Wat als we het verlangen om te reizen verliezen?
Na de Eerste Wereldoorlog werd de stad Parijs zat vol met ex-strijders bereid om hun zinnen te wissen op basis van champagne en gin.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, de themaparken werd de belangrijkste attractie voor de kinderen van de teruggekeerde soldaten die ze veronderstelden de kiem van de "babyboom" en, na de aanval op de Twin Towers op 11 september 2001, vliegen in een vliegtuig het was nooit meer hetzelfde.
Het toerisme dat we vandaag kennen (of kenden) was gedeeltelijk verweven door de sociale gevolgen van de grote rampen recente van de mensheid. **Niemand verwachtte echter een pandemie. **
'Roaring 20's' in Parijs
De gezondheidscrisis die momenteel de wereld schudt nieuwe uitdagingen maar ook veel twijfels , vooral wanneer, in tegenstelling tot bombardementen en aanslagen, het conflict is collectief en de gemeenschappelijke vijand Een virus dat kan alleen worden veroordeeld door een vaccin.
En het is dat een jaar geleden niemand had gedacht dat het masker een essentiële aanvulling op de routine zou worden, dat telewerken zou ons dagelijks brood zijn en onzekerheid, de achtergrond van een nieuwe generatie.
Een crisis waar het toerisme natuurlijk ook niet aan ontsnapt. Na de opsluiting en de daaruit voortvloeiende de-escalatie, hebben de meesten van ons zich beperkt tot reizen naar onze stad, het uitvoeren van een caravanuitje of blijf zelfs thuis.
Pas dan zweeft de vraag in de lucht en laat een nostalgisch residu achter: Gaan we terug naar vroeger? Ver reizen?** Naar Hong Kong of Costa Rica? **
We spraken met verschillende experts over de toekomst van lange reizen, hoewel we je al een eerste idee geven: vaarwel, massatoerisme.
HET IS NIET OVERLEVEN, HET IS AANPASSEN
De antwoorden op de toekomst van reizen worden geboren in het heden zelf. In een heel andere routine dan die van weleer. In ons huidige gedrag: “Het simpele feit van telewerken veronderstelt al een ander concept van mobiliteit dat, overgezet op reizen, zal afhangen van de 'mazen' van ieder van ons", vertelt psycholoog Sebastián Mera aan Traveller.es.
Afscheid van het massatoerisme
“De aanleg om te reizen” het zal niet hetzelfde zijn voor iemand heeft een dierbare verloren dan voor degenen die niet zo zijn getroffen”, vervolgt Sebastián, bewerend dat gedurende deze maanden een groot deel van de patiënten ernaar verlangt terug te keren naar het nulmoment waarop opgesloten leven betekende niet worden blootgesteld aan het virus zoals nu.
“De mens heeft altijd al problemen om met onzekerheid om te gaan , en dit zal de komende maanden het grootste probleem worden, aangezien we altijd alert zullen zijn in het geval van een hergroei.
Naast onze eigen manier om met onzekerheid om te gaan, zijn er nog twee andere factoren die onze korte termijn aanleg bepalen, niet alleen om te reizen, maar om elke vorm van vrije tijd te consumeren: de "voordelen" van de nieuwe normaliteit en de invloed van overtollige informatie.
“Buiten het virus zelf, de pandemie Het is een transformatieve ervaring geweest.” , vertelt psycholoog Anabel Báez aan Traveller.es.
We zijn terug in het dorp
“Mensen hebben altijd het gevoel gehad dat we moesten reizen hoe verder hoe beter en elk weekend uitgaan, want dat moest hij doen. Met deze pauze hebben velen van ons echter ontdekt dat we ons goed voelen en hebben we gezien dat niet alles wat we deden cruciaal was. Dat je kunt leven zonder op zaterdag de deur uit te gaan en naar je stad te gaan in plaats van naar een ver land te gaan. Dit is de eerste gemeenschappelijke ervaring van een generatie en heeft geleid tot een gemeenschapsgevoel omdat, in tegenstelling tot andere evenementen, alle we hebben een gemeenschappelijke angst Ga zo door.
“Als we ook wat dieper graven, ontdekken we dat informatie-overload is ook een probleem vooral bij mensen die risico lopen. onze ouderen Ze hadden vroeger een zeer duidelijke routine die vandaag is getransformeerd en die in meer of mindere mate afhangt van opgesloten blijven kijken uit dat raam genaamd televisie, vol met nieuws dat nog meer angst in het lichaam veroorzaakt . Die voorwaarden”.
Onzekerheid, tweet bombardementen , de acceptatie van het nieuwe ritme van een wereld die te snel draait . Slechts enkele van de nuances die deel uitmaken van het patroon van de huidige gemiddelde reiziger maar voor sommigen niet die van de toekomst:
“Als we aandacht besteden aan Darwin , hij die overleeft is niet de sterkste, maar hij die het beste past" , Toevoegen Sebastiaan Mere. Als we ons eenmaal bewust zijn van deze realiteit, is het de moeite waard om ons af te vragen of bepaalde gewoonten zullen tijdelijk zijn of dat ze voor altijd bij ons zullen blijven.
We zullen onze geografie grondig verkennen voordat we grenzen overschrijden
“Natuurlijk zal de pandemie ons met bepaalde herinneringen en veranderingen van sociale gewoontes die, gecontextualiseerd, zelfs kan worden constructief en gezond , zegt de psycholoog Laura Palomares.
"We zullen een tijd van voorzichtigheid doormaken en, laten we zeggen, van 'tastend' voordat je weer ver reist . Dit is goed en adaptief, maar na die periode en zodra we verifiëren dat het gevaar geweken is , met grote waarschijnlijkheid zullen we terugkeren naar onze activiteiten, misschien met nieuwe voorzorgsmaatregelen, ja, maar we zullen die waarschuwing beetje bij beetje verliezen. De mens heeft de flexibiliteit van pas je behendig aan en verlies je angst , dus in de meeste gevallen zullen ze zich niet ontwikkelen aandoeningen zoals hodofobie (reisfobie) of iets dergelijks".
EEN PSYCHOLOGISCHE... EN ECONOMISCHE FACTOR
De toekomst van de reiswereld hangt, net als die van veel andere sectoren, af van duidelijke psychologische kenmerken zo inherent aan de huidige situatie.
Er spelen echter ook andere factoren mee. En een van hen is ongetwijfeld de gevreesde economische crisis . Zeker in een land als Spanje, waar de 33% van de huishoudens Spanjaarden kunnen het zich niet veroorloven geen week vakantie per jaar en de werkloosheid zal alleen maar toenemen, zal er dezelfde aanleg zijn om te reizen?
"Voor nu is het allemaal speculatie, maar er zijn trends Wat zien we nu en wat? op middellange termijn kan worden geconsolideerd” , vertelt Traveler.es de socioloog Javier Arenas.
Er zal een trend zijn naar nationale uitjes
“De grootste zorg van de huidige samenleving is nog steeds: Gezondheidszorg, maar ze worden steeds belangrijker economische gevolgen van de pandemie, sinds een geweldige terugtrekking in gezinsuitgaven en dat heeft belangrijke gevolgen voor de producten en diensten die worden gekocht en vooral voor hoe ze worden gekocht (flexibele inhuur bijvoorbeeld). en die realiteit Het treft vooral lange reizen.
Javier dringt aan op de slechte voorspellingen van het internationale toerisme, aangezien sommige bronnen spreken van een Herstel van vorige niveaus in drie jaar , terwijl anderen het in een marge plaatsen tussen vijf en tien jaar perioden waarin we al een zouden moeten hebben vaccin.
“Naar mijn mening zijn alleen de laboratoria van de rijkste landen in staat om een vaccin te verkrijgen en daarom zouden de bevolking van deze landen als eerste worden gevaccineerd, terwijl die in arme landen zullen jaren nodig hebben om gevaccineerd te worden , als ze dat ooit worden”, vervolgt Javier.
“Internationale toeristen komen vooral uit rijke landen. Als ze dat dankzij het vaccin al zijn immuun voor COVID-19 , moeten ze niet bang zijn om naar een bestemming te reizen, omdat ze in theorie de ziekte niet kunnen oplopen. Een ander ding is dat we elkaar ontmoeten die landen in een saaie woestijnstaat en dat levert ook een collectieve afwijzing op”.
WE ZULLEN WEER MARCO POLO ZIJN
Ons aanleg om te reizen en de situatie van de economie zijn sleutelbegrippen om de toekomst van lange reizen te begrijpen, maar, eenmaal geconfronteerd, voorbij het "wat" en "wanneer", het "hoe" zal de sleutel zijn om onze toekomstige avonturen te ontcijferen.
Gezien de dreiging die Venetië lijdt, is het een goed moment om zijn erfgoed te herdenken...
Alleen dan moeten we ons afvragen: zullen we hetzelfde reizen als voorheen? Zal Venetië er net zo overdonderd uitzien als in 2019 en zullen we onszelf pushen om de beste foto te maken van die zonsondergang op Bali? Maar vooral: gaan we weer ver reizen?
"Absoluut ja", zegt Pablo Pascual Bécares, directeur van het reisbureau Geographical Society of the Indies. “We gaan weer ver reizen, maar de kans is groot dat we het anders gaan doen . De factor veiligheid en de beleving zullen lange tijd bepalend zijn bij de keuze van de bestemming en het is aannemelijk dat die er ook zal zijn meer onderdeel van de natuur en minder van grote steden . Een Malediven tegen een Singapore bijvoorbeeld”.
Een realiteit die het concept van groepsreizen en "reizen om het reizen" zou ondermijnen: "De acteurs in de reiswereld (verzekeringen, hotels, vervoer, ervaringen, agentschappen, enz.) zijn al voorbereid op de nieuwe situatie . Het is nodig dat de grenzen open blijven natuurlijk, maar dat gaat snel gebeuren. En even later zal een deel van de klanten weer willen reizen, voorzichtig, veilig, met meer garanties, grondig de annuleringsvoorwaarden lezen en die dingen die zelden werden gelezen”, vervolgt Pablo, een fervent verdediger van een toekomst van minder massareizen.
Malediven vs. Singapore
“De verre reis gaat de lekkere smaak van weleer terugkrijgen. Met de ontwikkeling van het industrieel toerisme hadden we een punt bereikt waarop: reizen en ver weg doen was bijna een verplichting . Maar de toekomst van reizen op middellange termijn gaat daar niet verder. Het zal weer uitmaken wat, hoe, met wie en niet zozeer waar” , zegt hij, voordat hij de ultieme mantra voor de toekomst van langeafstandsreizen uitspuugt: "Er zullen minder toeristen en meer reizigers zijn."
"Het zal weer uitmaken wat, hoe, met wie en niet zozeer waar"