De MUV is ergens denkbeeldig in Galicië
De María José Jove Foundation presenteert de MUV, het eerste virtuele museum in Spanje, geboren op de manier van Cervantes. Op een plaats die we niet kennen in een onbepaalde tijd. Deze ingebeelde plaats zou wel eens een geschiedenis kunnen hebben die even curieus is als de volgende. Het idee van het virtuele, van het ingebeelde dat voor iedereen gemeengoed wordt, is de visie van een gedicht geschreven onder de effecten van een psychotrope.
het gedicht is Kubla Khan . Hij schreef het Samuel Taylor Coleridge in de herfst van 1797. Het was na een nacht in Toledo dat het bij hem opkwam om een biografie van de grote Kan Kublai te lezen terwijl hij tot zijn wenkbrauwen in opium zat. In zijn dromen stelde hij zich een heel lang gedicht voor -ongeveer 300 regels- dat hij begon te schrijven zodra hij wakker was geworden. Maar al snel verschijnt er een bezoeker uit de Engelse stad Porlock, behorend tot het graafschap Somerset, en die houdt hem zo lang bezig dat, wanneer hij terugkeert naar zijn creatieve taak, is hij het al vergeten.
De MUV handhaaft trouw aan een landschap en een identiteit, maar op een volledig virtuele manier
De amper zestig verzen van dat dromerige paleis in het Verre Oosten waren de inspiratie voor ted nelson die in de jaren zestig de het Xanadu-project, onder de naam van het oostelijke paleis. Voor Nelson vertegenwoordigde het gedicht van Coleridge die magische plek waar in onze herinnering niets verloren gaat. Wat ik hiermee wilde maken was een plaats waar alles een plaats had, een onmetelijkheid van wijsheid verbonden door hypertekstlinks. Gaat er geen belletje rinkelen? Internet, het netwerk, de cloud... Nou, dit begint allemaal vanaf daar. Het World Wide Web is eind jaren negentig gecreëerd door wetenschappers van CERN met het idee om de inspanningen in hetzelfde werk te centraliseren, en van toen tot nu.
Nu het world wide web ons leven verandert sinds het begin van de nieuwe eeuw, dat het museum moest veranderen was een logische stap. Het eerste concept van virtueel museum we hebben het binnen het Japanse bedrijf NTT, die in 1991 een tentoonstelling presenteert met de titel Het museum binnen het telefoonnetwerk . Met de komst van CD-rom -wat die tijden, huh, boomer vrienden?- virtuele rondleidingen door beroemde musea over de hele wereld beginnen, die een paar afbeeldingen in deze opslagunits comprimeerde om later in de musea zelf als merchandisingobject te verkopen.
Het digitale karakter van het museum maakt het een veelzijdige, flexibele en nomadische ruimte
Maar als virtueel museum zijn er nog een paar stappen te gaan. Het moeten de kunstenaars van het midden van de twintigste eeuw zijn die de vorm en inhoud van het museum zelf in vraag stellen. in 1947 André Malraux hij stelde zich een museum zonder muren voor waarin iedereen zijn eigen museum zou kunnen vormen. Het uit elkaar halen en veranderen van de structuur van het museum totdat het verbrijzeld was, heeft de creatie van nieuwe manieren om kunst te ervaren bevorderd. Dat hond, de gigantische West Highland White Terrier die regeert over de ingang van het Guggenheim in Bilbao, bevindt zich niet binnen de vier muren van dat museum, het is alleen een van de vele voorbeelden die de verandering in concept laten zien sinds het is gemaakt. Anderen, zoals het Louvre, hebben hun audiogidsen gewijzigd in Nintendo 3DS voor meer interactie.
Musea over de hele wereld zoals de Hermitage, het MoMa of het Prado bieden de mogelijkheid om ze virtueel te bezoeken. Maar er zijn er maar heel weinig die in het netwerk zijn geboren.
We kunnen stellen dat de eerste ter wereld in september vorig jaar zijn deuren opende. De Virtueel Online Kunstmuseum (VOMA) Het is het werk van de Britse kunstenaar Stuart-tempel, wie geloofde in een meer democratische kunst en zag de mogelijkheid die internet biedt om een dergelijke taak uit te voeren. Gemaakt als een gebouw en niet als een eenvoudige kijkruimte, zodat de bezoeker interactie heeft alsof hij er zelf is.
Een uitwisselingsstructuur die de verbinding tussen kunstenaars, curatoren, onderzoekers en culturele entiteiten zal vergemakkelijken
In Spanje is de MUV de eerste en in Galicië. Het is net eind vorige maand ingehuldigd, hoewel het op het net staat, wat naar verluidt is. Het hoofdkantoor, van waaruit de inhoud wordt beheerd, bevindt zich in naar Coruna, maar het museum is te bezoeken op zijn website.
Ontworpen als een brutalistische structuur van 3.000 vierkante meter met uitzicht op de Atlantische Oceaan, wordt de MUV door zijn promotors en makers gezien als "een platform voor kunst en cultuur, een interactieve virtuele en digitale omgeving, open voor nieuwe manieren om via de artistieke praktijk onderzoek, communicatie en kennisoverdracht te beïnvloeden”. Een baanbrekend initiatief in de nationale en internationale museale scene om artistieke creatie te ondersteunen.
Het ontwerp is uitgevoerd door het architectenbureau Creus en Carrasco. “Architectuur moet de continuïteit van vitale behoeften verklaren en de overgang van de ene naar de andere opbouwen, verandering. Als je een stap terug doet, is het niet echt, ik herinner het me gewoon', is het eerste punt van de decaloog van deze architectuurstudio. Dat is waarom de MUV bevindt zich op een denkbeeldige plaats in Galicië, trouw aan een landschap en een identiteit, maar op een volledig virtuele manier, die op het web kan worden bezocht met een digitale visualisatie of verkend kan worden met een VR-bril.
De María José Jove Foundation bevestigt dat een dergelijk project is opgevat als: "een uitwisselingsstructuur die de verbinding tussen kunstenaars, curatoren, onderzoekers en culturele entiteiten van over de hele wereld, velden en disciplines zal vergemakkelijken". In dezelfde richting legt de voorzitter van de stichting, Felipa Jove, uit dat "we ons al jaren inzetten voor training, het promoten van kunst en het ondersteunen van artistieke creatie, maar in een tijd die net zo moeilijk is als de huidige, willen we in deze richting beïnvloeden”.
Het ontwerp is uitgevoerd door het architectenbureau Creus e Carrasco
Voor Susana González, directeur van de FMJJ Art Collection, is het belangrijkste dat “Het digitale karakter van het museum maakt het een veelzijdige, flexibele en nomadische ruimte, dat faciliteert de ontwikkeling van wat niet kan in een echt museum” Hiermee is een van de belangrijkste actielijnen: de ondersteuning van innovatieve projecten die rond zijn gearticuleerd onderwerpen als het behoud van cultureel en natuurlijk erfgoed.
De MUV heeft al een tentoonstellingskalender, en dat doet het rond territoriale identiteit. Voor dit eerste seizoen, inclusief twee projecten over industriële architectuur, het tentoonstellingsproject Camiño Negro, door Damián Ucieda en samengesteld door Juan de Nieves -die te zien is tot 3 juli, en in april begint Beperk architectuur, een documentatieproject over industriële architectuur aan de kust; Tentoonstelling van Katrin Niedermeir over populaire muziek en dans, samengesteld door Chus Martínez; Y Irene Kopelman's project in relatie tot de geologie van de Ribeira Sacra, samengesteld door Susana González.
Verder kondigen ze vanuit de MUV aan dat ze zullen wedden op een belangrijke redactionele regel, waaronder: publicaties, gesprekken en een digitaal archief. Bovendien: "we zullen een directe relatie onderhouden met: projecten in verband met beurzen, prijzen en artistieke residenties gepromoot door de María José Jove Foundation, evenals met de FMJJ-kunstcollectie, bijdragen aan de ondersteuning van de visualisatie van de werken van de kunstenaars die door de entiteit worden ondersteund”.
Want er zijn virtuele dingen die nog vlees en bloed nodig hebben om ze waar te maken.