Het Italiaanse aperitief is zoals dat uit Madrid: een gemoedstoestand.
Het Italiaanse aperitief is, net als dat uit Madrid, een complex ritueel dat van binnenuit natuurlijk wordt aangenomen. Als we naar Italië reizen en er deel van willen uitmaken, is het raadzaam om enkele regels te kennen. Kennis, op welk gebied dan ook, doet het genot niet teniet: het versterkt het.
1. Wat is het verschil met Spaans? In Italië wordt het 's middags, aan het einde van de werkdag en voor het avondeten ingenomen. En we beloven dat we het niet meer zullen vergelijken met het Spaans, wat erg... Spaans is.
twee. Waar bestaat het uit: Het is een gewoonte uit Noord-Italië die zich over de rest heeft verspreid. En het heeft sommige hoeken van Malasaña bereikt. De bars zullen zich voorbereiden een klein buffet met eten bij het drankje . Bij een minimale consumptie (ongeveer 7 euro) kun je staand of zittend eten wat je wilt. In werkelijkheid zijn eten en drinken, zoals in de beste huizen, een excuus om te socializen, praten, kijken, decomprimeren en, indien mogelijk, lachen. Het is beter om dichter bij 19:00 uur te gaan dan 22:00 uur. In theorie is het een aperitief, wat een fantastisch concept is.
3. Maar, een moment, een moment: wat is er te drinken? Goede vraag. Het is geen tijd voor Coca Cola Zero. Het aperitief is met alcohol of niet. Het is tijd voor brouwsels zoals spritz met Aperol of Campari, Negroni of wijn, vooral prosecco. Het exotische voor tapijtovetone smaakpapillen is om een spritz te vragen en veel te genieten van de bittere smaak en de siderische rode kleur.
Vier. En wat eet je? De PAI is niet het buffet van een All Inclusive in Cancun. Oog. Ze nemen kleine porties (klein, hè??) van verschillende min of meer gecompliceerde Italiaanse gerechten. Ze variëren van vleeswaren (mortadella, speck, bresaola) tot pastasalades , risotto, olijven, geroosterde groenten, diverse kazen met mozarella en parmezaan als topje en alles wat de politiek of de wens van de kroegbaas maar wil.
5. Wanneer moeten we stoppen met het zien van paleizen en het betreden van schoenenwinkels voor een aperitief? Het begint om 18.30-19.00 uur, wat altijd een goed moment is geweest om een spritz te pakken. Een PAI wordt voor het avondeten ingenomen, omdat het in theorie werkt om je eetlust op te wekken. De waarheid is dat vervangt soms het avondeten , vooral degenen onder ons die daarheen reizen, die overweldigd worden door angst en zichzelf niet kunnen beheersen wanneer ze worden geconfronteerd met een bord mortadella dat op de maat is gesneden van een zijden stof van een Delpozo-jurk.
Van vleeswaren tot risotto
6. Hoe kunnen we er niet uitzien als reizigers of erger nog, toeristen. De natte droom van elke 21e-eeuwse reiziger is om voor een local te worden aangezien. In Italië, als je kijkt naar de lichaamsbouw en de decibel van de gesprekken, is het gemakkelijk. Maar dat is niet alles. Je moet ze observeren en je als hen gedragen en gaan waar ze zijn. Er is een geweldige documentatiefase voorafgaand aan elke reis die ons naar DE plaatsen zal brengen om een aperitief te nuttigen. En we zullen gehoorzamen. En we zullen niet de originelen maken. In Rome wordt het genomen in Campo dei Fiori, in Milaan in de wijk Brera en Navigli en in Bologna rond de Plaza Mayor als Pescherrie Vecchie of Viccolo Ranocchi. En je hoeft het voorgerecht nooit Happy Hour te noemen. dat kan catastrofaal zijn.
7. Er zijn hapjes en hapjes. Het buffetsysteem is het gebruikelijke, maar er zijn andere modaliteiten. Bij de Zerocinquantino in Bologna is de drank bijvoorbeeld niet inclusief eten, maar iedereen bestelt een bord bologna en kaas en een mand met warm brood . Bij Il Sole, ook in Bologna, is het aperitief, net als de plek zelf, enigszins bijzonder: daar schenken ze alleen wijn, die meestal per fles wordt besteld en elke persoon, als ze iets willen eten, brengt het van huis of koopt het bij winkels in de buurt. Il Sole is een must tijdens een Bolognese vakantie. Op andere plaatsen zijn er aperifish: hapjes waarin alleen vis zit . Italianen zijn altijd een fantasierijk volk geweest.
8. Eén site of meerdere? De normale zaak is een enkele plaats, maar wij Spanjaarden houden erg van gastronomadisme, dus we zullen naar meer dan één gaan omdat we begrijpen dat "zo eten we al".
9. Het is een hipster-gebruik. Heilige Madonna: NEE! De PAI is een klassieke gewoonte, zoals in Spanje en we voelen ons opnieuw in relatieve nederigheid vallen. Er zijn allerlei soorten hapjes: duurder, opzichtiger, eleganter, nederiger, meer heterodox, maar het is een alomvattende en zeer Italiaanse gewoonte, vooral in het noorden. **Milaan claimt het vaderschap van de PAI. En Milaan bespreken we niets**.
10. Laten we praktisch zijn: ik ga binnenkort naar Italië, boek ik of niet? Als je naar een aantal van die zogenaamde trendy plekken wilt gaan, doe dat dan. Zo niet, laat je gaan, vraag om je spritz, maak je sterk in het gat dat de Italianen je achterlaten, op straat of binnen en eet en drink. Ja, van een afstand lijk je op een van hen.
Lang leven Italië!