'Portret in Groen', 1966. Tentoonstelling 'Lee Krasner. Levende kleur', in het Guggenheim Museum Bilbao.
Iets meer dan twee decennia geleden, Bilbao het verliet zijn grijsachtige tint om veel meer kleurrijke en eigentijdse kleuren te omarmen. De stad veranderde op het ritme van de komst van het Guggenheim en dit effect was zo schokkend dat het zelfs in universiteiten werd bestudeerd als een transformerend model, zowel op het gebied van toerisme als economie.
Vanaf dat moment vele anderen hebben geprobeerd deze succesvolle formule te kopiëren waarin een cultureel gebouw de protagonist wordt van het stedelijke landschap (en van de eigenaardigheid van een plek), maar de gekloonde formule werkt niet helemaal.
Er is een gebouw gesigneerd door een gerenommeerde architect. Er is een campagne om de stad te positioneren als een wereldwijd merk. Er is een exorbitante monetaire investering (en misschien ook wanordelijk). Maar het gewilde 'Bilbao Effect' houdt nooit op. Waarom? Het antwoord, hoewel het misschien een bilbainada lijkt, is meer voor de hand liggend dan het lijkt: omdat Bilbao er maar één is.
Guggenheimmuseum, Bilbao
De hoofdstad van Vizcaya is comfortabel, praktisch, toegankelijk, schoon, solvabel, vriendelijk, beschaafd, intelligent, kosmopolitisch, heerlijk, groen, esthetisch, modern, authentiek... en Het heeft een ziel, die van de mannen en vrouwen van Bilbao die als geen ander weten hoe ze van hun ruimtes en hun rusteloze levensstijl kunnen genieten waarin veranderingen welkom zijn in het belang van de gemeenschap. Om deze reden zijn de straten, promenades en parken altijd vol (oog, ook de bars en restaurants) en zijn ze nooit tevreden met wat ze hebben, ze willen altijd meer. Ze zijn altijd meer. Dus Bilbao lijkt nooit te stagneren en verrast ons altijd met innovatieve voorstellen die onze aandacht weten te trekken. deze keer Er zijn drie nieuwe (en kleurrijke) redenen om dit najaar terug te keren naar de stad Nervión, maar we zijn er zeker van dat er snel meer zal volgen. Altijd meer!
Bilbao is een comfortabele, toegankelijke, esthetische, moderne, authentieke stad...
DE TENTOONSTELLING
De meest relevante tentoonstelling gewijd aan Lee Krasner (1908-1984) in Europa in de afgelopen 50 jaar is aangekomen in het Guggenheim Museum Bilbao (tot 10 januari 2021) om zijn kamers te vullen met kleur, leven en abstractie. Omdat, zoals de getalenteerde New Yorkse kunstenaar zei, een van de meest representatieve figuren van het Noord-Amerikaanse abstracte expressionisme : “Ik wil dat een canvas ademt en leeft. Levend zijn is de sleutel.”
Lee Krasner. Vivid Color is de titel van de retrospectieve waarin de fundamentele werken van deze baanbrekende kunstenaar worden belicht de constante heruitvinding getoond tijdens zijn 50-jarige carrière, evenals de voortdurende verkenning van nieuwe expressieve en artistieke talen.
Ze hield nooit van korsetten en zo het blijkt uit zijn manier om de 'signature iconografie' te vermijden: hij ging van het schilderen van kleine, dichte abstracties met een paletmes naar het maken van Nocturnal Journeys in witte en bruine aarde; van de umbra kleur dreef terug naar de meer uitbundige pigmenten –zo gebruikt door Matisse, zijn artistieke held–; en in de jaren 70 zagen we een heropleving van zijn creatieve kracht op een meer ontspannen manier tot wat oude tekeningen opgehaald dat hij had gedaan toen hij studeerde aan de school van Hans Hofmann en hij ontleedde ze met een schaar om er geometrische composities mee te creëren op het canvas in de vorm van collage.
Lee Krasner in zijn atelier in 1962.
Deze artistieke cycli (die zoveel te maken hebben met hun eigen levenscycli) ze zijn perfect gefragmenteerd en samengesteld door Eleanor Nairne, van de Barbican Art Gallery, en Lucía Agirre, van het Guggenheim Museum Bilbao in de tentoonstelling, die verdeelt de route in elf artistieke fasen, gecontextualiseerd binnen het persoonlijke (en dus emotionele) moment waarin Lee Krasner zich bevond.
Om dit te begrijpen dubbele relatie tussen kunst en leven het is essentieel om te gaan zitten en te kijken naar de audiovisuele projectie Lee Krasner, in haar Eigen Woorden die voorafgaat aan de tentoonstelling, die naar eigen zeggen het sterke en beslissende karakter laat zien van een kunstenaar die, hoewel werd soms genegeerd (dit was voor haar in veel opzichten een “zegen”) of overschaduwd door haar man (ze was getrouwd met de grote Jackson Pollock), eindigde zijn dagen met het ontvangen van **de welverdiende erkenning. **
Lee Krasner 'Palingenesis', 1971. Tentoonstelling 'Lee Krasner. Levende kleur', in het Guggenheim Museum Bilbao.
HET RESTAURANT
Bilbao ontbreekt niet aan restaurants waar je kunt genieten van de meest traditionele en authentieke gastronomie, maar de stad had een plek nodig om te zien en gezien te worden. Dit is zonder twijfel het nieuwe Balicana Restaurant en Lounge, een zeer theatrale trendy plek waar je geen marmitaco zult vinden, maar je vindt de meest gefotografeerde trappen van de hele stad (waarbij bovendien op zaterdag meestal een DJ wordt geplaatst om live muziek te draaien).
De enorme ruimte van bijna 1.000 m² is verdeeld in twee even kleurrijke en tropische omgevingen maar perfect gedifferentieerd door wat erin wordt aangeboden. De lounge, boven, is gespecialiseerd in dranken en zoete cocktails (alleen bij bediening aan tafel) en heeft een lichtere kaart Voor wie alleen iets wil snacken: Balinees broodje gevuld met groenten, kip-chilikroketten met botija-olijvenmayonaise, tacos al pastor op basis van Iberisch geheim met rodicio, guacamole, geroosterde saus en geroosterde ananas...
De modeladder in Bilbao is bij Balicana Restaurant and Lounge.
Het meest formele restaurant bevindt zich in het onderste deel van het pand en in het menu vindt u gerechten die net zo aantrekkelijk en internationaal zijn als een Israëlische salade (futush), een duurzame Balfegó rode tonijnsteak, een anticuchero-octopus of een chifero zeevruchten udon; ook de beroemde (en veelgevraagde) kreeft-chili-krab, die wordt vergezeld door bomba-rijst, pinda's, koriander en limoen.
"We doen geen fusionkeuken, maar hebben verschillende kooktechnieken of -methoden van over de hele wereld overgenomen. We hebben Argentijnse grill, Braziliaanse rodicio, Indiase tandooroven en mediterrane gerechten. Alles met de Balicana touch en bereid in een open keuken", legt Paco López, manager van Balicana Restaurant and Lounge, uit.
Restaurantgedeelte in Balicana Restaurant en Lounge, Bilbao.
HET HOTEL
Het Ercilla hotel in Bilbao is niet nieuw, in feite is het sinds de oprichting in 1972 verbonden met het culturele leven van Bilbao, maar het heeft net een complete renovatie ondergaan die zijn oorspronkelijke glamour heeft hersteld. Met een seventies look, in de kamers van deze Autograph Collection vallen de knipogen en vintage details en in de gemeenschappelijke ruimtes hebben kleuren, texturen en geometrisch papier alles verfijnder gemaakt.
Gelegen op de begane grond, de American Bar is het sociale hart, waar alles gebeurde (en opnieuw gebeurt) in Bilbao. Wie wil er nu niet een cocktail op het ritme van de jazz drinken zoals Gina Lollobrigada, Fabio Testi, Rocío Jurado of Julio Iglesias dat eerder deden?
American Bar, het hart van het sociale leven in de Ercilla de Bilbao.
En als deze representatieve ruimte –waarin een foto van Pavarotti kokende pasta in de hotelkeuken hangt– een ode is aan de geschiedenis van de Ercilla, het prachtige terras met 360º uitzicht over de daken van Bilbao het is de nieuwe tijdigheid van het hotel, waarin gasten en de lokale bevolking de smaak delen voor een glas wijn of een kenmerkende cocktail -terwijl ze snacken op een gerecht van hun ontspannen menu-.
Terras van de Ercilla in Bilbao.
Op dit moment is vanwege de Covid de livemuziekconcerten die plaatsvonden op het dak, achter het enorme neonbord met de naam van het hotel dat het gebouw bekroont, maar zodra de Ercilla zijn programmering kan herstellen, hebben we een nieuwe reden om terug te keren naar Bilbao, een rusteloze stad waar we om de een of andere reden altijd meer en meer van gaan houden. Ze zijn altijd meer.