De Gouden Poort verwelkomt de reiziger en wekt een vreemd gevoel van déja vu in hem op.
Na een complete en inspirerende eerste etappe starten we onze motoren om de Californische stad bij uitstek te bereiken... Er zijn oneindig veel steden in een enkele reis. En er zijn er maar weinig die, afgezien van die toestand, de reiziger achterlaten met een onverbiddelijk spoor van euforie en de indruk haar jaren geleden te hebben ontmoet. Het gebeurt met San Francisco.
Terwijl je de juiste woorden probeert te bedenken, rollen verwijzingen naar vorige levens bergopwaarts en bergafwaarts: tegencultuur, Facebook, burgerrechten, Google, Jack Kerouac, homokapitaal, ecologie, Airbnb, LSD, "make love and don't war", Allen Ginsberg, hipsters... hipsters? San Francisco is dat natuurlijk ook.
En, net als de mist die zijn intimiteiten verbergt, zweeft hier een stelregel: kom en start de gekste ideeën. Omdat ze vroeg of laat een wereldvoorbeeld zullen worden.
DROMEN IS NIET MOEILIJK IN NOB HILL
Zonsopgang met uitzicht op Noord-San Francisco is niet zo vergezocht als je je op de bovenste verdieping van The Scarlet Huntington bevindt, de grande dame van nob hill (samentrekking van 'snob': er zijn genoeg verduidelijkingen) . En als we ook weten dat in deze buurt de fenomenale herenhuizen wedijveren met de elegantie van de meest spectaculaire hotels in San Francisco, vormt dit icoon van restauratie op zich de ultieme ervaring.
Na de Homerische restauratie brengt het beste hotel van 2017, volgens de lezers van de Amerikaanse editie van CN Traveler, en lid van het exclusieve label Preferred Hotels & Resorts, een hommage aan zijn verleden de roodachtige gevel overeind houden -medeplichtige van de Golden Gate-, een team dat decennialang voorop heeft gelopen op het gebied van onberispelijke service en een stijl die is toegewijd aan de oosterse sporen van China en Singapore.
Bovenop Nob Hill ligt onder meer Grace Cathedral, een van de meest substantiële gotische monumenten in de Verenigde Staten. Een stilistisch eerbetoon, aan de buitenkant, aan de Parijse Notre Dame en een waar genoegen om, eenmaal binnen, te luisteren naar de melodie van een orgel dat al sinds 1934 speelt.
Natuurlijk, om verder te kunnen gaan, om als een vogeltje de steile straten op en af te gaan, vol met kleurrijke Victoriaanse woningen, Er is geen andere keuze – en meer moed – dan de kabelbaan te gebruiken.
Het is een heel avontuur om op het oude kabelbaansysteem van SF te komen, waarvan de voertuigen zorgen voor veel nerveus gelach, af en toe gekrijs en om de maag uit de keel te voelen steken, precies op het moment waarop een van die trams stort letterlijk in Taylor St, richting het havengebied van Fisherman's Wharf, of langs California Street of Kearny St., naar nog een adrenalinekick: het fantastische SFMOMA , een museum dat je de adem beneemt met bijvoorbeeld een oprechte liefdesverklaring aan René Magritte ( t/m 28 oktober) of laat je blut na een half uurtje 'ik ga even kijken' in de kostbare museumwinkel.
Na de noodzakelijke artistieke omwentelingen, en aan de overkant van de straat, beroert het Yerba Buena Center of the Arts (YBCA) het geweten van degenen die niet meer in de cultuur als katalysator voor verandering en in de brutaliteit van de hedendaagse kunst van onze tijd. En dat is KUNST (dus in hoge doos).
In San Francisco is het rijden op het oude SF-kabelbaansysteem net zo riskant als leuk.
RELIEKEN VAN HET BEAT-TIJDPERK
Zoals POETZIE is City Lights Books. Poëzie, inspiratie, revolutie... Uitgevers vol durf, literaire genieën, oordeelkundige rockers, visionaire hippies en fans van de Beat Generation wisten het, wie hun stempel gedrukt op North Beach. De wijk behoudt die nimbus van legende die het enthousiasme van zijn fans op 261 Columbus Avenue losmaakt.
Het is niet voor minder. De historische boekhandel symboliseerde de burgerrechtenbeweging sinds de opening in 1953. En de oprichter, de New Yorkse uitgever en schrijver Laurens Ferlinghetti, erkend lid van de beat league, de wereld uitgedaagd (en lokale wetten) met de publicatie van de gedichtenbundel verheven tot een cultcategorie getiteld Gehuil van zijn collega Allen Ginsberg.
Nadat de veldslagen waren gewonnen, werd City Lights Books van het ene decennium op het andere de opstandige luidspreker van de niet-zo-gekke proclamaties van de beatnicks, wiens heldendaden schriftelijk in boekwinkels over de hele planeet zeilden. De tegencultuur doordrong een wereld die dorstte naar seksuele keuzevrijheid, van psychotrope experimenten en culturele anarchie in talloze aspecten.
Dit alles gebeurde zonder rust in de stad van de Gouden Poort. The Beat Generation (voorloper van wat hipster heet, natuurlijk met veel nuances) en de hordes hippies die San Francisco overspoelden de Summer of Love, in 1967, verpersoonlijkte de verlangens van miljoenen jonge mensen geboren tussen 1920 en 1950. Zelfs vandaag de dag behouden tempels zoals City Lights Books hun inzet voor de opstand door gebruik van massawapens wijsheid: boeken.
In dezelfde verantwoordelijkheid en met bepaalde licenties met nostalgie promoot het Beat Museum de boodschap van Jack Kerouac of Neal Cassady met argumenten: eerste edities, rariteiten, missives of afbeeldingen die een beweging uitbeelden die zich vandaag verzet tegen het midden van tegenculturele romantiek en de apathie van een oude rockhond.
Het Beat Museum biedt eerste edities, publicaties van rariteiten, brieven en historische afbeeldingen.
ZOWEL RIJDEN, ZOWEL RIJDEN, MISSIE ALS CASTRO
De meest geïnstagramde buurten in San Francisco hebben in onmiskenbare harmonie samengeleefd sinds de voorouders van de moderne bewoners besloten zich in hun Victoriaanse huizen te vestigen in de jaren 1950. Sommigen beweren dat de toekomst van Castro werd gesmeed tijdens de Tweede Wereldoorlog: het Amerikaanse leger verplaatste San Francisco naar de soldaten die tekenen vertoonden van hun homoseksuele toestand.
Later moesten tal van Latino-families uit Castro naar de buitenwijken emigreren. En dat is wanneer de homogemeenschap vestigden zich in hun verlaten flats in een soort vrijwillige pensionering. Castro werd al snel een voorbeeld van beleefdheid en een symbool van activisme en seksuele tolerantie (het overschaduwt het bezoek aan het GLBT History Museum). De stimulans die miljoenen lesbische, homoseksuele, biseksuele en transseksuele bezoekers blijft trekken, ligt in die stedelijke omstandigheid waar tolerantie, trots en natuurlijkheid vibreren.
Misschien Harvey Milk dacht er niet hetzelfde over toen hij in 1978 oog in oog kwam te staan met zijn vroege dood. De activist was eerste Amerikaanse functionaris die uit de kast komt, en zonder de historische Twin Peaks Tavern-hoek te verlaten. Het is niet vreemd om dit embleem van de buurt en speerpunt van de beweging voor sociale rechten te vinden in Harvey Milk Plaza, in het gelijknamige metrostation, regenboog bekleding in zebrapaden, in de vlaggen van zijn grote huizen en in de ogen van zijn trotse inwoners, die elk jaar in juni hun kreten laten horen.
De wijk Castro in San Francisco is een voorbeeld van beleefdheid en een symbool van activisme en seksuele tolerantie.
In het geval van Mission is het een goed idee om de pols te voelen met een wandeling door Dolores Park, de symbolische grens tussen de twee buurten, en een bezoek te brengen aan het oudste gebouw in SF: de 1776 Mission Dolores. De oude Latijnse wijk condenseert de avant-garde en het 'altijd een stap voor' van de zogenaamde nul kilometer van de transformatie (gentrificatie) van SF.
Hoewel het grootste deel van hipsters en leidinggevenden in de technische industrie hun (paar) vrije uren doorbrengen bedevaart naar de beste restaurants en clubs of Mission, zijn artistieke nalatenschap valt op in de open lucht, in de meer dan 400 straatschilderingen verspreid in historische steegjes zoals Clarion Alley en Balmy Alley doen recht aan de opstandige, maar zachte, roem van een buurt die Banksy zelf kan verleiden. Nu gaat de prijs voor lekkernij in grote afmetingen naar MaestraPeace, aan de ene kant van het tot de verbeelding sprekende Vrouwengebouw.
Op dit punt is het handig om erachter te komen hoe 'het nieuwste van het nieuwste' ademt in Valencia Street: in ruimtes tegen het decorum zoals Four Barrel Coffee, waar koffie het meest (en het minst) is; bij Le Point word je besmet door de passie van styliste Pauline Montupett; en in Gravel and Gold, van feminisme in de boetiek van het designercollectief in Gravel and Gold. Tot slot, kijk eens naar volledige kalender van klassieke films en onafhankelijke referenties bij de bioscoop willen we allemaal voor onze buurt: Roxie Theater.
Als je nog fantasie over hebt, verbaas jezelf dan dat je probeert uit te vinden wat 826 Valencia precies is: niet-classificeerbare piratenwinkel? Of een dekmantel voor een vereniging die de ingenieuze geesten van basisschoolleerlingen financiert?
En als je op dit punt van de dag nog steeds niet de Mexicaanse roots van Mission hebt geproefd beproef uw geluk in een van de taqueria's. Of beter nog, ga voor een shot gemaakt met de taco's van El Farolito: die zijn om het kruisteken te maken. Als de nacht oogverblindend overheerst, 'verbergt' de straat van Valencia zijn verloren ark in Loló, het heerlijke restaurant gerund door chef Jorge Martinez en zijn vrouw, Lorena Zertuchea, die smaak en moed uitstraalt tussen muren versierd met deuren van oude auto's of met duizenden papier boten. Kies wat er op zijn kaart staat en je zult slagen. En met een briefje als je het vergezelt met een Lorenita in de Agave Bar.
De Golden Gate Bridge komt sinds 1937 tevoorschijn uit de ochtendmist.
Dat is als je van distillaten bent. Voor de bierfans, leer zeilen op de oude Californische brouwcultuur op een van de rondleidingen aangeboden door de Anchor Brewing Company, de vlaggenschipbrouwerij van San Francisco sinds 1896.
Afscheid nemen van San Francisco staat niet in de plannen van een veeleisende reiziger. Maar als het moet, moet het op een grote manier worden gedaan: over de muur van ochtendmist die het scharlakenrode embleem van de stad bedekt, de Golden Gate Bridge, die sinds 1937 de Golden Gate Strait met elkaar verbindt.
Kijk naar de lucht, die mist is, om enkele primaire verlangens te bevredigen. Een moment van bezinning dat ons ertoe brengt ons, zonder remedie en zonder aarzeling, nog een laatste verwennerij aan zee te schenken. De exclusieve Sausalito kunstretraite verdient enkele uren discussie.
Slechts een paar penseelstreken: de oude houthaven die sinds de jaren vijftig en dankzij bescheiden huren een duidelijk ontwaken beleefde met de komst van een handvol bohemiens en artiesten die de 'arcas' of woonboten bezetten. In de 21e eeuw verdeelt Sausalito zijn charmes tussen verse vis op plaatsen als Fish en die, niet meer zo sobere, woonboten.
Arcas of woonboten in de Boheemse wijk Sausalito, in San Francisco.
TOEN PARIJS ZICH OVERGEGEVEN AAN CALIFORNI WIJNEN
The Wine Country is de koningin van de Californische wijn. Wat verdomme, uit de Verenigde Staten. Oosten vruchtbaar gebied genesteld tussen de valleien van Napa en Sonoma het respect van de sybarites van de halve planeet wordt betwist (het andere medium heeft het nog niet ontdekt).
De geografische en klimatologische kenmerken zijn gewoon wonderbaarlijk: glooiende hellingen bezaaid met eeuwenoude eiken, badend in de Californische zon en beplant met eindeloze rijen wijnstokken geworteld in Frankrijk (pinot noir, cabernet sauvignon, chardonnay…), Duits (riesling) en zelfs Spaans (tempranillo en albariño).
En om de ansichtkaart in te lijsten, sequoia's domineren de bossen buurland wiens rivieren kleiachtige bodems voeden, rijk aan kalksteen en mineralen die niets te benijden hebben aan degenen die overheersen op het Oude Continent.
Napa en Sonoma. twee valleien. Twee manieren om wijn te begrijpen. Twee buren die elkaar aanvullen en elkaar stiekem bewonderen. Ze maken tenslotte deel uit van het wonder van Californische wijnen. Als we teruggaan naar het historische feit, zou de pracht erna komen het oordeel van Parijs, het keerpunt voor de Californische wijnbouwindustrie.
In mei 1976 werden negen Franse wijnmakers uitgenodigd voor een blinde proeverij van Californische wijnen. Tegen de verwachting in waren de resultaten verwoestend: het scoren van Amerikaanse wijnen bracht de Galliërs genadeloos van de troon. Vanaf dat moment groeiden de wijnmakerijen - tussen de twee gebieden tellen ze samen meer dan 600 -, waardoor zowel het product als de prijs van het land duurder werden, en dit belangrijke wijn-, toeristen- en gastronomische centrum werd geboren dat, ironisch genoeg in de geschiedenis , drankjes en veel van de Franse traditie. Het was te zien aankomen.
Detail van enkele wijnflessen bij de Benzinguer-wijnmakerij in Sonoma, Californië.
Hoe kunt u in minder dan drie dagen genieten van zijn charmes? Met enige vreugde en stoïcisme. Wijnhuizen zijn er veel. te veel. Als ambitie je niet verlamt, sta dan vroeg op in de hitte van het eerste licht van een bevoorrechte hoek in de Napa Valley, zoals een droomhuisje in het wonderbaarlijke Carneros Resort & Spa, vanaf Voorkeurshotels en -resorts, een bij uitstek wijnproducerende fantasie, waar je kunt 'verdwalen' tussen een netwerk van 100 exclusieve huisjes en woningen tussen de wijngaarden: verdwaal helemaal in hun onlangs gerenoveerde spa in Carneros, koop wat leuke picknickbenodigdheden in The Market, meng je onder de lokale bevolking in het levendige Boon Fly Café, of neem een bubbelbad in het zwembad van de Hilltop Dining Room met panoramisch uitzicht op de wijngaarden.
Kom, laten we drinken. Sonoma blijft zelfs vandaag de dag een van de favorieten van Europese kenners vanwege zijn spontaniteit, nog steeds gematigde prijzen en voor een personage dat hier bekend staat als Slow-noma. Het gedeelte dat het gedeelte tussen Sonoma en Santa Rosa beslaat, en dat doorloopt naar Glen Ellen, is een showcase van meer dan vier dozijn wijnhuizen waar zinfandel en syrah oppermachtig zijn . Onder hen vallen de begeleide circuits (zonder reservering) van Benzinger op, die zoiets zijn als de beste wijnbouwmasterclass in de hele vallei. Terug op Highway 12 bouwt Wellington Winery zijn faam op zijn wijnbouw Zinfandels uit 1892, plus Grenache, Merlot en Cabernet Sauvignon die kenners aan het huilen maken.
Zwembad van het wonderbaarlijke Carneros Resort & Spa, met huisjes en woningen geplant tussen wijngaarden.
Neem een paar minuten verderop een bad van geneugten in de wijnmakerij van de Australische Chris Loxton, met een uniek uitzicht tussen zijn shirah-wijngaarden, "met een sterke persoonlijkheid", en een vrouw genaamd Lisa die vitaliteit verspreidt: "Ik heb met Chris samengewerkt al jaren, die Hij mij de liefde voor de wijnbouw heeft doorgegeven”. De vrijgevigheid van deze dame vertaalt zich naar een proeverij die schatten behandelt zoals: 2015 Pinot Noir Griffin's Lair, 2013 Cabernet Shiraz en een krachtig 2013 Syrah Estate, die we uren later ophalen bij een diner onder de sterrenhemel. Lisa heeft gelijk: "Sonoma's charme is ingetogen, maar het blijft."
Angela Channing is de naam van een andere (ijzer)dame die in de jaren tachtig op de kaart zette de Toscaanse vallei , of de fictieve naam die het Napa-wijngebied kreeg van het turbulente Falcon Crest-team.
Het televisiedrama waarin het verraad werd verteld van een familie die zich toelegde op de wijnproductie, ging over erotiek en, laten we eerlijk zijn, glamour een bescheiden landbouwvallei gewijd aan de kerkelijke erfenis van de Spaanse missies. Sinds 1968 uitgeroepen tot natuurreservaat, ontvangen de 174 km² aan wijngaarden jaarlijks bijna vijf miljoen bezoekers die stoppen bij wijnmakerijen die zijn omgebouwd tot paleizen, designer herenhuizen, kitscherige kastelen, kunstgalerijen en Michelin-restaurants.
Uitzicht op de Australische wijnmakerij Chris Loxton in Sonoma, Californië.
Napa-stad wordt interessant tijdens het weekend, wanneer het zijn beste kleren paradeert op de **Oxbow Public Market , met exquise proeverijen** tussen kraampjes met verse producten die gericht zijn op een fijnproeverspubliek.
Nu gebeurt het beste op de weg. De wijngaarden van shiraz, cabernet sauvignon of zinfandel zijn van verwoestende schoonheid. Net als de door Barcelona ontworpen wijnmakerij van Artesa Vineyards & Winery.
Perfect geïntegreerd in zijn natuurlijke omgeving, het Californische hoofdkwartier van Codorniú beschikt over uitzonderlijke wijngaarden, elegantie en, natuurlijk, de uitzicht over de baai van San Pablo: "Op dagen dat de mist een wapenstilstand geeft, kunnen we San Francisco zien", zegt Susan Sueiro, de president van Artesa de Sangre Gallega, met een glimlach, die ook trots het succes van de "Californische Tempranillo en Albariño"-wijngaarden verkondigt. Sueiro stelt: "De familie werd verliefd op de bevoorrechte locatie van Carneros".
Het wijndomein van Artesa Vineyards & Winery, in Napa, Californië.
Vanaf daar scheiden twintig minuten ons van Darioush, op de Silverado Trail. Aan de voet van dit unieke Perzische paleis, met zijn hoge zuilen, sissende fonteinen en Le Corbusier-meubels, schittert Ryan Ruhl met een glas van zijn veelgeprezen shiraz. Ruhl sloot met een toast: “Wijn is onderdeel van een geheel. Het is belangrijk, en veel, het bedrijf, de omgeving, een goed koppel en zelfs gevoel voor humor. En hier creëren we die microkosmos zodat de wijn al dat geluk in stand houdt”. Weinig meer aan toe te voegen.
Fruit op de Oxbow Public Market, met proeverijen en gastronomische producten, in de stad Napa, Californië.