In de tweede helft van de 19e eeuw en de eerste decennia van de 20e trotseerden deze vrouwen alle regels en gingen ze alleen de wereld ontdekken.
** Ze reisden alleen .** Dat betekent niet dat ze het zonder bedienden deden (er waren koffers, veel koffers), maar geen echtgenoot of echtgenoot of minnaar; dat wil zeggen, zonder een man die zou optreden als gesprekspartner voor een vreemde omgeving, die beslissingen zou nemen over verblijven, routes, vervoermiddelen en natuurlijk de rekeningen zou betalen.
Zelfs vandaag de dag is het voor een vrouw niet gemakkelijk om alleen naar bepaalde bestemmingen te reizen . Uiterlijk, gebaren en houdingen genereren een kwetsbaarheid die kan leiden tot vluchten, afwijzing of blokkade. Maar de rusteloosheid en het zoeken winnen. Zo was het toen ook.
Gertrude Bell in gesprek met een Arabische leider tijdens haar reis naar Mesopotamië
In de tweede helft van de 19e eeuw en de eerste decennia van de 20e de transportmiddelen waren voldoende gevorderd om een vlotte communicatie met de koloniën te garanderen en bijgevolg de reis van rusteloze geesten te vergemakkelijken.
Ontdekkingsreizigers, cartografen, handelaren en wetenschappers ze reisden door gebieden waarvan de wegen, talen en gebruiken hen onbekend waren. Toen ze terugkeerden naar de metropool, publiceerden ze hun bevindingen in verenigingen die hun missie soms hadden gefinancierd.
De vrouwen stonden thuis op hen te wachten. Als ze reisden, deden ze dat onder de noemer echtgenote of missionaris. Eenzame verkenning, wetenschappelijk verantwoord of niet, was voor hen een daad van bevestiging van vrijheid die hun in hun directe omgeving werd ontzegd.
Degenen die de reis wel ondernamen als een persoonlijke noodzaak, zonder de steun die geografische instellingen hun mannelijke collega's boden. Ze deelden allemaal een grensoverschrijdende geest, de rechtvaardiging van hun autonomie en een overweldigend vermogen om de regels te overtreden.
Ontdekkingsreizigers, avonturiers, schrijvers, archeologen... ze deelden allemaal het reisgen!
GERTRUDE BELL
ze was fabelachtig rijk , en dat is altijd een grote hulp geweest om de wereld in te gaan. Dochter van een Engelse metaalmagnaat, op haar reizen in het Midden-Oosten ze verliet nooit haar porselein, haar kledingkast of haar draagbare badkuip.
Ze was archeologe, arabist en schrijfster. Haar relatie met de sjeiks van de lokale stammen plaatste haar in een bevoorrechte positie voor het Engels Arabisch Bureau in Caïro, waarvoor ze als spion werkte in de Eerste Wereldoorlog.
Zijn meest controversiële missie was: fixeer de grenzen van Irak; werk dat toen al bitter bleek.
Gertrude Bell, archeoloog, arabist, schrijver en spion in de Eerste Wereldoorlog
ISABELLA VOGEL
Een slechte gezondheid bracht Isabella Bird ertoe te reizen. Een onbestemd nerveus beeld bracht haar naar sport en buiten. Als remedie voor zijn kwalen, in 1872 haar familie moedigde haar aan om door Australië, Hawaii en de Verenigde Staten te reizen.
In Colorado schreef ze Life of a Lady in the Rockies, waarin ze haar relatie met de bandiet Rocky Mountain Jim beschreef: een man waar elke vrouw verliefd op zou worden, maar niemand zou trouwen.
Bij zijn terugkeer naar Engeland sloot hij zich enthousiast aan bij een chirurg die kort daarna stierf, waardoor hij een zendingsreis door India, Perzië, Koerdistan en Turkije kon beginnen. **
Isabella Bird en twee inboorlingen op een olifant in een moeras, in Perak, Malaya, omstreeks 1883
NELLY BLY
Nelly Bly ze begon haar carrière alsof ze gek was om een gonzo-kroniek te schrijven over het asiel van Blackwell's Island in New York, maar zijn toewijding zou komen met de uitdaging van de roman Around the World in Eighty Days.
Nelly overwoog dat Jules Verne's doel zou kunnen verslaan. Hij liet Manhattan alleen achter met een kleine koffer en een jas.
Hij zeilde naar Engeland en stak Frankrijk over, waar hij Verne bezocht; vanuit Brindisi stak hij het Suezkanaal over met tussenstops in Ceylon, Singapore en Japan, en kwam op 25 januari 1890 in New Jersey aan, 72 dagen na uw vertrek.
Nelly Bly uitgedaagd Jules Verne ging de wereld rond in 72 dagen
ALEXANDRA DAVID-NEEL
De jeugd van Alexandra David-Néel was bezaaid met mystieke ervaringen. Militante anarchist, lyrische zanger en toegewijd pianist, begon een persoonlijke bedevaart naar de Himalaya na de minnelijke ontbinding van hun huwelijk.
Vanuit India reisde hij in 1912 naar Sikkim, waar hij zijn leertijd begon als leerling van een lama met paranormale krachten.
Samen met de jonge Yongden doorkruisten drie bedienden en zeven muilezels Tibet met zijn gezicht zwart besmeurd en staartjes van yakhaar. Ze was de eerste westerse vrouw die de stad Lhasa bereikte, verboden voor buitenlanders.
Haar kennis van het Tibetaans gaf haar toegang tot manuscripten en leraren die haar kennis lieten maken met esoterische praktijken zoals: tummo, of interne warmteopwekking, levitatie en telepathie.
Alexandra David-Néel, militante anarchist, lyrische zangeres en toegewijd pianiste
MEI FRANSE SHELDON
May French Sheldon, de dochter van zuidelijke planters, vroeg zich af waarom een vrouw geen expeditie naar Afrika kon organiseren. **
De sociale oppositie bevestigde haar doel opnieuw en in 1891 met de steun van haar man zeilde ze naar Mombasa. Daar slaagde hij erin de 150 dragers te bemachtigen die nodig waren om omvangrijke bagage te vervoeren, waaronder een zinken badkuip.
Zoals hij stelt in zijn werk Van sultan tot sultan, de ontdekkingsreiziger geloofde in de waardigheid en intellectuele capaciteit van de inboorlingen, daarom gaf het de voorkeur aan dialoog en uitwisseling in de vorm van geschenken.
Ze verscheen voor de Maasai-leiders met een witte pruik, een jurk met kralen en een sabel. Het werkte. Bibi Bwana, de witte koningin, omcirkelde het Chala-meer aan de voet van de Kilimanjaro in een rieten draagstoel.
Moge French Sheldon, de vrouw die Afrika aan haar voeten zette
MARY KINGSLEY
De inboorlingen noemden Mary Kingsley alleen mij omdat... ze reisde altijd alleen, zonder bedienden, met een zakje thee, een tandenborstel, een kam en een kussen.
Zijn zorg was etnografisch. Lezen wakkerde een interesse aan die bloeide toen zijn ouders, een Londense dokter en een kok uit de middenklasse, in 1892 stierven. Na een tussenstop op de Canarische Eilanden ging hij naar Sierra Leone, Luanda en Angola.
Door haar opleiding als verpleegster kon ze de lokale bevolking helpen en meer te weten komen over hun gebruiken. Hij jaagde op antilopen met de Fang-kannibalen, die honden met rammelaars gebruikten, en hij dompelde zijn Victoriaanse kleding onder in met bloedzuigers verzadigde moerassen op zoek naar visspecimens die hij, in formaline, naar het British Museum zou brengen.
Mary Kingsley reisde altijd alleen, zonder bedienden, met een zak thee, een tandenborstel, een kam en een kussen.
ANNIE LONDONDERRY
Annie Londonderry kan worden overwogen de eerste reiziger met een sponsor: Londonderry Lithia, een minerale frisdrank die aanbood zijn naam te veranderen in die van zijn merk. Achterop de fiets hing een poster van zijn sponsor waarmee hij de wereld rond zou gaan.
Een man had het al gedaan in 1887, maar een groep opmerkelijke Bostonians wedde dat een vrouw het niet zou kunnen redden. De looptijd was vijftien maanden en ze boden $ 10.000.
Annie vertrok in juni 1894. In het contract stond niet hoeveel kilometers ze moest trappen, dus reisde ze een Een groot deel van de reis begon.
bezocht Alexandrië, Colombo, Singapore, Saigon, Hong Kong, Shanghai, Nagasaki, Kobe. Hij doorkruiste een groot deel van de Verenigde Staten op twee wielen. In Iowa, vlakbij uw bestemming, ze kwam in botsing met een kudde en brak haar pols, dus arriveerde ze in gips om haar prijs op te halen.
Annie Londonderry, de eerste vrouw die de wereld rondfietste
EMILIA SERRANO DE WILSON
De Granada-familie van Emilia Serrano de Wilson was naar Parijs verhuisd na koningin María Cristina in ballingschap. Zijn kring, waaronder Lamartine, Francisco Martinez de la Rosa en Alexandre Dumas. Het voedde zijn liefde voor literatuur.
Toen ze zonder problemen door Baron Wilson weduwe werd, richtte ze haar aandacht op Amerika. Hij las Columbus, Bartolomé de las Casas, Humboldt en in 1865 ondernam hij een reis door Cuba en Puerto Rico. **
Dat zou de kiem van Amerika en zijn vrouwen zijn, een werk dat groeide terwijl het over het continent reisde. Op de pagina's vertelt hij over zijn ontmoetingen met politici en boeren, maar vooral met militante schrijvers als Juana Manuela Gorriti in Argentinië, de Peruaanse Clorinda Matto de Turner of Soledad Acosta de Samper in Colombia. Vrouwelijke activisten en conservatieven; feminisme zou later komen.
Emilia Serrano de Wilson, auteur van América y sus mujeres, een werk dat groeide terwijl het over het continent reisde