“Tot zaterdag om één uur ’s middags in Bar Bilbao”: in Spanje is er geen moment meer waar naar verlangd wordt afspreken voor een aperitief op zaterdag of zondag om 12.00 uur . Een rietje, een glas wijn, een vermout . Wat olijven, misschien een Gilda en dan een of, wie weet, een paar uur praten en lachen . Het is een gelegenheid om uit te rusten van de dagelijkse sleur, om rond te hangen met vrienden, familie of barbezoekers. Wat zou er van ons worden als we het ritueel van het aperitief niet hadden?
Natuurlijk is het heel fijn om een "levenslang" product te drinken, eentje die banden tussen generaties creëren . Maar elke generatie maakt ook zijn eigen weg. In het geval van vermout is het pad duidelijk: we willen weten waar de wijn waaruit het bestaat vandaan komt en waar de botanicals vandaan komen. We willen de vloeistof een gezicht geven, uitvinden wie het doet en waarom.
Astobiza vermout verheft het concept van het aperitief.
Van Vermout Astobiza , je zou kunnen praten over de prijzen die het heeft gewonnen, maar wij zijn van mening dat andere dingen belangrijker zijn. Het gezicht van Astobiza is meer een landschap: de vallei van Oquendo . Er wordt geoogst Ondarrabi Zuri-druiven waarmee een txakoli verschillende snit, modern en gastronomisch. En daar worden botanische producten verkregen zoals: alsem, jeneverbes of munt , die worden gemengd met wijn om een vermout met een uniek profiel te creëren. Zelfs de citrusvruchten komen van kleine lokale producenten. Al deze elementen geven een witte vermout met een zuivere bitterheid en grote frisheid bijgedragen door de laatste noten van pompelmoes . Dankzij een lager suikergehalte dan veel vermouths, Astobiza is een ideaal voorgerecht , die het gehemelte voorbereidt op wat komen gaat.
Vermouttijd: het ideale moment om te ontspannen.
En wat eten we precies? Natuurlijk is het onmogelijk om nee te zeggen tegen een kwaliteit gilda of zo ingelegde mosselen geserveerd op friet . Maar een vermout zoals Astobiza opent minder voor de hand liggende deuren. Vanwege de nabijheid heeft de Atlantische Oceaan een grote invloed op het profiel van de wijnen van de wijnmakerij, en dus van de vermout. Bijdrage leveren frisheid en mineraliteit . Dit 'atlanticisme' stimuleert een combinatie met zeevruchten, die met respect worden behandeld. Een blik met gegrilde octopus , a ansjovis uit Santoña geserveerd op briochebrood met boter of a oester met tabasco . Laten we ook lokale producten niet uitsluiten: de zuurgraad en kruiden van de vermout werken heerlijk samen met witte asperges vergezeld van een eenvoudige mayonaise.
Ansjovis uit Santoña in briochebrood met boter. Het lekkerst met Vermout Astobiza.
Wat het drinken betreft, kunnen we natuurlijk genieten van de vermout geserveerd op ijs met een schijfje sinaasappel. Maar de mogelijkheden zijn legio: de Marianito, zo typerend voor Bilbao , is altijd een goed idee. Daar heeft elke reep zijn recept. We stellen een basisversie voor, ideaal om te experimenteren: 9 cl vermout, een paar druppels sinaasappellikeur ( Cointreau bijvoorbeeld), een paar druppels van een Italiaanse bittere likeur ( Campari, amaro Montenegrijns …) en een paar druppels Genève (Astobiza produceert een excellent , trouwens met wijngaardbotanici). Mix de ingrediënten met ijs en serveer in een cocktailglas met een oranje twist.
Als je zin hebt om nog even naar de andere kant van de Atlantische Oceaan te gaan, a Baskisch geïnspireerde droge martini is ideaal: meng gewoon 5 cl gin en 5 cl vermouth en voeg 1,5 cl zoete wijn toe (we raden de late oogst txakoli uit Astobiza , maar een tokio Hongaars werkt net zo goed). Serveer in een cocktailglas met een vleugje citroen.
Vloeibaar of vast, de mogelijkheden zijn bijna oneindig . De vermout van vandaag is niet die van gisteren. Het voorgerecht ook niet. Met zijn Atlantisch Aperitief, Astobiza moedigt ons aan om een vernieuwde look tot het gebruikelijke.