die zomers.
"Reis door landschappen, muziek en sensaties". Dat was het doel van Fernando G. Molina, bedenker en regisseur van paradijs (première op Movistar + op 4 juni). Reis naar de jaren 90. Maar naar de zomers van de jaren 90. Eindeloze zomers doorgebracht in een waas van plezier en geluk tussen de liedjes van Mecano en OBK en de hoofdstukken van V om 8 uur 's middags.
Molina (de trilogie The Invisible Guardian, Palm Trees in the Snow) en zijn co-schrijvers hadden verschillende ideeën in gedachten: een evenementenreeks maken, het soort dat ons elke dag of week voor de tv samenbracht; reizen naar 1992, toen ze in volle adolescentie waren; repliceren de eeuwige zomers van die jonge jaren en kras in de Spaanse verbeelding van de gebeurtenis van die tijd, "de verdwijningen, de misdaden, Spaanse zwarte populaire cultuur want in plaats van een thriller te maken, geef het een fantastische focus.” paradijs is dat alles.
Mediterrane luchten.
Het begint met de verdwijning van twee meisjes in de fictieve stad Almanzora de la Vega . Een van hen is de zus van een van de hoofdrolspelers, Javi. Hij en zijn twee grote vrienden beginnen zelf op zoek te gaan en in het eerste hoofdstuk is er al een ommekeer.
Paraíso is de naam van de nachtclub van de stad. Die nachtclub die een van de hoofdpodia zal zijn. Zoals de vuurtoren. Zoals de stranden. De kliffen. Zoals de stad zelf, haar straten en dat plein met de recreatieve. Een stad die vele steden aan de Levante kust zou kunnen zijn. En dat is in feite een samenstelling van vele volkeren.
“Als je het script leest, speelt het verhaal zich af in een stad die niet bestaat, want Levante is de afgelopen jaren zo veranderd. Het ging erom je het voor te stellen en ernaar te zoeken. De stad is vele steden en vele plaatsen”, zegt hij. Anton Laguna, Artdirector Paradijs. Hij en Molina ondernamen verschillende reizen langs de Valenciaanse kust "voor twee of drie maanden" de stukjes die de puzzel zouden vormen die Almanzora de la Vega is.
De haven van Altea.
“De stad die we hebben uitgevonden is een samensmelting van de hele Middellandse Zeekust, beginnend met Castellón en bijna Murcia bereikend”, Molina gaat verder. "We moesten de jaren 90 reproduceren en de kust is erg beschadigd, we moesten een plein van hier nemen, een straat van daar en dan veel tussenkomst van kunst en digitale effecten om het te laten lijken alsof we in het jaar 92 zijn" .
Bijna twintig verschillende locaties hebben Almanzora de la Vega gebouwd, maar ze namen als uitvalsbasis en kaart, Altea. "Hoewel het veel is getransformeerd, heeft het een deel behouden dat niet is aangeraakt, het heeft een kleine haven en het heeft een weg die naar het strand gaat en die uitkijkt op een baai", zegt Laguna. “In Altea hadden we de belangrijkste geografie dat voldeed aan de belangrijkste elementen van het verhaal.”
Die heerlijke jaren 90.
De hoofdstraat en het plein werden echter binnengeschoten De Perello. De promenade is ook die van El Perelló. In Olijf ze vonden nog een van de straten. In benidorm Ze lokaliseerden de weg die van de stad naar de disco gaat "omdat het textuur had, zonder borden". Ze voegden de discotheek toe met digitale effecten, ze schoten het interieur in Valencia en het exterieur werd gebouwd "in een woestenij in Chinchon". De vuurtoren is de Cabo de la Nao. Quino's restaurant is gefilmd in Sinterklaas. "Het was moeilijk voor ons om een traditionele paella-tent te vinden", voegt Antón Laguna toe. De spa is een mix op zich: de buitenkant is een spa van Alhama de Aragón, de kelder, ze plaatsten het in Madrid; het binnenland in Segovia. En de dam is bijna binnen bassin.
De magie van televisie om te bereiken die emotionele en nostalgische trip ze zochten met Paradise. "We waren vastbesloten om te herbouwen hoe de zomers waren, de kustplaatsen, hoe de relaties tussen mensen en tussen vrienden waren, en dat is veel veranderd", zegt Molina, die toegeeft te hebben nagedacht over de hoofdpersoon en een beetje over de obsessie met Mechano's zus. “Onderweg zijn er dingen gewonnen en verloren. De snack van Broodje Nocilla, de fiets, bracht je om 8 uur 's middags naar V. Er zijn veel dingen die deze sensaties reproduceren. Heb de hele zomer voor de boeg als de cursus eindigt. En ik denk dat het voor mensen van mijn leeftijd een beetje meer of minder, hen naar dat moment zal transporteren.
Een puzzel van locaties.
'VREEMDE DINGEN' OF 'BLUE ZOMER'?
Vergelijkingen kunnen irritant zijn, maar Molina vindt de voor de hand liggende en overdreven snelle vergelijkingen met Stranger Things niet erg. “Het is ook geen slechte vergelijking, het is een serie die me heeft gefascineerd, het is een fenomeen over de hele wereld. Maar argumentatief gezien lijken ze niet op elkaar, afgezien van het feit dat ze tieners zijn en men fietst, maar dat was ook Verano azul. In werkelijkheid, het lijkt meer op zomerblauw”, Hij zegt.
'S Middags in de arcades.
En misschien was het hem daarom heel duidelijk dat Almanzora, de stad Paraíso, erg Spaans moest zijn vanwege het landschap en dat mediterrane licht dat het ook heeft de warmte van nostalgie en herinneringen. "Zodat het er niet uit zou zien als andere series, dat het zijn eigen identiteit zou hebben", zegt hij. “En dan het Levante-thema van de jaren 90 dat resoneert met mysteries, hoewel het geen thriller is, spelen we met de kijker… Wie heeft die drie meisjes meegenomen? waar zijn zij? Om later te ontdekken dat alles wat we ze uitleggen Het heeft niets te maken met de echte wereld."
In het Levantijnse 'paradijs'.