op de grill worden geroosterd. Ondanks het feit dat het de mensen waren die zijn diensten nodig hadden, hadden velen van hen te maken met liefdeskwesties.
Of dat is waar ze het over heeft legende van de Duivel, wat telt hoe? Philip Pantoja, een christen verliefd op Rebecca , de mooiste jodin van de stad, wendt zich tot een tovenares om hulp om zichzelf beantwoord te zien. Ze creëerde een filter waardoor Rebeca smoorverliefd werd op Felipe, tot het punt dat ze haar religie veranderde om met hem te trouwen. Dezelfde huwelijksnacht, na de link, stierf de Joodse vrouw op hetzelfde moment als in de steeg van de hel brandde het huis van de duivel met vlammen die aangaven dat de poorten van de hel waren geopend als straf voor die vermenging van twee gescheiden werelden, voor het afzweren van haar religie door de joodse vrouw en voor wie deze 'afwijking' mogelijk had gemaakt.
Holy Brotherhood Inn Dungeons
En vanuit het steegje van de hel verliezen we onszelf in de Duivelssteeg of Locum Street, namen die de kerk in de 19e eeuw van de stratenkaart wilde verwijderen in een poging Toledo los te maken van die magie en de mysteries die eraan werden toegeschreven, tot het bereiken van de Herberg van de Heilige Broederschap.
Hier, in de kelders, was de plaats waar waarschijnlijk de grootste wreedheden in de geschiedenis van de stad werden begaan: de kerkers van de Heilige Broederschap, het lichaam dat is gemaakt om te zorgen voor de wegen die onbeschermd waren na de slag om Las Navas de Tolosa. Van de cellen die er waren, is alleen de naam van een ervan bekend, die van Valdeinfierno, waar op ongeveer 20 vierkante meter tot 80 mensen levend opeengepakt zaten te wachten om te worden geëxecuteerd. Die muren inspireerden het verhaal The Pit and the Pendulum van Edgar Allan Poe.
Als het aan de oppervlakte oneindig lijkt, zou de ondergrond van een stad die niet in de breedte kon uitbreiden en dat in de hoogte moest doen, niet minder zijn. Beatriz vergelijkt de lagen van Toledo met die van een cake en verzekert dat "Als je naar Toledo reist en de metro's niet ziet, is het alsof je hier nooit bent geweest".
Dit is wat je leert op de ondergrondse Toledo-route die gebruik maakt van de overblijfselen die zijn gevonden en nog steeds worden gevonden onder Toledo-huizen om leg de doorgang door de stad uit van de drie culturen die er woonden en hun nalatenschap. Eerste opmerking die mythen ontmantelt: het samenleven dat ons als vreedzaam wordt verkocht, was niet zo ; ze tolereerden elkaar gewoon als het hen interesseerde.
Cenizal Arab Bath, een van die bezocht op de 'Subterranean Toledo'-route
Dus, van Arabische baden tot Joodse huizen, passerende Romeinse baden, feiten die onbekend zijn voor niet-ingewijden in de materie als **de verschillen in het maaiveld door de eeuwen heen (Toledo is erg hoog geworden) * * en praten over probleem dat de stad altijd heeft gehad met water vanwege het onvermogen om het van de rivier de Taag naar de top van het gesteente te verplaatsen waar de huizen zich bevinden en hoe ze het hebben opgelost.
Ook door het geborgen wrak men kan zich voorstellen hoe deze ruimtes er fysiek uitzagen en Beatriz introduceert met haar uitleg de verschillende gebruiken en gewoonten die moslims, joden en christenen ze hadden in de badkamers: van zuivering tot ze als netwerkplek van die tijd te beschouwen.
Op deze manier, met onze zintuigen meer alert dan normaal, om te voorkomen dat we iets ongewoons waarnemen, verdwalen we uiteindelijk in smalle straatjes en steegjes, die waar we vluchten voor de academische en de officiële en waar het vermogen om ons nog steeds te verrassen is gestyled voor opnieuw verliefd worden op een stad waarmee onze idylle was doorbroken door er zo veel gebruik van te maken.
U kunt alle informatie over routes, prijzen en dienstregelingen raadplegen via de **Rutas de Toledo.** website.
Wat als we ons door Toledo laten terugwinnen?