MEGA, het biermuseum om Galicië te drinken

Anonim

De broers Rivero deden dat een bevroren milkshake voordat je begint met maken bier. Ze keerden terug van het maken van Amerika en in 1906 richtten ze de eerste fabriek op in A Coruña. Ze noemden het La Estrella de Galicia omdat het symbool van de zespuntige ster die in de middeleeuwen het brouwmeestersgilde identificeerde.

Er is meer dan een eeuw verstreken sinds toen en nu een tweede fabriek openen over de vijver, in Brazilië. De ster van Galicië reist de wereld rond als een pelgrim. De toename van de productie brengt een verbetering van de faciliteiten met zich mee. Maar het komt bij iemand op dat, van de oude fabriek zou het wel eens een museum kunnen worden. Om de cirkel te sluiten. En van daaruit, uit dat idee, zoals dat van ijs, werd het MEGA-museum geboren.

Detail in het MEGA biermuseum.

Detail in het MEGA biermuseum.

VAN OUDE FABRIEK NAAR MUSEUM

Het is de oude fabriek die Het was vier decennia actief. De nieuwe is bevestigd en is tijdens het bezoek in werking te zien, achter enkele ramen. Maar de oude kamer heeft zijn charme. Omdat de muren van de hele grote kamer bedekt zijn met muurschilderingen van biscuitmodder. Ze zijn het werk van de kunstenaar Ángel Atienza.

Ja, hij was een speler van Real Madrid alvorens voor kunst te kiezen. Ze vertelden hem dat hij moest kiezen. Of de bal of de borstel, en hij zei dat schilderijen zijn ding waren. Ze zijn zoals ze zijn, ongerestaureerd. Ze gingen al die tijd mee met de dampen van het bier dat in de tanks wordt gebrouwen.

Een van die tanks is open aan de basis, en zijn imposante maat is te zien op de benedenverdieping, bij de uitgang van het museumcircuit, in de souvenirwinkel. Want het museum is, vergeef de overtolligheid, een museum.

Het is een biermuseum, niet alleen het handelsmerk. Bier is een wereld, en tijdens de tour laten ze je de basis zien dat elke goede bierliefhebber moet weten.

Binnen in een magazijn.

Binnen in een magazijn.

Naast de geschiedenis van de Estrella Galicia je zult de soorten bier kennen die er zijn, Je zult de korrels van de gebruikte granen kunnen ruiken, de hop en zelfs de technische kenmerken van het water dat wordt gebruikt. Ja, dat is belangrijk om te zeggen Het is niet hetzelfde om met water van Cecebre een biertje te maken als met water uit elke andere plaats. Dat zeg ik niet, het is Luis Alvar, de brouwmeester.

Je kunt ook leren een hengel te werpen. En om het te proeven. En om de onderdelen van het goed getapte bier te kennen. En het bijbehorende koppel. Met confituur of met kaas. Beide opties zijn zeer goed doordacht. Vet, zout, olie en azijn mengen heel goed met de zuurgraad en bitterheid van het bier.

Als je met iemand anders gaat, is de truc om van elk een paar te vragen en beide te proberen. Bisqato Xiros, Touza Vella, San Simón, Airas Moniz en Galmesano in de kaascombinatie, en in tonijnconserven, sardines, octopus, coquilles in coquillesaus en ingelegde mosselen. Alle Galicische producten. We zullen niet zeggen waar elk ding bij hoort, maar de umami is verzekerd.

Ze leren je hoe je bier moet gooien.

Ze leren je hoe je bier moet gooien.

BEZOEK AAN HET VERLEDEN

MEGA bezoeken is het verleden en heden kennen van een relevant commercieel merk in Galicië, maar het is ook het verleden en heden kennen van de uitwerking van iets dat zo aanwezig is in ons leven als brood. Het bezoek is leuk en interessant. De afwerkingen van de tentoonstellingsmonsters zijn typerend voor een museum, het heeft een lift in een silo die bedoeld is als toeristische attractie, Zoals de lift in het Empire State Building.

Een deel van de gebruikte machines blijft als Wees getuige van de geschiedenis van het brouwen. Het is een chemisch proces dat eenvoudig lijkt, maar tegelijkertijd zeer complex, en uit de rondleiding blijkt dat iedereen zou het thuis kunnen maken met een paar flessen en wat geduld.

Simpel omdat scheikunde, de wetenschap van het proces, vier simpele dingen zijn. Complex omdat de uiteindelijke smaak daar niet alleen van afhangt. Er zijn nuances die het resultaat zijn van jarenlange ervaring en training dat weet alleen een brouwmeester.

Daarom is het enige nadeel van het museum: ken dit geheim niet. Voor degenen onder ons die brouwers zijn, hebben we altijd de kennis van hoe men kookt wat men drinkt. Y rekening houdend met de smaken van de limited editions, de vraag is duidelijk: hoe krijgen ze de zeepokken daar? En hoe doen ze dat met de octopus? Ik krijg het gewoon niet uit mijn hoofd.

Lees verder