Chili herbergt enkele van de plaatsen met de grootste impact op de verbeelding van de reiziger.
Waarom reizen we? Er zijn mensen die op pad gaan op zoek naar antwoorden, anderen om hedonistische redenen, zoals: gastronomie en lekker drinken ; er zijn mensen die cultuur zoeken en mensen die gewoon graag de dolce far niente aanbidden. Naast al het bovenstaande, een andere reden die aanzet tot reizen is het licht : zijn variaties, de modulatie in het landschap, de invloeden in de stemming of in de manier van leven van de mensen, die uitgezonden door de sterren...
In Chili zijn enkele van de plaatsen met de grootste impact op de verbeelding van de reiziger, zoals de Atacama-woestijn, de Patagonië of Rapa Nui, Paaseiland , plaatsen waar de lichten veranderen met een snelheid en variatie zoals op weinig andere bestemmingen in de wereld.
Op deze reis, naast het licht, woestijnzand zal in onze schoenen sijpelen en het koude ijs van de gletsjers zal onze handen nat maken. We zullen de Patagonische eenzaamheid en de suggestieve alomtegenwoordigheid van raadselachtige steenreuzen voelen; we zullen een hoed dragen de schoonste nachtelijke hemel ter wereld en we zullen pisco sour drinken met het beste uitzicht.
De weg stimuleert reizen in Chileens Patagonië
SAN PEDRO DE ATACAMA
De dageraad breekt over de Andes en een warm licht kleurt de bergen die hun toppen boven de zee van wolken uitsteken. Aconcagua , baken op de grens met het buurland, is verrassend duidelijk.
Op weg tussen de luchthaven van Calama en de stad San Pedro de Atacama , de eindeloze weg, bijna recht, toont aan beide zijden een monochromatisch, eentonig en stoffig landschap.
Alleen gebroken door de aanwezigheid van animitas, kleine tempels die de slachtoffers van verkeersongevallen herdenken, meestal mijnwerkers die pisco achter het stuur lieten kruipen. Soms blijft het voertuig, de massa ijzer, als een somber aandenken naast de grafsteen.
Alles verandert als het gaat om Sint Peter , een kleine stad die, ondanks de toename van toeristische bedrijven in de afgelopen jaren, die lucht van het eindpunt van de weg handhaaft, een volwaardige "stop de wereld, ik stap hier uit". De onverharde straten en adobe gevels nodigen u uit om langzaam te lopen.
Na het achterlaten van de bagage in de kamer van de hotel Ontdek Atacama , laat het team van gidsen me weten dat ik, als ik wil, 's middags tijd heb om uit te gaan met een van de excursies. Ik kies degene uit de lagune van Chaxa, in de zoutvlakte van Atacama , om me vertrouwd te maken met het dorre landschap: er zijn plaatsen in de Atacama waar geen enkele druppel water is gevallen sinds het begin van de registratie.
De omgeving van het hotel Explora Atacama
Kleine zwermen flamingo's vliegen over de lagune in de richting van de slaapplaatsen waar ze zullen overnachten , gegroepeerd in de diepste gebieden die beschermd zijn tegen roofdieren. In slechts een uur verandert het tafereel van geel in oranje en van roze in dof violet voordat de flamingo's nauwelijks afgetekend achterblijven en plaats maken voor de nacht.
Tijdens de ochtenden die ik in San Pedro doorbreng, zal ik niet kunnen wennen aan de aanwezigheid van de licancabur vulkaan tijdens het ontbijt kijken hoe de zonsopgang zijn perfecte kegel doorsnijdt.
Ja, er zijn dingen waar je niet aan kunt wennen. Natuurlijk, voor de schoonheid, maar ook voor het geluid van krakend zout onder mijn voeten terwijl ik er doorheen loop het Ckari-ravijn of de Atacama-zoutvlakte , naar de blik van een vos die de weg oversteekt op weg naar de Tatio-geisers. En de geur van zwaveldampen in Witte Rivier , en op het moment dat de dageraad je huid raakt om je te vertellen dat de temperaturen onder nul voor vandaag voorbij zijn.
Ik vind het buitengewoon wonderbaarlijke ruis van sommige kerken , die ondanks het dunne uiterlijk van zijn adobe klokkentorens de passage van verschillende aardbevingen hebben doorstaan.
De dagen gaan voorbij reiskilometers en kilometers zonder de aanwezigheid van een enkele persoon maar met de honderd lama's en vicuña's ; een groep cactussen opgesteld tegen de nachtelijke hemel zal me lijken op paasmoai's wiens armen zijn vrijgemaakt.
Flamingo in de lagune van Chaxa, in de zoutvlakte van Atacama.
Die lucht, waarschijnlijk de beste kwaliteit ter wereld vanwege de speciale omstandigheden van hoogte en lage luchtvochtigheid van de Atacama-woestijn , is degene die is bestudeerd aan het ALMA-observatorium.
Op een nieuwe maannacht, met het gevoel dat de sterrenhemel op mijn hoofd valt, Het Space Oddity-album van David Bowie wordt afgespeeld op mijn afspeellijst , gekozen met alle intentie van de wereld. Op het nummer waaraan het album zijn naam ontleent, zegt Major Tom, als hij eindelijk antwoordt: "...en de sterren zien er vandaag heel anders uit".
En zo verschillend, ze staan ondersteboven, het tegenovergestelde van hoe we ze gewend zijn op het andere halfrond te zien op de weinige plaatsen waar de steden ons toestaan. En sommige ontbreken: Ze hebben de Poolster veranderd voor het Zuiderkruis . Vanuit de dorre woestijn vlieg ik naar het zuiden, waar de kaart in kleine stukjes uiteenvalt.
NATIONAAL PARK TORRES DEL PAINE
Tussen San Pedro de Atacama en Nationaal Park Torres del Paine , in het zuidelijke ijsveld, zijn er meer dan vierduizend kilometer en de meest radicale verandering van landschap die je je kunt voorstellen.
Uitzicht op de bergketen Torres del Paine vanaf de Explora Salto Chico.
de kamer van Ontdek Salto Chico Het heeft een enorm raam dat van de ene naar de andere kant van de muur loopt. Als ik naar buiten kijk, verschijnen de indrukwekkende hoorns van Paine met hun weerspiegeling op het meer van Pehoé en de toppen van Las Torres die van achteren tevoorschijn komen - mentale opmerking: bekijk het concept van een kamer met uitzicht.
Praten met de hotelmedewerkers, je realiseert je meteen hoe bijzonder Patagonië is en hoe diep het wordt, als de kou van natte winters.
Laat in de middag komt Francisco, een van de gidsen, opdagen. "Maar iedereen noemt me Chino", zegt hij. Hij werd geboren op het grondgebied van het park. Hij herinnert zich perfect zijn jeugd in die enorme speeltuin, de berg op, de berg af, kijken naar de meest ongelooflijke zonsopgangen . In die tijd had hij een diepgaande kennis van het landschap en de bijzondere weersomstandigheden.
Voor de volgende ochtend, vroeg, stelt hij voor om te proberen de opkomst naar de basis van de torens . Het eerste deel van de reis verloopt relatief normaal, als er iets normaals zit in de duizelingwekkende snelheid waarmee het weer en het licht veranderen.
Nadat ik erover had nagedacht om enkele lagen kleding uit te doen vanwege de hitte die ik begon te voelen, de eerste sneeuwvlokken beginnen te vallen . Enkele jaren geleden had hij zonder veel moeite de voet van het massief bereikt, maar deze keer zag het er niet zo goed uit.
Pier van Explora Salto Chico.
De sneeuwval werd zwaarder, de wind waaide steeds sterker en het laatste stuk van het pad, dat met stijgijzers overwonnen moest worden, deed ons besluiten om te keren. In een van de schuilplaatsen langs de route pakte Chino een thermoskan met pompoensoep, wat stukjes zalm, oploskoffie en chocolade , voedsel dat ons diende om het axioma te bevestigen dat voedsel beter smaakt in de bergen.
In de middag komt de zon weer op en gaan we eropuit om de Aonikenk-pad , -naam van een van de Tehuelche-groepen die Patagonië bewoonden- om de . te bezoeken Salto Grande del Paine, Laguna Amarga en het meer van Nordenskjold.
Een beweging naast enkele rotsen trekt onze aandacht, met behulp van een kleine verrekijker we zien een paar poema's . Op dit moment verschijnen er nog twee die kleine sprongen maken. Het lijkt erop dat de moeder aan het jagen is in een nabijgelegen berg, waardoor we kunnen genieten van de spelletjes van haar nest, totaal onbewust van onze aanwezigheid.
In de hotelbar proosten we met een pisco sour om de gelukkige ontmoeting te vieren. Gedurende de tijd om rekening te houden met de traditionele cocktail de wolken zal de bergen van Paine laten zien en verbergen tot drie keer.
De volgende dag kondigt de receptie, zoals elke dag voor het ontbijt, de geplande excursies aan. In tegenstelling tot voorgaande dagen, vandaag twijfel ik niet bij het kiezen van: de grijze gletsjer.
De bergketen weerspiegeld in het Nrdenskjöld-meer.
In de maanden met beter weer doe je deze afslag te voet van het hotel naar de gletsjer en terug per boot . In de winter wordt het volledig gedaan door door melkachtig water van gletsjeroorsprong te zeilen om de voorkant van de gletsjer te bereiken. Hoewel, zoals de meeste, deze gletsjer is getroffen door klimaatverandering , is nog steeds een van de mooiste van Patagonië.
Op de terugweg gingen we naar de stallen van Explora om de middag door te brengen met de gaucho's en ga voor een ritje in het park . We vinden Misael, Alexis, Don José en Tripa, de kat die Facebook heeft en springt als een circusacrobaat, op het punt een partner voor te bereiden die ze ons uitnodigen om mee te doen.
Misael is een scherpogige gaucho die nooit een ander landschap nodig heeft gehad dan dat van Patagonië. Als hij zegt dat hij daar nog nooit is weggeweest, zegt hij alsof er nergens anders ter wereld heen kan. Don José, de oudste gaucho, knikt terwijl hij zijn paard zadelt en Tripa spint, ondersteboven uitgestrekt. Een andere gaucho, vrij jong, zegt dat hij ooit naar Santiago ging. Plek. Niets op aan te merken, niets op aan te merken over het bezoek aan de hoofdstad.
In de ochtend, voordat de zon opkomt, met de asgrauwe maan boven de Ferrier's Hill We vertrokken naar het vliegveld Punta Arenas . Juan, de chauffeur, zegt bij het vernemen van onze volgende bestemming dat hij ooit met Pasen was en voelde dat de wereld voor hem verging, gewend als hij was aan dat Patagonische land zonder ruimtelijke grenzen.
PAASEILAND
"Het eiland is te klein, er zijn alleen pure moais", zegt hij zonder zijn blik van de grindweg af te wenden. EEN Pasen, naar Rapa Nui , Ik vlieg met The Separate Rose, de gedichtenbundel die Pablo Neruda aan het eiland opdroeg. "Naar Paaseiland en zijn aanwezigheid / ik ga naar buiten, verzadigd met deuren en straten, / om iets te zoeken dat ik daar niet verloren heb".
De krater van Rano Kau, een van de drie vulkanen waaruit Paaseiland is ontstaan.
Het maakt niet uit wat er wordt gezien, gelezen of gehoord, hetzij vanwege de extra last van isolatie die wordt toegevoegd aan de insulaire toestand -er zijn bijna vierduizend kilometer naar het vasteland-, hetzij vanwege dat verhaal dat comfortabel aanvoelt tussen empirisme en legende, voet zetten in Rapa Nui is iets heel bijzonders.
We weten dat moai-platforms zijn ceremoniële plaatsen , begrafenis, de geschatte periode waarin ze zijn grootgebracht en dat de meeste figuren zijn gemaakt met de vulkanische tufsteen uit de Rano Raraku-groeve. de moai vertegenwoordigen de elites van het eiland en die van Ahu Tongariki, het bekendste platform, voor de belangrijkste koningen.
Het bizarre en fragiele weggegooid Thor Heyerdahl's theorie , die het startpunt van de eerste kolonisten aan de kust van Peru plaatst, blijven we achter met de Polynesische oorsprong van die eerste zeevaarders die het eiland tegenkwamen.
We hebben bewijs dat de Rapanui-beschaving op het punt stond in te storten , zowel door de overexploitatie van hulpbronnen als vooral door de hebzucht van slavenhandelaars zoals Joan Maristany, die niet alleen een groot deel van de bevolking wegnam, maar ook ziekten introduceerde die degenen die achterbleven troffen.
Maar voor die stenen reuzen zijn de zekerheden niet zo belangrijk als de vragen. De grote onbeantwoorde vraag, hoewel er verschillende theorieën zijn, is: hoe ze uit de steengroeve kwamen die cijfers van tonnen gewicht . Van de meer dan negenhonderd geregistreerde beelden is slechts één oog gevonden, maar het heeft gediend om te weten dat de moais hun blik naar de lucht richten.
Paarden op Paaseiland, met de moais van Ahu Nau Nau op de achtergrond.
Het hemelgewelf was erg belangrijk voor de Rapanui, het was hun navigatiekaart, de kalender die plantages, oogsten, de aankomst van bepaalde vissen en de tijd aangaf om offers te brengen en te beginnen feesten zoals Tangata Manu , de vogelwedstrijd.
Over het hele eiland vinden we andere archeologische overblijfselen die vaak onopgemerkt blijven. zijn de tupa, cilindrische stenen torens die werden gebruikt door de tohunga, astronoompriesters, om hun waarnemingen te doen.
Een lokaal biertje drinken in de hotelbar, het etiket en de naam trokken mijn aandacht: Mahina, Rapanui woord voor maan . Op dat moment besloot ik de lucht te zien zoals de eerste ontdekkingsreizigers die op het eiland aankwamen, het hadden gezien.
Vanaf de receptie hielpen ze me om contact op te nemen? Tokerau, van Rapa Nui Stargazing , de enige persoon die toestemming heeft om 's nachts de archeologische vindplaatsen te betreden. Na twee nachten op rij waarin de tour om sterren te zien was geannuleerd vanwege slechte weersomstandigheden, overmatige bewolking,** de laatste nacht die ik in Rapa Nui zou doorbrengen**, vertelde ik Tokerau dat ik uit wilde gaan ja of ja, ervan uitgaande dat het misschien nutteloos is.
De voorspellingen waren niet bemoedigend, er waren enkele sterren te zien, maar de lucht was bewolkt. We gingen direct naar de Anakena-strand, naar het Ahu Nau Nau-platform.
De 15 moais, het grootste ceremoniële platform op het eiland Rapa Nui.
Zodra het voertuig geparkeerd was, gebeurde het, de lucht klaarde bijna volledig op, er waren slechts een paar wolken die het zicht van Jupiter en Antares in het centrale deel van onze melkweg bezaaiden. Een lichte wind maakte de lucht helemaal schoon en de Melkweg steeg boven de moai.
Tokerau wilde met mij de lokale legende over de oorsprong van de sterren , hoewel ik moet toegeven dat de fascinatie van dat moment omgekeerd evenredig was met mijn vermogen om te luisteren. Het vertelt over een prinses die niet lacht ondanks de inspanningen van haar minnaar om haar de beste robijnen van de vulkanen of de beste parels uit de oceaan te brengen.
In een vlaag van woede, gefrustreerd omdat hij zijn doel niet had bereikt, gooide hij alle parels in de lucht. Toen ze de lichtpuntjes zag, glimlachte ze eindelijk. . Toen ik dacht dat er op dat moment niets meer kon verbeteren, arriveerde een groep kinderen van een school, tussen de acht en negen jaar oud, met de Tokerau-telescoop.Toen de activiteit voorbij was, met niet meer licht dan dat van de sterren, zongen ze wat liedjes in rapanui begeleid door het geluid van een ukelele.
Ik keer terug naar het vasteland zoals ik op het eiland aankwam, met de pagina's van Neruda: "Tot ziens, tot ziens, geheim eiland, roos van zuivering , navel van goud; / We keren allemaal terug naar de verplichtingen / van onze rouwberoepen en ambachten”
De Melkweg rees in al zijn pracht boven de moai uit.
HOE KRIJG JE
KLM: Vluchten naar Santiago de Chile vanuit verschillende Spaanse steden. De vluchten zijn met een tussenstop in Amsterdam of Parijs wanneer ze een code delen met Air France. Prijzen in Economy class beginnen bij 479 euro i/v. Voor binnenlandse vluchten is de meest aanbevolen optie – in het geval van Rapa Nui de enige – om met LATAM te vliegen.
WAAR TE SLAPEN?
Ontdekken: Het label dat betekenis heeft gegeven aan deze reis heeft drie accommodaties in Chili:
Verken de Atacama . Het is gelegen in de oase van San Pedro de Atacama, met uitzicht op de vulkaan Licancabur. In een traditioneel lemen huis, zeer dicht bij het hotel, hebben ze een barbecue waar ze barbecues bereiden met vertoningen van volksdansen.
Ontdek Salto Chico . volledig Nationaal park Torres del Paine , aan de rand van het meer van Pehoé en de rivier de Paine, een unieke setting. Het is een uitstekende uitvalsbasis voor enkele van de bekendste wandelingen van het park.
Mike Rapu's Inn . De architectuur van het hotel verwijst naar de lokale cultuur, het werd erkend met LEED-certificering voor zijn perfecte integratie in de omgeving en goed energiebeheer. Het formaat van de Explora-ervaring is volpension , inclusief luchthaventransfers en een uitgebreid dagelijks programma van excursies, waarvan vele exclusief voor het merk. Ze hebben zeer goed opgeleide gidsen die alle verkenningen leiden.
De gastronomie is van een hoog niveau Chileense referenties voeren de boventoon op de wijnkaart. Informatie en reserveringen op de website van Explora.