Ayllón, jouw weekendje weg
AYLLÓN, MIDDELEEUWSE STAD
Hierin starten we onze route middeleeuws stadje van Keltiberische oorsprong . Zodra we de boog passeren die er is na het oversteken van de Aguisejo-rivierbrug, zullen we de magische hoeken ontdekken die het stedelijke centrum verbergt: de Paleis van de Contreras , de majestueuze Hoofd plein (ideaal om een paar biertjes te drinken of ons eerste eerbetoon te brengen in het Avenida Restaurant), de Kerk van San Miguel ... Als we weggaan van het centrum, zullen we plaatsen zien die net zo interessant zijn als de Romaanse hermitage van San Nicolás , de toren van La Martina (behorend tot de oude kerk van San Martín del Castillo) of de zogenaamde Paredones, overblijfselen van aangestampte aarden muren van Arabische oorsprong.
Amper zeven kilometer verderop ligt het verwaarloosde dorp Grotten van Ayllón , met slechts 18 inwoners volgens de telling van 2010, en, zoals zoveel andere grenssteden, ondergedompeld in een constante verandering van jurisdictie die het momenteel plaatst als behorend tot Montejo de Tiermes , provincie van Soria . Daar kunnen we de wereld vergeten die slentert tussen zijn witte duiventillen, in tegenstelling tot zijn rode kleiachtige landen, en zijn gieren, vastgezet in de verticale wanden van de rots en verraden door het wit van de ontlasting.
Daken van Ayllón
DE WOESTIJN ZWARTE STEDEN
toegang vanaf Hol we zijn verhuisd naar de zeer , eerste van de zwarte steden van Segovia op onze route. Verloren op de noordhelling van de Sierra de Ayllón , en net als de nabijgelegen zwarte steden van Guadalajara , danken hun naam aan de leisteen die werd gebruikt bij de bouw van hun huizen, wat het architecturale ensemble een karakteristieke zwartheid geeft. De rehabilitatie van de stad is gedeeltelijk , dus we zullen de helft van hun huizen in een staat van verlatenheid vinden ( de bevolking is 12 inwoners, volgens de volkstelling van 2016 ) .
Nog meer ontvolkt, en allemaal districten van Riaza, zullen we de andere twee zwarte Segoviaanse steden ontdekken: Serracin , met 10 geregistreerde inwoners, en Kalf , met 9. Als een merkwaardig feit moet worden opgemerkt dat zowel in de zeer Net als in Serracín zijn de kerken gebouwd met rode klei in tegenstelling tot de rest van de gebouwen, die hun karakteristieke gitzwarte tint vertonen. De authenticiteit van de straten staat in contrast met het nostalgische gevoel dat zijn leven geen nieuwe generatie zal overleven, wat bijdraagt aan de lijst van verlaten steden in de omgeving, zoals El Bustar, Pinarejo, La Hiruelilla, Hontanares of Villacadima.
Plaza Mayor van Riaza
DE OPVALLENDE RODE DORPEN
We keren terug naar Hol , de meest representatieve bevolking van de rode steden, die hun naam ook te danken hebben aan de kleur van hun architectuur, in dit geval getint door inheemse klei en roodachtige steen. Gebruikt bij de constructie van gebouwen en trottoirs, geeft hun hoge ijzergehalte het landschap een Mars-waardig uiterlijk. De Kerk van San Pedro Apostol , gebouwd in de 18e eeuw op een vorige tempel, presenteert ook de gekleurde motieven op de gevel. In de buitenwijken van de stad ontdekken we een bron van ijzerhoudend water , evenals de overblijfselen van een oude kaolienmijn.
Net als de zwarte steden zijn de rode steden momenteel districten van Riaza, zoals het geval is met onze volgende bestemming: Villacorta , waar we de . zullen vinden centrale kerk van Santa Catalina . Als we de stad verlaten en het stroomgebied van de Villacortilla volgen, zien we de Hermitages van San Roque en de Eeuwige Vader (deze behoort al tot de gemeente Estenbanvela), met een rustige rustplaats.
Wij volgen in Martin Munoz de Ayllon , waar het rood van de muren contrasteert met het zwart van de leisteen van de daken, gewonnen uit de oude steengroeven. De kerk van San Martín de Tours werd in 2001 herbouwd nadat ze in 1994 was ingestort. Als we zin hebben om te wandelen, moeten we naar de Heuvel van de Geiten (1826 m hoogte), met een indrukwekkend panoramisch uitzicht over de regio. Het rode deel van de route eindigt in Alquité, aan de rand waarvan de **Romaanse kerk (12e eeuw)** in de loop van de tijd grondig is hervormd, vanwaar we ook onschatbare berglandschappen kunnen zien.
La Pedrosa beukenbos
RIAZA, SPORTGEBIED
Het stedelijke centrum van Riaza presenteert een bescheiden en rustieke schoonheid die snel in het oog springt. Het epicentrum is de oude arena, momenteel verbannen naar het stadsplein en omringd door de kerk en het stadhuis. De begane grond van zijn gebouwen huis allerlei winkels en restaurants , zoals het verborgen Casa Pastor, dat ook de mogelijkheid biedt om in zijn hotel te overnachten. Op vijf minuten lopen en als het weer het toelaat, De stoof het kan ook aan onze gastronomische behoeften voldoen op het ruime terras. Hoewel als onze accommodatie barbecue toestaat, de mogelijkheid om lokale producten in te slaan in hun slagers en bakkerijen is net zo geldig. Tussen Riaza en de A-1 kiezen velen ervoor om de N-110 te nemen richting het skigebied van De Pinilla , gelegen in de gemeente Cerezo de Arriba en uitgerust met alle nodige diensten voor sneeuwliefhebbers.
We sluiten de route af in Riofrio van Riaza , die op 1.312 meter boven de zeespiegel kan bogen op de hoogste stad in Segovia. Naast de kerk gewijd aan Sint Maarten de Aartsengel en zijn landelijke huis, kunnen we in slechts vijftien minuten wandelen genieten van de Riofrio-reservoir , die de vangt Riaza rivier kort na zijn geboorte. Velen zijn de bergbeklimmers die de auto aan de rand laten staan om de nacht door te brengen in de breedte van de bergen. Als we de onze nemen en verder gaan langs de SG-112 zullen we snel de . vinden La Pedrosa beukenbos , een goede plek om te verdwalen tussen de bomen. Kort nadat we kennis hebben gemaakt met de Kaas Port (1710 meter), waar het mogelijk is om sneeuw te vinden terwijl we genieten van het panoramische uitzicht over de regio. Meter verder rijden we de provincie Guadalajara binnen richting de Zwarte Wever Maar dat, vrienden, is een ander verhaal.
Pure magie...