Uiteindelijk komt alles in de zee terecht
"Uiteindelijk komt alles in de zee terecht." zeven woorden. Een lapidaire mantra die verwijst naar: het afval dat ons omringt en dat hij in de woestijn van vaste frases zou zijn gevallen of integendeel een vruchtbaar geweten had dat besloot actie te ondernemen en deel uit te maken van de oplossing.
De zin werd uitgesproken Moritz , een 52-jarige Duitser die de afgelopen 30 zomers in Ibiza en dat, tijdens het verzamelen de rotzooi die Cala Saladeta binnenviel , toonde zich bezorgd over de hoeveelheid afval die hij dit jaar op het eiland aantreft.
Het was dageraad en Rafa Sanchis , een 27-jarige uit Valencia die rond Ibiza aan het kajakken was, was net wakker geworden nadat hij de nacht op dat strand had doorgebracht.
Rafa tijdens zijn reis door Spanje
Wat Rafa niet wist, is hoe inspirerend deze toevallige ontmoeting zou zijn en dat hij er weken later uit zou ontstaan.** Miss Pachamama, het project dat hem naar Spanje heeft gebracht op de fiets om afval op te halen dat in de natuur is gevonden.**
Naast het voorkomen dat afval in zee belandt, had Rafa's trappen twee doelen: publiceer de situatie van onze natuurlijke ruimtes en bewustmaking, zodat we actie ondernemen in de strijd om het milieu te beschermen.
Zijn vijf maanden op de fiets en de 4.546 afgelegde kilometers Ze hebben hem meegenomen door Teruel, Zaragoza, Pamplona, ** San Sebastián, Bilbao, Santander, ** **** Oviedo, A Coruña, Santiago de Compostela ****, Zamora, Salamanca, Ávila, Madrid, Toledo , Córdoba, Sevilla, El Rocío (Doñana Nationaal Park), Tarifa, Málaga, Almería, Murcia, Alicante en terug naar de oorsprong waar het allemaal begon: Valencia.
“Ik heb een maand in Valencia doorgebracht na de Ibiza-reis totdat ik aan deze begon. Wat ik deed om de route voor te bereiden, was kijken naar welke gebieden van Spanje ik wilde bezoeken” , legt Rafa uit aan Traveler.es.
In 14 dagen heeft hij 115 kilo afval verzameld
De balans die het maakt is positief. Sterker nog, “het is geweldig qua ervaring, je betaalt niet met geld. Het is de ervaring van mijn leven. Het was heel gaaf om berichten op sociale netwerken te ontvangen en te beseffen dat je een positieve impact hebt gehad op het leven van zoveel mensen", legt hij uit.
"Ik heb de kans gehad om veel lezingen te geven op scholen en praat met kleine kinderen. Het was ook zeer de moeite waard om de boodschap aan hen over te brengen en te zien hoe bewust ze zijn."
"Op het niveau van afval wist ik dat die er was, maar ik heb een goede gastheer getroffen." En het is dat Rafa in vijf maanden 711 kilo afval heeft verzameld, volgens wat de 'weegschalen' markeert die hem op deze reis vergezelden.
"Ik heb een klein deel van het afval in Spanje verzameld", zegt Rafa, die niet aarzelt om te benadrukken dat "het de moeite waard is om de natuur in Spanje te beschermen en dat de manier waarop we tegenwoordig plastic consumeren niet duurzaam is. het duurzamer".
Om dit te doen, raadt het aan: "Zoek alternatieven voor grote winkels zoals buurtwinkels of bulkwinkels waar je je eigen stoffen tas mee kunt nemen; koop geen flessen water; vlees en vis ga je kopen met onze tapers; pasta en rijst, in bulk".
"Dit zijn kleine veranderingen die een kleine organisatie vereisen, maar als je ze eenmaal hebt geïmplementeerd, is het niet ingewikkeld", zegt hij. "We kunnen niet alle dingen van onze consumptie van de ene op de andere dag veranderen omdat we gek zouden worden, maar elke week met kleine veranderingen zie je dat we een duurzamer leven kunnen leiden" , duidt op.
Rafa heeft gereisd om de Nationals te vermijden, dus hij plande niet waar hij zou stoppen om afval op te halen. “Het is onmogelijk om te stoppen bij elk plastic dat je vindt, als ik kernen vond waar veel afval was of als ik stopte om te rusten, eten of slapen, liet ik dat gebied schoon achter”.
Het meest gevonden zijn waterflessen voor eenmalig gebruik en veel microplastic op de stranden, "hij die de zee in kleine stukjes brengt"; hoewel er op zijn reis ook ruimte is geweest voor dingen die zo ongelijk en absurd zijn, zoals schoenen (altijd een enkele voet, nooit het hele paar), jaloezieën of een plastic kinderbureau.
Het meest indrukwekkende moment werd echter beleefd op het strand van Aguilar (Asturië). "Ik vond een leeg pakje Churruca-pijpen, aan de rand van een beek die in augustus 1997 verwaterde. Ik kom uit 91. Meer dan twintig jaar na de vervaldatum heb ik het opgegraven."
Terug thuis, na de uitdagingen en moeilijkheden te hebben overwonnen en met veel leren in zijn rugzak, bereidt Rafa zijn volgende avontuur voor. "Ik wil iets anders opzetten, maar ik weet nog niet wat ik ga doen omdat ik moet kijken hoe ik het financier omdat het zelf gefinancierd is." Op dit moment heeft u een gewenste datum: Kunnen; en herhaal bestemming: Spanje.
*Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op 08.02.2018 en bijgewerkt met het einde van de terugkeer naar Spanje
Plastic flessen en blikjes, wat is verzamelen nog meer?