Dit roggebrood en de octopus spreken voor zich
Het best bewaarde geheim in Galicië is ontploft door zoveel gebruik , zoals de liefde van de grand jury. Met de dingen van nu en de wens om terug te keren naar het terras, ontmoeting met onze eigen en de bieren en zelfgemaakte gerechten , in het zuiden van de Galicische landen zijn er pogingen geweest tot geschillen en uitwisseling van meningen, maar de grote vraag hangt nog steeds in de lucht: wat is een furancho?
We zeiden het hier al lang geleden en we laten het weer zien. Een furancho was een oud huis (of een deel ervan) waar de jonge wijn die werd geoogst als voorwendsel diende om gerechten te delen in de schaduw van een wijnstok, of in een schuur of wat er ook gebeurde. Deze praktijk is al drie eeuwen bekend, maar net als in het leven is het juridische concept tot op de dag van vandaag geëvolueerd. Er was een poging tot regulering in 1997 omdat ze tot dan toe clandestien waren , en een andere in 2008, die de furancho's als een restauratiebedrijf omvatte, maar de zaken werkten niet goed totdat Wet 7/2011 arriveerde, die noemt de furancho iets speciaals, zo typisch voor Galicië als Rosalía de Castro.
Tussen wijnen, wijngaarden, bergen en kronkelende wegen, zijn de furanchos
Oké, geweldig, maar je vertelt me nog steeds niets. Goed, ga zo door. Volgens het staatsblad van Galicië en volgens decreet 215/2012 zijn de furancho's "de Gebouwen die voornamelijk worden gebruikt als privéwoning, maar waar hun eigenaren de overtollige wijn van hun eigen oogst verkopen , thuis gemaakt voor eigen consumptie, samen met hoofdletters die, als voedingsproducten die regelmatig door hen worden bereid, als begeleiding dienen. Voor deze doeleinden zal het worden beschouwd als een overschot van het eigen verbruik. een hoeveelheid wijn die niet groter is dan de hoeveelheid die wordt verkregen door een maximale opbrengst van 0,65 liter op het oppervlak van uw wijngaard aan te brengen per vierkante meter". Koken gehoord?
Furancho's of loureiros (omdat ze werden geadverteerd met een Loureiro (laurier) blaadje op de deur) zijn er verspreid over de Rías Baixas en hun aantal is moeilijk te achterhalen. Sommige bronnen spreken van bijna vierhonderd. Veel furancho's werden uiteindelijk omgebouwd tot restaurants om het hele jaar door te kunnen serveren. Omdat furancho's kunnen niet worden geadverteerd en zijn slechts een paar maanden per jaar geopend . Concreet kunnen ze het niet langer dan drie maanden doen. Het zal voor sommigen kort klinken, maar je moet bedenken dat het kleine huisjes zijn met een zeer beperkte wijnproductie. In werkelijkheid, sommige furancho's gaan amper anderhalve maand of twee maanden open, dat is de tijd dat de jonge wijn in hun vaten blijft en een van de beperkingen die ze hebben door de wet. Als de wijn op is, is het feest voorbij.
Het overschot van de oogst, de oorsprong van de furancho.
Volgens de HOND het seizoen begint op 1 december en eindigt op 30 juni , al zijn er uitzonderlijke situaties die kunnen leiden tot de sluiting tot 31 juli. Een ander ding dat je moet weten is dat furancho's in de regel een beperkt aantal tapas mogen aanbieden: Charcuterie en/of kaasplankje, Padrón-paprika's, oor en/of chorizo, zorza of lendenen, spareribs, gebakken eieren, gegrilde sardines of horsmakreel, pens met kikkererwten of bonen, aardappelomelet, empanada of empanadilla's en de kroketten . Uit deze lijst moet je er 5 kiezen, maar je moet ook weten dat je, naast de gerechten die ze je kunnen aanbieden, je eten zelf kunt meenemen.
Jonge wijn kan niet gebotteld worden geserveerd, deze moet rechtstreeks uit het vat worden geserveerd . En de wijngaard, geregistreerd in het wijnbouwregister van Galicië. Naast de relevante en routinematige bezoeken van gezondheidsinstanties, beveiligings- en evacuatieplannen en al die dingen die een veilige plek niet in strijd maken met nabijheid en comfort.