'Palmbaum'
Men zou kunnen zeggen dat dit serie foto's Het kwam voort uit de verveling om altijd hetzelfde te zien, uit het vermogen om verrast te worden door wat er om hem heen was en dat lang geleden een bron van inspiratie was geweest en vooral uit de vastberadenheid van fotograaf Kate Ballis omdat hij zijn interesse niet verloor in degene die al zo lang zijn muze was, Palm Springs (Californië).
"Palm Springs is al zeven jaar mijn muze en mijn tweede thuis", vertelt de fotograaf uit Melbourne aan Traveller.es. "Ik wilde daarheen vanwege de foto's van Slim Aarons en William Eggleston. In 2013, toen ik naar Cuba vloog met een tussenstop in Los Angeles, plande ik een tweedaagse tussenstop in Palm Springs. Ik werd helemaal verliefd op die bergachtige achtergrond, de architectuur uit het midden van de eeuw en het landschap.”
'Zand'
Ballis brak echter zijn liefde door haar zo vaak te fotograferen en in een poging zijn muze niet te verliezen, hij leerde een andere manier om naar haar te kijken. Het was niet van de ene op de andere dag, het was nodig om te experimenteren, te spelen om scènes te creëren die tot dubbelzinnigheid en verwarring leiden, en om de infraroodtechniek op een onorthodoxe manier te durven gebruiken.
“In tegenstelling tot andere fotografen die infrarood gebruiken om scènes natuurlijker vast te leggen, Ik heb deze techniek op zijn kop gezet om een palet te creëren dat contrasteert met wat er van Palm Springs wordt verwacht.” schrijf op je website.
“Veel van de huizen zijn geschilderd in gedempte kleuren die opgaan in het woestijnlandschap (…); de meeste huizen gebruiken voor hun tuinen vetplanten die bloeien met de hitte, palmbomen, synthetisch gras, olijfbomen, fuchsiakleurige bougainvillea... Afgezien van bougainvillea, kleuren hebben de neiging om gedempte aardse en groenachtige tinten te zijn tegen een diepblauwe lucht. Mijn kleuren zijn totaal anders dan dat.”
En het is dat in zijn serie foto's, Infrarealisme , Ballis-vlekken fuchsia roze dit landschap neigt naar eentonigheid.
'fortuin'
Monotonie is geen woord dat past bij deze fotograaf die met haar werk probeert vastleggen wat we met het blote oog niet kunnen waarderen en om ons de plaatsen die u bezoekt op een andere manier te laten zien dan wij in gedachten hebben.
“Ik besloot infraroodfotografie te gebruiken in Palm Springs omdat deze techniek laat zien hoe planten hun fotosyntheseproces uitvoeren en hoe ogenschijnlijk droge, bruinachtige vetplanten en palmen in de woestijn gedijen, zelfs bij een hitte van 50 graden.” Maak het leven zichtbaar waarin we normaal niet opvallen en kijk eens naar die landschappen die we niet meer zo vaak zien.
Dus, in Infrarealisme , het water van de pure fuchsia-zwembaden raakt bijna het rood, de bladeren van de bomen flirten met blauw, het pastelroze overtreft het bruin en het paars voegt een breekpunt toe aan zoveel roze palet en, waarom niet, frisheid aan degenen die overbelicht zijn blanken die laten zien dat de zon in Palm Springs verschroeit. En nee, geen spoor van mensen, alsof het een roze machtsapocalyps was.
"Dat vind ik leuk mensen kunnen hun eigen surrealistische dromen op mijn afbeeldingen projecteren en dat er mensen op de foto staan, verbindt ze meestal met planeet Aarde. Ook, om eerlijk te zijn, zenden mensen geen infrarood licht uit en, in combinatie met de filters die ik gebruik, zijn ze meestal niet erg favoriet", zegt Ballis die, na drie jaar het vormgeven van deze serie, iets heeft geleerd over digitale infraroodtechniek.
Omdat Infra Realism, dat in 2017 begon, een levend project is dat Ballis niet alleen heeft gebracht: om elke hoek van Palm Springs te fotograferen, maar ook Joshua Tree, Sedona (Arizona) en Atacama (Chili). Van al dit werk kwam een gelijknamig boek "en verschillende tentoonstellingen over de hele wereld."
'Godin'