Masmar Sailing: een zeilboot en een gezin aan boord van de Calma (in Barcelona en Formentera)
Lou is al één met de zee. De oudste zoon van de familie Patané - "geschreven met 'u' aan het einde, as Lou Reed ”, verduidelijkt zijn vader, Leandro – hij werd geboren op een glorieuze dag in de zomer van 2019 en zijn lot is, vanaf dat moment totdat hij anders besluit, gesust in het komen en gaan van Rust door de mediterrane golven.
Masmar Sailing: een zeilboot en een gezin aan boord van de Calma (in Barcelona en Formentera)
Dus, met een hoofdletter, zoals de naam van de boot die Leandro met zijn vrouw bestuurt, Marie Braun . Hier leert de kleine wat de zee is of, in zijn geval, het leven. Kalm , ondertussen, werd eind jaren tachtig geboren, een ontwerp door Amerikaan Doug Peterso n. “Het is een 14 meter lange Peterson, een zeer comfortabele en veilige varende zeilboot, ontworpen om er de wereld mee rond te kunnen gaan, met een redelijk vlakke ruimte en zo min mogelijk lijnen. Klassiek, met veel hout... en ook nog eens veel onderhoud”, grapt Leandro over een baan waar nooit een einde aan komt en die hem en zijn gezin in zijn geheel aangaat. "We doen alles met onze eigen handen, in de zomer varen we, maar in de winter moeten we tijd besteden aan dit soort werk."
De eerste marien eigendom van Marie en Leandro is degene die de zee regeert onder de paraplu van een project genaamd Masmar Sailing, begonnen als een van die verhalen die beginnen met het toch al romantische cliché van “Ik heb alles achtergelaten voor ...”.
"Toen we begonnen te daten, maakten Marie en ik een tochtje op een zeilboot die een vriend ons op Formentera had geleend", zegt Leandro. In die tijd werkte ze fulltime in de modewereld (nu wijdt ze een deel van haar tijd aan een van het merkteam van Gimaguas) en verdiende hij zijn brood als professioneel duiker. “Ik heb jarenlang gewerkt als matroos en kapitein . Ik heb gestudeerd om schipper te worden, ik maakte deel uit van de bemanning van luxe boten, charters... maar ik voelde me nooit op mijn gemak om deel uit te maken van de boot. Ik realiseerde me dat ik de hoofdrolspeler van de ervaring wilde zijn.”
Zonder precies te weten wat hun lot zou zijn, namen ze allebei de beslissing om voor niemand anders te werken dan voor zichzelf en de zee met de filosofie van langzaam zeilen als een vlag , of wat hetzelfde is, navigeren zonder haast. “Aan het begin van onze routes – met een duur van drie uur met vertrek uit Barcelona - Iedereen maakt foto's met hun mobiele telefoons en ze zijn meer gespannen. Uiteindelijk zie je hoe ze meer ontspannen zijn, ze vergeten sociale netwerken... ze laten zich meeslepen. Ik probeer onze levensstijl een beetje te delen, ervaringen met hen uit te wisselen en iedereen die geïnteresseerd is basisbegrippen van navigatie bij te brengen. En als ze willen, geef ik ze ook de controle over Calma”.
"Rust is onze woonplaats, ons thuis"
Zeilen met uitzicht op de zonsondergang en glazen biologische wijn, kaas en charcuterieplanken of een biertje delen, op pad gaan met Leandro is alsof je in zijn woonkamer bent. Wat het in feite ook is. “We slapen in de haven van Barcelona en blijven dan zo’n vijf of zes maanden in Formentera , dat is waar we het doen routes in de zomer maar langer , aanmeren in een baai om te zwemmen of snorkelen. We hebben een appartement dat we als uitvalsbasis gebruiken, maar al onze spullen staan bij onze ouders thuis. Rust is ons thuis , ons huis”, verduidelijkt de kapitein, die deze routes meestal alleen doet, zodat Lou en Marie niet de stoelen van potentiële klanten bezetten. Uiteraard vaart het trio op niet-werkdagen of met ruimte geheel als team.
"Het is geweldig om te zien hoe Lou past zich aan alles aan , zelfs veel beter dan volwassenen”, zegt Leandro lachend. “Hij heeft geleerd om alles op de boot te doen en het mooie hiervan is dat het ons dwingt om veel tijd buiten en samen door te brengen. Als gezin hebben we geleerd om als een bemanning te functioneren, anders zou dit niet mogelijk zijn”, vertelt hij over zijn dagelijkse routine, waarbij het wakker worden gevolgd wordt door de reis in de hulpboot om naar het strand te gaan en een wandeling te maken.
“Soms varen we in behoorlijk ruwe zeeën, maar Lou heeft al zoveel met Calma gedaan dat hij zelfs een positie kan vinden om comfortabel te zijn en een dutje te doen. Ook veel respect . Als hij ziet dat we gestrest zijn of dat de weersomstandigheden moeilijker worden, is hij meestal rustiger... en omgekeerd”. Samen maakten ze ook de meest bijzondere reis van Leandro's leven, een die beter is dan elke walvissen spotten of de eerste nacht dat hij op zee sliep: "Het was de dag dat we met z'n drieën voor het eerst samen reisden . Sommige vrienden die met ons mee zouden gaan, hebben afgezegd en ik werd erg nerveus voor het geval er iets zou gebeuren. Maar het was het beste wat we konden doen. Kom als een gezin Formentera Het was geweldig".
Leandro is geen onbekende in wat Lou nu ervaart, aan dat contact met water vanaf zo'n jonge leeftijd . "Mijn vader had een motorboot en we gingen vissen, toen had ik mijn eerste relatie met zeilen", herinnert hij zich.
"Toen ik naar Spanje kwam (hij werd geboren in Argentinië) heb ik niet gevaren, maar ik was gefascineerd door duiken." Op een dag en na duizend-en-een manieren om te imiteren onderwater odyssees , kwam het Rode Kruis aan bij zijn gemeentelijk zwembad. "Ze gaven wat cursussen en ik was zo vervelend van de leraren om me te laten duiken dat ze me vertelden dat, als ik twee minuten onder water zou kunnen blijven zonder te ademen, ik de apparatuur kon testen door een baantje in het zwembad te nemen." Het is duidelijk dat hij dat deed.
“Het was een verliefdheid. Na Ik ben begonnen met duiken in de Middellandse Zee . Ik ontmoette mensen en sindsdien realiseer ik me dat de zee deel moet uitmaken van een gemeenschap. We helpen elkaar allemaal." Net zoals Masmar Sailing de zee helpt, is het levensonderhoud en manier van leven waarin duurzaamheid heerst. “Om te beginnen is het water beperkt en hebben kleine boten zoals de onze geen waterzuiveraar, wat betekent dat je naar de haven moet om op te laden en dat dwingt je om een meer verantwoorde consumptie ”, voegt Leandro toe.
"Door in de natuur te leven zijn we ons meer bewust van waar alles gaat eindigen"
Hetzelfde geldt voor elektriciteit, het product van accu's die worden opgeladen door de motor of, zoals zeilen meestal de overhand heeft, met zonnepanelen. Dan komt het plastic. “Het is bijvoorbeeld gek om flesjes water weg te geven. We realiseerden ons dat het niet duurzaam was om twee of drie runs per dag te doen, dus bieden we het nu aan in gerecyclede blikjes. Door in de natuur te leven zijn we ons meer bewust van waar alles terecht komt”.
De zee verplicht, of met deze tijd, smeekt ons om te verlaten overbodige grillen om het in leven te houden. Een ondergewaardeerde luxe die ons in staat stelt het leven met andere ogen te zien, waarin delen de boventoon voert en de natuur laat bepalen hoe we ons moeten gedragen om leef in vrede, kalmte . Dus zonder hoofdletters.
***Dit rapport is gepubliceerd in *nummer 145 van Condé Nast Traveler Magazine (lente 2021) . Abonneer u op de gedrukte editie (€ 18,00, jaarabonnement, door te bellen naar 902 53 55 57 of via onze website). Het aprilnummer van Condé Nast Traveler is beschikbaar in de digitale versie om ervan te genieten op je favoriete apparaat