Piedralaves, de koele stad van de Tiétar-vallei
Wanneer je een naam geeft steenlaven er zijn twee opties: dat ze hun wenkbrauwen fronsen zonder het goed te weten waar gaat het over? of laat er een geboren worden nostalgische glimlach.
Want wie weet dit Stad in de Tiétar-vallei je kent hem heel goed. EEN 95 kilometer van Madrid , en voorafgegaan door Santa Maria del Tietar -eerste stad bij het oversteken van de grens vanuit de hoofdstad-, Sotillo de la Adrada en La Adrada… Het is het meest pittoreske stadje in de omgeving. NODE demonstreert dit zelf.
Kleding luchten in de straten van Piedralaves
Piedralaves heeft pijnbomen en palmbomen, met a warm weer alsof het een berg Marbella is . In feite, de dichter Juan Ramon Jimenez deed hem zo veel aan Andalusië denken dat hij hier tijd doorbracht, in het nu uitgestorven Hotel Tietar.
Ook al Pío Baroja en de Nobelprijs, Camilo José Cela Ze hebben bezocht. en tot Carmen Sevilla Het is hier gefilmd, zoals de krant destijds al in de film meldde het glazen plafond . Wie had gedacht dat dit kleine stadje Ávila de hoofdpersoon van een film zou zijn? En het is niet de enige…
De keel van Nuño Cojo
Tijd na, Piedralaves blijft de aanwezigheid van toen behouden , degene die enkele van onze beste auteurs verbaasde, maar ook schilders zoals de Argentijn Alberto Greco of de beroemde schilder Menchu Gal onder andere. De landschappen zijn het waard. steenlaven Het was al – die afgezaagde term, zo millennial maar nauwkeurig – koel.
Maar deze stad in Ávila is niet alleen een kleine stad om **los te koppelen van het weekend** – het is gevuld met madrileños elke zaterdag en zondag -, is een plek om te genieten van de gastronomie van de plaats en zijn hoeken met kunst.
Aan de ene kant moet je de ogen verrassen met zijn monumenten: de 17e-eeuwse kerk ter ere van San Antonio de Padua , de brug en de bron van de boswachters – kijk naar de foto vanaf de brug , met uitzicht op de rivier-, De keel van Nuño Cojo -waar er mensen zijn die gaan mediteren-, Het kruis van geliefden -waar de koppels van de verliefde mensen elkaar zouden ontmoeten-...
Het kruis van geliefden in Piedralaves
Onder vele andere monumenten. De hoofdwandeling is degene die de trap op leidt naar deze kerk met een Mudejar-cassetteplafond, het kruis volgt en verder gaat naar het stadhuisplein. Dan moet je verdwalen op straat. Onmogelijk om niet verliefd te worden.
En als je verdwaalt op straat, moet je je portemonnee bij de hand hebben. Want wie houdt van een goed stuk vlees, een fruitige vrucht, een paar versgevangen eieren van het erf... Dat klinkt allemaal geweldig . Het is voor veel mensen uit Madrid gebruikelijk om de auto vol met producten van het land mee te nemen.
Start na het winkelen de route door Piedralaves . Start het voorgerecht De kelder , een bar met terras aan de oever van de rivier die in de herfst, lente, winter of zomer volloopt. Als Lorenzo een beetje lijkt, is het gebruikelijk om van een wijn te genieten met revolconas aardappelen, zelfs als het buiten 10 graden is. Zelfs het interieur is charmant, dus het is niet nodig om je huid te bevriezen en stoer te doen zoals de lokale bevolking.
Gewokte aardappelen van La Bodeguilla in Piedralaves
Als we terug willen naar de tijd van Zeg eens , en de maag goed vullen, mag je niet missen De boomgaard . Bij de ingang spelen grootouders van Avila kaart. Binnenin, al decennia trouw aan zichzelf, mensen die bereid zijn te eten wat ze nodig hebben.
Er is altijd een goedkoop menu, dat varieert tussen wat stoofvlees, soep of pasta. De ober komt naar je toe met die uitgestorven metalen schalen en gooit eten naar je totdat je zegt: genoeg! En tussendoor hors d'oeuvres, die je nooit mag missen. Gevulde eieren bijvoorbeeld . Vergezellen, een kruik lokale wijn vermengd met frisdrank. Er zullen er zijn die een tupperware willen nemen. Het wachten kan worden verlevendigd met een potje tafelvoetbal.
Montenebro kaaskroketten bij La Trastienda
Veel van degenen die al een paar dagen in de buurt zijn en ernaar uitkijken om op een instagrambare plek te zitten -het is wat het betekent om in de stad te zijn-, is ** La Trastinda **, een gastrobar dat verrukt iedereen die op zoek is naar iets uitgebreids.
**Vintage meubels en decoratieve accenten die typerend zijn voor elk klein restaurant in Las Salesas **. Het beste? Uw binnenplaats. Doet helemaal denken aan Santorini. Je moet je laten meeslepen door de producten van het land en je laten adviseren. Rijke vleestafel. Interessant is de tonijntartaar die, in tegenstelling tot die in de hoofdstad, verrassend is met een vleugje ansjovis. Degenen onder ons uit de stad voelen zich soms graag een beetje thuis.
Voor zondagse rijstgerechten is het essentieel om deze te bestellen bij de Trastamara. Als we van ziel zijn hippie -maar hippie, echt - we hebben een gat in de kaneel . Het faalt nooit Posada Quinta San José , voor bruiloften en sintels.
Houd je van terras?
Voor het ontbijt met vers brood en koekjes, Merche Taverne –twee stappen van La Canela en La Bodeguilla-…
Een hamburger met vlees uit Ávila en een Baskisch tintje? Tasca de Taxco. Dat hier alles is! Het is gemakkelijk te herkennen aan de taverne, met de klassieke Baskische typografie in een van de vele huizen met bergarchitectuur met houten galerijen die we in het centrum vinden.
Maar aangezien je moet opgaan in de omgeving, omdat Piedralaves je omarmt en daartoe uitnodigt, moet je aanschuiven bij een van de andere plekken waar je thuis eet... Maar letterlijk.
De Garcys, dat net zijn deuren heeft geopend en perfect is voor de zomer; Congo , waar ze letterlijk zeggen Als je haast hebt, ga dan niet eens naar binnen. Een levenslang huwelijk verwelkomt je in deze bar vol met wijnranken die je even doet denken aan een jungle in de middle of nowhere. Het is noodzakelijk om de mobiel uit te schakelen en de rust op te merken.
Taverne Merche in Piedralaves
Maar als je van drukte houdt, is er praktisch elk weekend sfeer in Piedralaves. In de zomer gaat de ronde 's nachts zingen.
Dit seizoen viert ook de San Roque-festiviteiten -Beschermheer van de stad-, met grote bekendheid in de hele regio. Wijs de 16 augustus.
In februari vieren ze het de carnavals in stijl, in april is er een tapasmarkt -hoewel aandacht, die in andere maanden soms wordt herhaald-... In mei? EEN Rocío Chico met salve rociera inbegrepen vult de straten van de stad met sfeer rond 15 mei.
Tijdens deze data zal de Luminaria, met vreugdevuren en flamingo's rond de stad . En andere sportevenementen waarvoor het nodig is om data te vragen, om zeker te zijn. Omdat Piedralaves een continue ministeragenda is, met lokale festivals, restaurant potpourri en een sfeer voor alle smaken. Pas op, het heeft gokhallen en een discotheek - Kathedraal -.
En hoe cool is hij nu langzaam leven … Laten we ophouden met rommelen en genieten van de echt coole dingen, hoe ze langzaam leven in de dorpen. Wat niet hetzelfde is als deze trend. Zoals Cela zei: “Het is niet hetzelfde om te slapen als om te slapen…”.
Vers in Piedralaves